به گزارش خبرنگار خبرگزاری فارس اواخر فروردین ماه بود که سیل گسترده ای در منطقه لرستان به وقوع پیوست و به موجب این حادثه خط اتیلن غرب که وظیفه انتقال اتیلن را از عسلویه به مهاباد را دارد در دو نقطه استان لرستان و کرمانشاه دچار آسیب دیدگی شد.

در پی این حادثه مجتمع های پتروشیمیایی که در بالادست این خط قرار داشتند از مدار تولید خارج شدند، پیگیری خبرنگار فارس پیشتر نشان می داد که 5 مجتمع پتروشیمی از مدار تولید خارج شده اند و مقرر شده بود تا مدت یک هفته تا 10 روز این خط ترمیم شود و دوباره تولید این مجتمع ها از سر گرفته شود.

ظاهرا بعد از گذشت 20 روز هنوز این خط ترمیم نشده است و احتمالا تا پایان اردیبهشت ماه کار ترمیم این خط لوله به طول انجامد.

نکته حائز اهمیت این است که پتروشیمی های پایین دست این خط لوله اکنون با تمام ظرفیت اقدام به تولید می کنند و عملا این حادثه موجب شده است تا این پتروشیمی ها ظرفیت خالی نداشته باشند.

به گزارش فارس قدرت الله فرج پور، مدیر کنترل تولید شرکت ملی صنایع پتروشیمی در زمان وقوع این حادثه گفته بود  خوشبختانه با توجه به سیستم‌های ایمنی موجود، به محض وقوع حادثه تزریق اتیلن به خط متوقف شد و متعاقب آن هماهنگی‌های اولیه با بهره بردار (شرکت پتروشیمی کاویان) برای تعمیر خط صورت پذیرفت اما به علت حجم بسیار زیاد آب و تخریب مسیرهای مواصلاتی و عدم دسترسی به محل حادثه، انجام کارهای اجرایی میسر نشد.

فرج پور تصریح کرد: با کاهش حجم آب و فراهم شدن دسترسی نسبی به محل حادثه، کارهای اجرایی آغاز شدکه با بهره‌گیری از توانمندی متخصصین کشور در کوتاه‌ترین زمان ممکن تعمیرات لازم انجام و خط لوله اتیلن غرب در سرویس قرار گیرد.

برخی از کارشناسان پیشتر نسبت به احداث این خط لوله انتقاد داشتند و گفته بودند در کشور ما در خطوط لوله اتیلن، بر خلاف رویه معمول جهانی که مجتمع های پتروشیمی در کنار دریا احداث می شود این رویه عمل نشده و مجتمع های بالادست پتروشیمی در مناطق کم آب و دور از آبهای آزاد به دلایل سیاسی احداث شده اند که از یک طرف هزینه احداث واحدها را افزایش داده و از طرفی دیگر هزینه حمل و نقل و اتلاف مواد را به تولیدکننده تحمیل کرده است که حاشیه سود شرکت‌ها را پایین آورده است.

در این شرایط برای حفظ حداقل سو‌دآوری و تداوم تولید، باید در قیمت خوراک تخفیف داشته باشیم، در غیر این صورت اقتصاد تولیدکننده‌ها با مشکل روبه‌رو می‌شود. در واقع ما برای چند 10 سال آینده داریم خودمان را به تخفیف در قیمت خوراک ملزم می­ کنیم. اگر بخواهیم قیمت را از یک حدی بالاتر ببریم قطعا این واحدها با مشکل روبه‌رو می‌شوند، کما اینکه همین الان هم بعضی واحدها با وجود اینکه از خوراک‌های گازی استفاده می‌کنند، اقتصاد چندان مشعشعی ندارند.

انتهای پیام/