از
کولاکوویچ توقع داشتیم بیشتر در بازی، حضور و حتی مداخله داشته باشد! مثل دخالتهای بزنگاهی در تقابل با استرالیا. هم به
جوانترها بازی داده شد و هم خسته
ها، خستهتر نشدند! قویترین
کوچینگ و راهبری!
والیبال هرچه تحسین میشود، نوش جانش! والیبال هرچه تشویق میشود، حالا حلالش! حتی از شیر مادر
حلالترش!
کاری به کار زیاده طلبی کی روش
استانلی که دندان ما را شمرده و از مرد ١٥٠ هزار دلاری به مرد ٨٠٠ هزار دلاری تبدیل شده، نداریم! به
شیمبا هم! یا به ٢ / ٥ میلیارد دلار برای بله گرفتن از دروازه
بانِ معمولی البته آینده دار! چشم خود را به روی حاتم
طایی شدن تیمهای دولتی میبندیم و اوقات شیرین شده
مان به واسطه عملکرد والیبال را، تلخ نمیکنیم! حیف و میل کردن پولهای بی زبان هم
یکجور مدیریت است! مدیریت غلط!
استراحت دادن به فیاضی و عبادی پور و موسوی، کار را خراب نکرد!
قرار داشتیم اشتباهات فوتبال را به لطف شاهکار والیبال نادیده بگیریم و قرار میگذاریم تمام انرژی مثبت خود را، خرج سعید معروف و یارانش کنیم! خرج
کولاکوویچ و بچههایش! تیمی که تا همین حالا هم بهترین نمایش را به نمایش گذارده است!