خبرگزاری فارس؛ اولین نمایش عمومی هواپیمای مدرن ساخت روسیه با نام ایرکوت ام –سی 21 مدل 200 با کابین کاملا مسافربری برای نمایشگاه هوافضای روسیه 2019MAKS برنامه و به مرحله اجرا درخواهد آمد.

«دنیس مانتروف»، وزیر صنعت و تجارت روسیه، ضمن اعلام این خبر می‌گوید: افزایش سطح رضایت‌مندی و آسایش مسافران مزیت رقابتی این هواپیما خواهد بود که به نحو شایسته به مشتریان بالقوه این نوع از هواپیماها در جریان برگزاری نمایشگاه هوایی معرفی و عرضه خواهد شد.

براساس اعلام رسمی کارخانه سازنده شنبه 16 مارس 2019 سومین هواپیمای 21-MC تحت تست پرواز آزمایشی خود را با موفقیت پشت سر گذاشت و در طول 90 دقیقه پرواز هیچگونه مشکل خاصی مشاهده و یا گزارش نشد و هواپیما توانست همه آزمایشات مورد نظر در ارتفاع 3500 متری و با سرعت 500 کیلومتر در ساعت را به انجام برساند‌.

براساس برنامه‌ریزی‌های به‌عمل آمده چهارمین فروند نیز تا قبل از پایان سال جاری میلادی تولید و برای گذر از آزمایشات متعدد تحویل می‌شود.

هدف کارخانه سازنده اخذ مجوزهای لازم در سال 2020 بود تا بتواند محصول خود را در بازار هواپیماهای تک راهرو عرضه و رقابت واقعی با بویینگ 737 و ارباس را آغاز ‌کند.

بزرگترین رقیب این هواپیما یعنی همان بوئینگ 737 سرس MAX در طول 5 ماه با 2 حادثه فاجعه بار روبرو شد که در آخرین آن 157 سرنشین خط هوایی «اتیوپی‌ایرلاینز» جان خود را از دست دادند؛ سانحه اخیر موجب شد تا به‌ دستور FAA  اداره فدرال هوانوردی آمریکا همه هواپیماهای از این نوع زمینگیر شوند اگرچه تعدادی قابل توجهی از کشورها قبلا به این کار مبادرت ورزیده بودند و حتی سازمان هواپیمای کشوری ایران با انتشار اطلاعیه‌ ای از پرواز این هواپیما بر فراز ایران ممانعت به‌عمل آورده بود، اگرچه بوئینگ تحویل هواپیما به مشتریان در نوبت را متوقف کرده است اما خط تولید این هواپیما کماکان به کار خود ادامه می‌دهد. 

روزنامه Vedomstiکه به‌عنوان یک منبع آگاه و نزدیک به ایرو فلوت و UAC به شمار می‌رود ضمن اعلام خبر فوق افزود: در جلسه ای بین دولت و خط هوایی از ایرو فلوت خواسته شده است تا برای خرید هواپیمای 21-MC به جای بویینگ 737 ماکس بررسی کند اگرچه این مهم ارتباط مستقیمی به دو سانحه اخیر ندارد‌، مضافا اینکه شرکت Pob eda  که یک LCC  فعال در زیر مجموعه ایرو فلوت است توسط دولت ترغیب شده است تا به جای سفارش 30 فروند هواپیمای 737 ماکس از هواپیمای 21-MC بهره برداری کند.

هواپیمای 21-MC به عنوان یک جت دو موتوره تک راهرو توسط دفتر طراحی یاکولوف خلق و در سایت ایرکوت یکی از زیر مجموعه‌های UAC یا همان UNITED AIRCRAFT CORPORATION  و با دو ظرفیت متفاوت و تحت شماره مدل  200-21-MCو 300-21-MC با ظرفیت 165 تا 211 صندلی در حالت تمام عادی تولید می‌شود.

‌هواپیمای مذکور از ‌دستگاه موتور 14-DD ساخت کارخانه پرات اند ویتنی و با شماره مدل PW1400 G قدرت لازم را برای بلند کردن حداکثر 79250 کیلوگرم کسب می‌کند در حالی‌ که می‌تواند حداکثر 20400 کیلوگرم سوخت را در مخازن خود به‌ همراه داشته باشد. 

مسافت قابل طی توسط این هواپیما بسته به مدل آن بین 6000 تا 6400 کیلومتر است‌؛ رقبای مانند بویینگ 737 سری MAX، ایرباس 320‌، امبرائر 2EJET E و  19-9COMAC C که بخشی از آنها در بازار شناخته شده و بخش دیگر هنوز امتحان خود را پس نداده‌اند.

براساس اطلاعات موجود تا کنون 175 سفارش برای هواپیمای  21-MC از سوی شرکت‌های AVIA CAPITAL SERVICES VEB LEASING,IR AERO ,و ایلوشین فاینانس قطعی شده است. 

البته به‌دلیل چند ملیتی بودن قطعات این هواپیما ‌مشکلات  متعددی برای سازنده پس از اعمال تحریم آمریکا علیه روسیه ایجاد شد، به عنوان شاخص ترین این مشکلات قطع تامین قطعات کامپوزیت برای ساخت بال توسط شرکت‌های آمریکایی و ژاپنی بود ‌که این مهم عملا موجب بروز تاخیر جدی در ساخت هواپیماهای اولیه نشد و گزارش اخیر AERO TIME  مبین این حقیقت است که ابطال پروژه تامین کامپوزیت برای بال هواپیما توسط آمریکا و ژاپن ‌با شناسایی منابع دیگر تولید در داخل و خارج از کشور روسیه ‌نتوانسته است هیچ خللی در روند تولید هواپیما ایجاد کند.

به گفته Jury Slysan مدیر عامل UAC از سال 2014 مطالعات و تحقیقات لازم برای رفع این وابستگی و ایجاد فنآوری تولید سازه کامپوزیتی توسط دانشگاه دولتی مسکو ‌موسسه تحقیقاتی مواد هوایی ROSATOM و تعدادی موسسات تحقیقاتی خصوصی آغاز و سرانجام به نتیجه رسید. 

تولید بال کامپوزیتی یک از بحث‌های چالش برانگیز در صنعت هوایی روسیه بوده است، در سال 2016 ایرکوت نخستین  بال تولید شده از ترکیبات کامپوزیتی را که توسط شرکت آمریکایی AEROCOMPOSITE با استفاده از فنآوری نوین ترزیق در خلاِ ساخته شده بود را تحویل گرفت؛ فنآوری که تا آن مقطع در صنعت روسیه ایجاد نشده بود‌؛ اگرچه قطعات دریافت شده از آمریکا و ژاپن برای تولید 6 فروند هواپیما کافی بوده است و حتی زمان پیش بینی شده  برای یافت منابع مطمئن و یا  بومی سازی این فنآوری  نتوانسته است تاثیری در تولید هواپیماهای مورد نیاز برای عبور از فرآیند آزمایشات لازم و ضروری به جای گذاشته باشد‌، اگرچه از ابتدا قرار بود اولین پرواز در سال 2017 و سپس 2018 انجام شود اما نهایتا در سال 2019 به مرحله اجرا درآمد.

پیگیری سرنوشت تولید این هواپیما بسیار برای صنعت هوایی کشور مهم و قابل توجه است زیرا  تولید این هواپیمای چند ملیتی متاثر از تحریم آمریکا علیه روسیه است و هرگونه تحول و پیشرفتی در روند موفقیت این وسیله پرنده بی شک راهگشای صنعت هوایی ایران خواهد بود چه از نقطه نظر کاهش سهم آمریکا برای فروش هواپیما به ایران و چه ازنقطه نظر همکاری‌های آتی در باز سازی صنعت ساخت هواپیما در کشور که مسلما می‌تواند مد نظر مسئولان صنعت قرار گیرد.

 محمد گرجی،کارشناس صنعت هوانوردی

انتهای پیام/