به گزارش گروه اقتصاد بین‌الملل فارس، آسوشیتدپرس طی گزارشی در مورد دلایل تمایل پالایشگاه‌های هندی به نفت ایران نوشت، با توجه به اجرایی شدن تحریم‌های آمریکا علیه ایران و ونزوئلا در دوم ماه می و کاهش تولید عربستان، پالایشگاه‌های هندی به دنبال منابع جدید نفتی برای تامین نیاز پالایشگاه‌های خود با نفت شیرین سنگین بعلاوه واردات از عراق هستند.

اما با توجه به نرم‌های جدید آلایندگی کشتی‌ها که از ژانویه 2020 اجرا می‌شود، پالایشگاه‌های هندی، نفت شیرین سنگین ایران و ونزوئلا را ترجیح می‌دهند که به آنها کمک می‌کند تا نفت کوره با سولفور پایین تولید کنند.

هند در سال 19-2018، نزدیک به 10 درصد نیاز نفتی خود را از ایران تامین کرد. بنا بر اعلام پالایشگاه‌های هندی، ایران شرایط جذابی برای خرید نفت ارائه داده بود از جمله مهلت پرداخت 60 روزه و تخفیف‌هایی قیمتی و برای بیمه محموله‌ها که البته با کم شدن سهم ایران از کل واردات نفت هند، چندان تاثیری در درآمدهای هند نخواهد داشت.

به نوشته این گزارش، عامل دیگر، بُعد مسافت است که خرید نفت از دیگر تامین‌کنندگان را برای هند جذاب نمی‌کند.

به لطف تحریم‌های ایران، آمریکا توانسته صادرات نفت خود به هند را 32 درصد افزایش دهد اما یک مقام هندی در یک شرکت بازاریابی نفت این کشور می‌گوید: «دسترسی به نفت مسئله (هند) نیست. عرضه‌کنندگان بسیاری در بازار هستند. اما برای پالایشگاه‌های هندی، مسافت عامل مهمی است چراکه بر هزینه حمل و نقل می‌افزاید. اگر قیمت نفت‌های موجود با تخفیف به نسبت قیمت نفت برنت با تفاوت 3 تا 4 دلاری در هر بشکه فروخته شود، ما می‌توانیم بر هزینه‌های حمل و نقل غلبه کنیم و این نفت برای ما جذاب می‌شود.»

انتهای پیام/