گروه علمی و دانشگاهی خبرگزاری فارس؛ مرضیه حسن‌پور- «عباس زارعی هنزکی» دانشمند یک درصد برتر دنیا که اکنون رئیس پارک علم و فناوری دانشگاه تهران نیز هست، معتقد است: با یک گل هم بهار می‌شود اما هر کس باید از خودش شروع کند.
جزء یک درصد دانشمندان برتر دنیاست اما وقتی با او گفت‌وگو می‌نشینیم بدون هیچ تکبری بیشتر درباره مردم‌داری و کمک به خلق صحبت می‌کند.
می‌گوید: یک درصد دانشمندان برتر دنیا به کنار؛ باید بتوانیم جزء یک درصد انسان‌های بامعرفت باشیم؛ می‌‌پرسم: شما که شرایط زندگی در مرفه‌ترین کشورهای جهان را دارید، چرا به ایران بازگشته‌اید؟ می‌گوید: فکر می‌کنم حق و حقوق مردم در خون ماست، همه ما به نوعی به مردم بدهکار هستیم، برگشتم تا به مملکتم کمک کنم، فرزندانم هم نه در خارج زندگی می‌کنند و نه برنامه‌ای برای مهاجرت دارند.
آنچه در گفت‌وگوی ما با زارعی می‌خوانید:
* دنیا نمی‌تواند ما را از فکر کردن باز دارد
* دانشگاه‌های آمریکا بدون دانشجویان ایرانی نمی‌توانند پابرجا بمانند
* باید نسبت به تلاشمان انتظار رفاه داشته باشیم
* من نمی‌گویم جوانان ایرانی به خارج از کشور نروند، حتما آنجا جای خوبی برای یادگیری است
* همیشه ۶ صبح در دانشگاه هستم
* غم و اندوه را در هیچ کدام از دانشجویان من نمی‌بینید
* پسرانم را دست به آچار تربیت کرده‌ام
* فرزندانم در خارج زندگی نمی‌کنند و قصد مهاجرت هم ندارند
* خود را به مردم و مملکت بدهکار می‌دانم
* هیچکس نمی‌تواند مانع پیشرفت ما شود
فارس: با توجه به مشکلاتی که در زمینه تحریم برای ما ایجاد می‌کنند، به نظر شما آیا ما می‌توانیم همچنان پیشرفت علمی خود را حفظ کنیم؟
زارعی: ما در زنجیره ارزشی تولید نوآوری و خلق ثروت سهم خودمان را داریم، البته می‌خواهند جلوی سهم ما را بگیرند اما نمی‌توانند.
به طور مثال تصور کنید من به شما به زور بگویم فکر نکن؛ مگر می‌توانم جلوی فکر کردن شما را بگیرم؟ نه چون شما اگر بخواهی می‌توانی فکر کنی حتی اگر من به زور بخواهم از فکر کردن شما جلوگیری کنم.
دنیا نیز نمی‌تواند ما را از فکر کردن باز دارد؛ ما فکر می‌کنیم، درس می‌خوانیم و کار می‌کنیم و هیچ کس نمی‌تواند مانع شود مگر اینکه خودمان بخواهیم؛ مثلا وقتی در منزل خوابیده باشیم مسلم است که پیشرفت محقق نمی‌شود.
* نگاه مقام معظم رهبری در رابطه با اقتصاد مقاومتی و رونق تولید به پیشرفت علمی کمک می‌کند
فارس: پارک‌های علم و فناوری توانسته‌اند راه را برای پیشرفت هموار کنند؟
زارعی: پارک‌های علم و فناوری راه‌اندازی شده تا جوانان انرژی خود را تخلیه کنند و به سمت نوآوری و خلاقیت بروند، بسیار هم خوب تصمیم‌گیری شده و حتی دیر به این موضوع ورود کردیم، شاید ضرورت داشت سی سال پیش این کار را انجام می‌دادیم و زودتر به این موضوع اهتمام می‌ورزیدیم؛ اما امروز هم شرایط در پارک‌های علم و فناوری خوب پیش می‌رود، معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری، معاونت پژوهشی وزارت علوم، دولت و سازمان برنامه و بودجه همکاری خوبی داشته‌اند و نگاه حضرت آقا در رابطه با اقتصاد مقاومتی و رونق تولید نیز به پیشرفت علمی کمک می‌کند، صحبت‌های مقام معظم رهبری در این زمینه مسائلی است که اگر اعتقاد پشتش باشد و به آن عمل کنیم به موفقیت می‌رسیم.
| | وقتی من از صحبت‌های حضرت آقا سخن می‌گویم شاید برخی فکر کنند می‌خواهم مجیزگویی کنم اما من از این صحبت‌ها به عنوان «راه موفقیت» نام می‌برم زیرا ایشان نکات بسیار دقیقی می‌گویند |
اگر اقتصاد مقاومتی را باور داریم و می‌خواهیم آن را تحقق بخشیم، باید جوانان و پارک‌های علم و فناوری آن را محقق کنند.
* ایران یکی از زنجیره‌های ارزشی تولید دانش و محصولات قابل استفاده در دنیاست
فارس: ما چقدر می‌توانیم در تأمین نیازهای جامعه موثر باشیم؟
زارعی: هیچ جامعه‌ای نمی‌تواند تمام نیازهایش را خودش تأمین کند، در دنیای امروز این کار امکان‌پذیر نیست، در دنیای امروز استقلالی خوب است که همراه با تعامل متقابل باشد، یعنی اگر دنیا به یک سری کالاهای ما نیاز دارد ما هم به یک سری کالاهای آنها نیاز داریم، آیا باید به سمتی پیش برویم که نیازها را کم کرده و خودمان تأمین کنیم؟ بله اما این مساله به صفر نمی‌رسد.
البته این را بگویم که ایران یکی از زنجیره‌های ارزشی تولید دانش و محصولات قابل استفاده در دنیاست و اتفاقا یکی از مشکلات ما با آمریکا این است که می‌خواهد زنجیره ارزشی را قطع کند اما در مورد ایران نمی‌تواند این کار را انجام دهد.
زارعی: از داروهای گیاهی گرفته تا انسان‌هایی که پرورش می‌دهیم.
* دانشگاه‌های آمریکا بدون دانشجویان ایرانی نمی‌توانند پابرجا بمانند
فارس: انسان‌ها؟
زارعی: بله، به طور مثال وقتی ما دانشجویی تربیت می‌کنیم که پیشنهادات خارجی زیادی دارند، تربیت نیروی انسانی است.
دانشجویان من برای تحصیل در مقطع دکتری به کشورهای دیگر می‌روند و بلافاصله به آنها پیشنهادات خارجی ارائه می‌شود، با این وجود فکر می‌کنید دنیا می‌تواند دانشجویان ما را حذف کند؟ دانشگاه‌های آمریکا می‌توانند بدون دانشجویان ایرانی پابرجا بمانند؟ من که رفتم و دیدم می‌دانم آنجا چه خبر است؛ آنها نمی‌توانند ما را حذف کنند ما هم قدر خودمان را می‌دانیم و بر اساس معیارِ «ما می‌توانیم»، ما می‌توانیم ایده را به کسب و کار تبدیل کنیم.
* نه فرزندانم خارج از کشور هستند و نه برنامه‌ای برای مهاجرت داریم
فارس: شما که در دانشگاه آمریکا تحصیل کردید و رتبه خوبی هم داشته‌اید چرا در آن کشور نماندید؟
زارعی: من سه فرزند دارم، دو پسر و یک دختر که پسر بزرگم در مقطع فوق لیسانس رشته مکانیک جامدات تحصیل کرده و متخصص بیمه و متخصص کنترل پروژه است، پسر دیگرم مهندس صنایع است، اما نه فرزندانم خارج از کشور هستند و نه برنامه‌ای برای مهاجرت به خارج از کشور دارند.
* پسرانم را دست به آچار تربیت کرده‌ام
هر دو پسرم هم دست به آچار هستند، یعنی به گونه‌ای تربیت‌شان کردم که کار کنند وقتی کشور خودمان به این ها احتیاج دارد چرا باید از کشور بروند؟ خودم هم برای خدمت به مملکتم برگشتم؛ چند نفر ایرانی در یک دوره در آمریکا بودیم، برخی ماندند و برخی برگشتند.
* باید نسبت به تلاشمان انتظار رفاه داشته باشیم
فارس: در حال حاضر موقعیت آنها بهتر است یا شما؟
زارعی: موقعیت من؛ چون من از زندگی‌ام راضی هستم.
| | یک نکته از من به عنوان یک معلم داشته باشید، قانون بقای مصیبت می‌گوید که مصیبت از نوعی به نوع دیگر تبدیل می‌شود، آدم ها هم اینجا مریض می‌شوند هم آنجا؛ هم اینجا بیکار می‌شوند هم آنجا؛ هم اینجا تحت فشارند هم آنجا اما نوعش متفاوت است |
* نمی‌گویم جوانان به خارج نروند اما می‌گویم ما به این مملکت بدهکاریم
فارس: از نظر رفاهی چطور؟ در خارج از کشور رفاه اجتماعی بیشتر نیست؟
زارعی: نه اینگونه نیست؛ البته تا رفاه را چه بدانیم.
حتی اگر هم رفاه اجتماعی بیشتر باشد دلیلش این است که بیشتر زحمت می‌کشند، ما چند ساعت در روز کار با ارزش افزوده بالا در کشور داریم؟ نسبت به همان باید انتظار داشته باشیم.
البته من نمی‌گویم جوانان ایرانی به خارج از کشور نروند، حتما آنجا جای خوبی برای یادگیری است؛ من نمی‌گویم برای یادگیری نروند، حتی نمی‌گویم برای زندگی هم نروند چون همه جا از نظر من دنیای خداست اما من همیشه فکر کردم که پول نفت این کشور برای من هزینه شده است، امروز برای آمدن به محل کارم در حال رانندگی بودم که دو کارگر را دیدم، می‌دویدند تا به محل کارشان برسند برای اینکه کار کنند و دستمزد بگیرند؛ با خودم گفتم « آیا فکر می‌کنی تو هنر کردی که در یک خانواده باسواد به دنیا آمدی که اجازه دادند درس خواندی و پشتیبانی‌ات کردند و دانشگاه تهران قبول شدی؟ اگر همین کارگران به جای تو بودند شاید از تو بهتر بودند»؛ پس من به این مملکت بدهکارم.
فکر می‌کنم حق و حقوق مردم در خون ماست، همه ما به نوعی به مردم بدهکار هستیم.
* هر فردی تلاش و تغییر را از خودش آغاز کند
فارس: برای ادای این بدهی چه باید بکنیم؟
زارعی: من فکر می‌کنم از یک گل هم بهار می‌شود، هر کس باید از خودش شروع کند، شما تمام دانشجویان مرا ببینید اگر در یکی از آنها غم و اندوه دیدید من به خانه می‌روم و دیگر معلمی نمی‌کنم.
راه‌اندازی کسب و کار سخت است، هم آن طرف هم اینجا. شما حتی در لحظه ورود به کشور خارجی در فرودگاه هم می‌توانید نظم را احساس کنید و تمام قوانین رعایت می‌شود ما هم آنجا قوانین را رعایت می‌کنیم چون می‌دانیم اگر رعایت نکنیم بیرونمان می‌کنند، اما اینجا خیلی مواقع قانون را رعایت نمی‌کنیم.
آنها وقتی از محل کارشان برمی‌گردند هیچ جانی از آنها نمی‌ماند؛ این یک چرخه است که اگر بدعمل کنیم کم هم در می‌آوریم، ما باید تلاش را از خودمان شروع کنیم.
* همیشه ۶ صبح در دانشگاه هستم
من به عنوان یک معلم از خودم شروع می‌کنم، من پست اجرایی دارم اما باید زمانی قبل از آغاز کلاس در دانشگاه باشم تا دانشجویان سوالاتشان را بپرسند، می‌توانید از نگهبانی دانشگاه تهران بپرسید من همیشه ساعت ۶ صبح در دفتر دانشگاه بودم و ۸ صبح به کلاس رفتم، انتظار قدردانی از کسی هم ندارم و فقط اعتقاد دارم که خدا می‌بیند.
به دنبال کسب جایگاه خاصی هم نیستم و فقط می‌خواهم آنچه که می‌دانم به عنوان یک معلم به دانشجویانم منتقل کنم.
انتهای پیام/