گروه اجتماعی خبرگزاری فارس: امروزه همه علوم در دنیا زیر چتر علم پایداری قرار دارند در گردشگری نیز این پارادایم علمی حاکم است که با اصطلاح نام آشنا "توسعه پایدار گردشگری[1]" از آن یاد می‌شود. این پارادایم در گردشگری شامل پنج جزء اقتصادی، فرهنگی-اجتماعی، زیست محیطی، نهادی و تکنولوژی است.

تمامی دست‌­اندرکاران و زحمت‌کشان صنعت گردشگری به خصوص تورلیدرها از این پارادایم بخوبی آگاهی دارند چراکه قبل از دریافت مدرک تورلیدی این آموزش ها به آنها داده شده است. حال سوال این است که اتفاقات اخیر ابیانه که در آن خانمی در قالب یک تور گردشگری در روستای ابیانه اقدام به آواز خواندن کرده است آیا در قالب پارادایم توسعه پایدار گردشگری قرار می‌گیرد یا خیر؟ که جواب این سوال خیر است. با کمی تامل متوجه می‌شویم که این اقدام برخلاف توسعه پایدار گردشگری در بخش فرهنگی-اجتماعی و تا حدودی نهادی است.

روستای ابیانه یکی از روستاهای شناخته شده کشورمان به لحاظ فرهنگی-اجتماعی در حفظ بافت معماری سنتی، پوشش روستائیان، خوراک و ... است، به گونه‌ای که گردشگران بعد از ورود به این روستا از لباس‌های محلی و غذاهای سنتی استفاده می‌کنند، از طرفی دیگر همچنین باید توجه داشت جامعه میزبان در این نوع مقاصد گردشگری روستایی، نمایندگان و معتمدین محلی و مذهبی (نهادی) را دارند که باید نگاه و نظرات آنها در رابطه به حضور گردشگران غیربومی مد نظر قرار گرفته شود و در صورت نادیده گرفتن با محکومیت آنها و به دنبال آن واکنش جامعه محلی مواجه خواهد شد.

پس قطعا ورود گردشگر به مقاصد گردشگری بالخص روستاهای هدف گردشگری که دارای بافت فرهنگی و سنتی خاصی هستند حساسیت بیشتری را می‌طلبد پس مجریان تورها در این مقاصد باید دقت نظر بیشتری از خود نشان دهند تا اصول پایداری رعایت گردد چرا که قطعا هر اقدامی که در تضاد با این اصول صورت گیرد لطمه به توسعه پایدار گردشگری در مقصد خواهد بود.

«سید محمد موسوی دکترای مدیریت گردشگری و پژوهشگر گردشگری پژوهشکده حکمت»

[1] Sustainable Tourism Development

انتهای پیام/