به گزارش خبرنگار گروه علمی و دانشگاهی خبرگزاری فارس، مخاطبان سامانه فارس من از طریق این سامانه بیان داشتند که تجمیع رشته‌های نزدیک به هم می‌تواند راهکاری برای حل معضل بیکاری باشد.
علیرضا سلیمی دبیر کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس شورای اسلامی در گفت‌وگو با خبرنگار فارس در این خصوص اظهار داشت: مشکل امروز ما این است که طرح آمایش نداریم؛ آمایش به این معنا که مشخص نیست مثلاً کشور به چند مهندس صنایع، به چند پزشک، روانپزشک یا حقوقدان در طی یک سال نیاز دارد و اصولا چنین آماری وجود ندارد.
وی با بیان اینکه باید بر اساس نیاز دانشگاه، دانشجو بگیریم، اظهار داشت: به طور مثال امروز که در رشته حقوق بالای 30 هزار دانشجو داریم، قطعاً بازار از این دانشجوها اشباع می‌شود و این به معنای بیکاری فارغ‌التحصیلان رشته حقوق خواهد بود. همچنین در رشته روانشناسی که 80-90 هزار دانشجو داریم آیا کشور در یک برهه زمانی به این تعداد روانشناس نیازمند است؟ بدون شک چنین نیست!
دبیر کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس با تأکید بر اینکه متأسفانه ما نیازسنجی برای دانشجویان در رشته‌های مختلف دانشگاهی انجام نداده‌ایم، تصریح کرد: آن دسته از افرادی که معتقدند ادغام رشته‌های نزدیک به هم می‌تواند راهکاری برای حل معضل بیکاری باشد، تصور صحیحی از این مسأله ندارند چراکه اگر به عنوان نمونه، مدیریت صنایع با مهندسی صنایع ادغام شود، قطعا ما بیکاران بیشتری در میان مهندسین صنایع خواهیم داشت. بنابراین تجمیع رشته‌های نزدیک به هم نمی‌تواند راهکاری برای حل مشکل باشد.
وی ادامه داد: ما باید بر اساس نیازهای واقعی، دانشجو جذب کنیم و باید به سراغ رشته‌های مهارت‌آموزی برویم؛ امروز ترویج تکنسین در کشور یک خلاء جدی به شمار می‌رود، اگر ما به سوی تربیت تکنسین حرکت کنیم در واقع در آینده فارغ‌التحصیلانی آچار به دست خواهیم داشت در حالی که بیشتر شاهد فارغ‌التحصیلان یقه سفید هستیم؛ کسانی که فکر می‌کنند بعد از اتمام دوره تحصلی شان باید شاغل شوند در حالی که در میدان عمل قادر به انجام کاری نبوده و هیچ مهارتی ندارند و این امر بالتبع باعث می‌شود که دانشجو بعد از فارغ‌التحصیلی بیکار بماند و سرخورده شود.
سلیمی عنوان داشت: مشکل ما از سوی دانشجویان نیست بلکه مشکل به سیستم آموزشی، سیاست‌های راهبردی و برنامه‌ریزان کلان کشور بازمی‌گردد که نتوانستیم بر اساس نیازهای جامعه دانشجو جذب کرده و یک مهارت خاص به دانشجو آموزش دهیم که بعد از فراغت از تحصیل، آچار به دست در میدان باشد.
وی با طرح این پرسش که آیا یک دانشجو بعد از فارغ‌التحصیلی در رشته مهندسی مکانیک می‌تواند یک شرکت مکانیکی قوی دایر کند، گفت: مشکل ما این است که چنین توانایی برای فارغ‌التحصیلان ما وجود ندارد اما تصور فارغ‌التحصیلان ما این است که باید دولت برای آنها یک میز آماده کند و فرد با پشت میز نشستن بتواند شغلی برای خود داشته باشد. این تصور غلط که در ذهن‌ها نهادینه شده است منشأ آن دانشجو نیست بلکه منشأ آن خارج از فضای ذهنی دانشجو جست‌وجو می‌شود که به برنامه‌ریزان، وزارتخانه‌های مرتبط و سیستم آموزشی ما باز می‌گردد.
انتهای پیام/