آیا شهر تهران به دلیل فرونشست استقامتش را در مقابل زلزله ۴,۶ ریشتری از دست داده است؟
دکتر مهدی زارع، استاد پژوهشگاه بین‌المللی زلزله‌شناسی و مهندسی زلزله در گفت‌وگو با روزنامه سازندگی گفت: البته با این بیان کلی موافق نیستم زیرا وقتی درباره بزرگی ۴.۶ ریشتری صحبت می‌شود باید مشخص کرد که زلزله در چه عمقی رخ می‌دهد و پاسخ آن در سطح زمین چه خواهد بود. ضمن اینکه باید مشخص شود زلزله‌ای به بزرگی ۴.۶ در چه منطقه‌ای از تهران اتفاق خواهد افتاد. اما درباره تاثیر فرونشست در شدت تخریب زلزله باید گفت که این پدیده در مناطق جنوب شرقی و غربی گسترش فراوانی داشته و در صورت وقوع زلزله متوسط هم خرابی‌های وسیعی به بار خواهد آمد. با وضعیت ساختمان‌های فرسوده در برخی مناطق تهران این انتظار وجود دارد که در زلزله‌هایی با شدت و شتاب بالا و نه حتی بزرگای زیاد هم خسارات وارده فراوان باشد.
اینکه ممکن است پدیده فرونشست میزان تخریب در زمان وقوع زلزله را افزایش دهد، بیان درستی است اما در وقوع زلزله باید تمام جوانب را در نظر گرفت زیرا حتی این امکان وجود دارد که زلزله‌ای به بزرگی ۷ ریشتر هم در تهران تخریب فراوانی به دنبال نداشته باشد. اما در شرایط امروز تهران می‌توانم بگویم که این شهر با زلزله‌های متوسط ۵ و ۶ ریشتری هم آسیب‌پذیر است.
کمتر از سه سال پیش بود که نام فرونشست روی زبان مردم تهران افتاد و با این پدیده از نزدیک آشنا شدند؛ دو اتفاق مشابه و در فاصله نزدیک به هم: یکی در بازار تهران و دیگری در خیابانی حوالی میدان معلم در یافت‌آباد. در اولی کف یک معبر در بازار تهران نشست کرد و تنها دو روز بعد از آن، مورد مشابه دیگری در جنوب غربی شهر تهران در خیابان بیگلر حوالی میدان معلم روی داد. در حادثه دوم فروکش کردن کف زمین باعث تخریب و باز شدن گودالی بزرگ در مقابل یک ساختمان نوساز ۴ طبقه شد و ترک‌های بزرگی در ساختمان‌های مجاور نیز به‌وجود آورد.
اما پیش از این دو اتفاق، سریال فرونشست‌های زمین در پایتخت با حادثه دیگری از همین نوع کلید خورده بود؛ در محله شهران و در زمان حفاری مترو، زمین فرونشست می‌کند و در پی آن انفجار لوله‌های گاز رخ می‌دهد. از سه سال گذشته تاکنون به جز زلزله، فرونشست هم به دایره واژگان مردم تهران اضافه شده تا همه چیز در این شهر از هوا گرفته تا آب و زمین خطرناک باشد. با این حال مناطق جنوبی و حاشیه‌ای تهران در خطر بیشتری از فرونشست زمین قرار دارند و منطقه‌های شمالی کم‌خطرتر هستند.
فرونشست زمین بیشتر مناطق ۹، ۱۰، ۱۷، ۱۸، ۱۹ و ۲۰ تهران را درگیر کرده است.
در بسیاری از ساختمان‌های تهران از بتن با مقاومت ۵ مگاپاسکال استفاده شده است در حالی که کیفیت مقاومت بتن باید ۲۵ مگاپاسکال باشد و این نکته را هم فراموش نکنید که ساختمان‌هایی که در زلزله سرپل ذهاب تخریب شدند بتنی با مقاومت ۱۲ مگا پاسکال در آنها استفاده شده بود. بنابراین بسیاری از ساختمان‌های تهران از خانه‌های سرپل ذهاب هم مقاومت کمتری دارند. مناطقی که نام بردم آماده دیدن آسیب‌های بزرگ هستند.» با این حال ارتباط بین زلزله و فرونشست را نباید نادیده گرفت.
به تازگی تحقیقاتی درباره فرونشست و تحریک شدن گسل‌های فعال انجام شده و به این نتیجه رسیدیم که در فرونشست هر سال بین یک تا یک و نیم پاسکال تغییرات تنش در زمین ایجاد خواهد شد. بنابراین زمین برای فرو ریختن آمادگی بیشتری خواهد داشت و با یک زلزله متوسط هم مشکلات جدی به وجود می‌آید. تغییرات تنش حاصل از فرونشست، می‌تواند در غییرات تنشی که اطراف گسل است بیشتر باشد و زلزله را تسریع کند.
به لحاظ آماری هر ۲۰۰ سال در محدوده تهران ممکن است زلزله‌ای ۷ ریشتری اتفاق بیفتد اما به این معنی نیست که وقوع آن نزدیک باشد. با این حال هر ۱۰۰۰ سال در اطراف تهران زلزله‌ای ۷ ریشتری این شهر را می‌لرزاند و بر اساس این محاسبات با توجه به اینکه از سال ۱۸۳۰ میلادی که آخرین زلزله ۷ ریشتری در تهران آمده، در حال حاضر در محدوده زمانی که زمین‌لرزه بزرگ دیگری تهران را بلرزاند قرار داریم. با این حال صحبت‌های من به این معنی نیست که حتما تا ۱۱ سال آینده زلزله ۷ ریشتری خواهیم داشت. اما با توجه به مجموع عوامل و وسعت فرونشست زمین در برخی مناطق، زمان زلزله می‌تواند قریب‌الوقوع باشد.
علاوه بر گسل‌های حاشیه تهران، در شمال شهر هم گسلی داریم که هر ۳۰۰۰ تا ۳۵۰۰ سال زلزله‌ای ۷ ریشتری را به بار می‌آورد و آخرین آن ۳۲۰۰ سال پیش رخ داده است. بنابراین در قرنی هستیم که احتمال رخ‌داد زلزله بزرگ ۶۰ تا ۷۰ درصد خواهد بود. ضمن اینکه زلزله‌ای که در سال ۹۶ به وقوع پیوست باعث شد که احتمال زلزله یک دهه آینده دو برابر شود.