خبرگزاری فارس ـ گروه آموزش و پرورش: شاید هر کدام از ما در نزدیکی شهر و روستایی که زندگی می‌کنیم بارها و بارها ، چشممان به دوقلوها خورده باشد دوقلوهایی که قیافه‌های شبیه به هم و لباس‌های یک‌شکلشان ما را تا چند دقیقه خیره خودشان کرده باشد.
اینکه فردی شبیه خودت باشد، جالب است و جالب‌تر اینکه هر دو از یک گوشت و خون هستید؛ وقتی به زندگی دوقلوها نگاه می‌کنیم رفتارهایی مانند همدلی فراوان، پشتیبانی از حقوق یکدیگر، همکاری و دلسوزی نسبت به منافع یکدیگر، گرایش های تفریحی یکسان، تلاش برای همرنگ شدن در نوع پوشش، علایق یکسان به وفور مشاهده می شود و همین موضوع سبب می‌شود تا جذابیت آنها برای ما دوچندان شود.
ما دو دانش‌آموز آشناشدیم که دوقلو هستند؛ دوقلوهایی که هم درس‌شان خوب است و هم ورزش می‌کنند؛ جالب اینکه این دوقلوها در یک رشته تحصیلی می‌خوانند و به یک ورزش می‌پردازند.
این دو برادر در رشته تجربی درس می‌خوانند و دارای مقام‌های طلایی در تکواندو هستند؛ در کنار همه اینها یار و یاور پدرشان هستند و در کارگاه چوب پدر فعالیت می‌کنند.
متین و مبین فرمان 18 ساله از اعضای فعال انجمن‌های اسلامی دانش‌آموزان استان آذربایجان غربی هستند.
* با این همه شباهت، شما را به جای یکدیگر اشتباه نمی‌گیرند؟
متین: پدر و مادرمان که اصلا ولی گاهی دوستان و آشنایان اشتباه می‌گیرند؛ بارها به جای هم ما را صدا زدند و ما را اشتباه گرفتند ولی افرادی که بیشتر با هم سر وکار داریم دیگر کاملاً ما را از هم تشخیص می‌دهند.
* از دوران تحصیل و درس و ارتباطتان با همکلاسی‌ها بگوید؟
مبین: از دوران ابتدایی تا حالا در یک کلاس هستیم و روی یک نیمکت می‌نشینیم؛ ارتباطمان با همکلاسی‌ها هم خوب است ولی چون اغلب باهم بودیم کمتر دوست صمیمی داشتیم.
دوست صمیمی من، متین است و بالعکس، که البته با گروه‌های دانش‌آموزی ارتباط های خوبی داشتیم.
* تا حالا شده در مدرسه جای هم امتحان بدهید؟
متین: نه در مدرسه نشده است؛ در مدرسه معلم‌ها به شدت به این موضوع دقت می‌کنند ولی ما بیشتر سعی می‌کنیم در درس‌هایی که هرکدام ضعیف هستیم به دیگری کمک کنیم؛ به این صورت هم وضعیت درسی‌مان را تقویت می‌کنیم و هم نیازی نیست به جای هم امتحان بدهیم چون هر دو به یک سطح درس می‌خوانیم.
* در حال حاضر در چه رشته‌ای درس می‌خوانید؟ و معدل‌تان چند است؟
متین: سال یازدهم را تمام کردیم، رشته تجربی، معدل 18
مبین: سال یازدهم، رشته تجربی، معدل 18/50
* شما فعالیت‌های ورزشی هم دارید؟ از این فعالیت‌ها بگویید؟
متین: بله ما حدود 11 سال است که با حمایت‌های پدر و مادر و اساتید به صورت حرفه‌ای ورزش تکواندو را دنبال می‌کنیم و تا به امروز توانستیم مقام دوم در مسابقات آزاد بین‌المللی گرجستان را کسب کنیم و دو دوره حضور در مسابقات کشوری داشته باشیم و 5 مقام استانی داشتیم که مقام اول را کسب کردیم.
* شما حتی رتبه‌ها و مقام‌های یکسانی گرفتید؟
مبین: بله ما در دو وزن جدا مسابقه می‌دهیم و اغلب هر دو در دو وزن مختلف، یک مقام رو کسب می‌کنیم.
* شما را در مسابقات با هم اشتباه نمی‌گیرند؟
متین: از این اشتباهات زیاد پیش می‌آید اما ما به آنها می‌گوییم ما را اشتباه گرفتید.
* آنطور که شنیدیم شما در زمینه فرهنگی هم فعال هستید در این زمینه چه کارهایی انجام می دهید؟
مبین: من و متین هر دو از اعضای فعال انجمن اسلامی مدرسه هستیم؛ متین مسؤول انجمن اسلامی مدرسه هست و من هم جانشین متین و در مدرسه فعالیت‌های زیادی داریم از قبیل راه‌اندازی هیأت و نمایشگاه‌های مدرسه انقلاب و... داریم که با کمک هم این فعالیت‌ها را انجام می‌دهیم.
* با این همه کار چگونه وقت می‌کنید به این فعالیت‌ها برسید و در همه کارها هم موفق باشید؟
متین: ما برنامه‌ریزی دقیق برای کارهایمان داریم و تقریباً برخی از کارها که امکان آن باشد را بین خودمان تقسیم می‌کنیم.
حتی برای سه ماه تابستان که اوقات فراغت است نیز در کارگاه چوب پدر کار می‌کنیم و کابینت سازی می‌کنیم.
* درباره فعالیت، در کارگاه چوب بیشتر توضیح بدهید؟
مبین: وقتی دیدیم پدر به تنهایی کار در کارگاه را انجام می‌دهد با متین تصمیم گرفتیم که هر دو به کمک پدر برویم و این کار برای ما یکی از لذت بخش‌ترین فعالیت‌هاست چرا که هم تخصص در شغل پدر پیدا کرده و هم درآمد کسب می‌کنیم و هم اوقات فراغت را به بهترین شکل پر می‌کنیم.
* خراب کاری در کارگاه هم داشتید؟
متین: بله ابتدا که کار را شروع کرده بودیم برای یک منزل سفارش گرفیم و تمام اندازه‌های قفسه کابینت را اشتباه زدیم و وقتی در منزل سفارش دهنده این کار را سوار کردیم، هیچ کدام از قفسه‌ها به هم نمی‌خورد و پدر مجبور شد از ابتدا آن کار را بسازد ولی نه مایوس شدیم و نه پدر دلسرد؛ بلکه با دقت بیشتر، کار را دامه دادیم و الان برای خودمان استاد کار شدیم.
درآمدهایتان به چه شکل است ؟ تقسیم می‌کنید؟
مبین: ما اغلب هر چه از این کار به دست می‌آوریم، یک بخش را به خیریه می‌دهیم و مابقی را نصف – نصف می‌کنیم.
نصف آن را به پدر می دهیم و نصف دیگر در حساب مشترک من و متین است؛ ما چون همه جا با هم هستیم اغلب حساب هایمان هم مشترک است و بیشتر درآمدمان خرج گرفتن وسایل ورزشی می‌شود.
و اما آرزوی شما؟
متین: ما آرزو داریم در آینده، رشته پزشکی قبول شویم و هر دو این رشته را در دانشگاه دنبال کنیم و علاوه بر اینکه پزشک‌های ماهری شویم در اوقات فراغتمان به کارگاه چوب برویم و کابینت‌سازی کنیم؛ دوست داریم اولین پزشکی باشیم که در کنار شغلش برای تفریحش کابینت سازی می‌کند.
انتهای پیام/