به گزارش گروه علمی و دانشگاهی خبرگزاری فارس به نقل از مرکز خبر شورای عالی انقلاب فرهنگی در مقدمه این پژوهش که با روش ترکیبی توصیفی-تحلیلی-استنباطی تدوین شده است آمده است: « در این معنا که علم دینی در چارچوب اصول حکمت متعالیه چتر حاکم بر فرایندی مرکب از روشهای کیفی مختلف را فراهم میآورد، فرآیند مزبور با بهرهگیری از دو رویکرد استنتاجی و تحلیلی و استفاده از روشهای گفتگو و هرمنوتیک، اجتهاد سیستمی و تحلیل مفهومی و زبانی در ذیل پارادایم تفسیری برآمده از حکمت متعالیه اجرا شد.»
در ادامه این پژوهش و براساس نتایج یافتههای این پژوهش آمده است که «رشد مفهومی هدفدار و با سمت و سوی مشخص و در برگیرنده نحوه تشخص انسان است که برای سنجش آن، شاخصهایی اعتباری وجود دارد. یافتههای پژوهش حاضر، منجر به صورتبندی نظریههایی در خصوص استعداد، عاطفه، نیاز و روابط انسانی در ذیل نظریه رشد شد.»
در این رابطه تأکید شده است که استعداد هم علت و هم معلول رشد تلقی میشود، ضمن آنکه خاطرنشان شده است براساس نظریه عاطفه، این گرایشات نفس یا عواطف هستند که جهت حرکت قوای شناختی و حرکت کلی نفس را تعیین میکنند.
این پژوهش با نظر به ضرورت تحول در نظام آموزشی و لزوم ارائه نظریه تربیت اسلامی برای سامان بخشی به فعالیت های تربیتی کشور به اسناد بالادستی از قبیل سند نقشه جامع علمی کشور در راهبرد کلان 10، راهبردهای ملی 4،1 و 6 و اقدامات ملی 1و2و3و4 و همچنین سند تحول بنیادین آموزش و پرورش توجه داشته و معتقد است: «تنها با تحول در دانش تعلیم و تربیت و دانشهای وابسته است که امکان تحول در نهاد تعلیم و تربیت فراهم میشود.»
در بخشی از این پژوهش تحت عنوان «شناخت شاخصهای رشد باتوجه به تعالیم اسلام» با بررسی مفاهیم ناظر به صفات و ویژگیهای افراد یا گروههای رشد یافته در قرآن بیش از 420 کلیدواژه در قرآن جستجو شده و براین اساس برخی از ویژگیهای افراد و گروههای رشدیافته احصاء شده است.
یافتههای این پژوهش تأکید دارد که « بهطور کلی عاطفه، استعداد و روابط انسانی ذوات عینی مستقل از نفس نیستند. همچنین، سازههای فرضی یا امور موهوم هم نیستند بلکه تحقق عینی دارند و منشا آثار واقعی در نفس هستند.»
این پژوهش در 6 فصل و 1409 صفحه به همت معاونت پژوهشی دانشگاه شهید بهشتی و با همکاری واحد علمی کمیسیون تعلیم و تربیت دبیرخانه شورای عالی انقلاب فرهنگی با نظارت حجت الاسلام و المسلمین علی اکبر رشاد در تابستان 1397 تدوین شده است.
انتهای پیام/