به گزارش حوزه سیاست خارجی گروه سیاسی باشگاه خبرنگاران جوان، آمانو، دیپلمات ژاپنی، ۱۰ سال پیش، در سال ۲۰۰۹ به سمت مدیرکل آژانس بین المللی انرژی اتمی منصوب و جانشین محمد البرادعی شد. برنامه هسته‌ای ایران یکی از مهم‌ترین پرونده‌های آژانس در زمان ریاست آمانو به شمار می رود چراکه توافق هسته‌ای هم در همین دوره امضا شد و از آن زمان آژانس مسئولیت نظارت بر پایبندی ایران به تعهدات هسته‌ای را بر عهده دارد.
برطبق اسناد(ویکی لیکس) منتشر شده، آمانو در زمان مدیریت خود در سازمان انرژی اتمی به واشنگتن این اطمینان را داده است که در مسئله پرونده هسته‌ای ایران، کاملا از ایالات متحده حمایت کند و تلاش داشته است تا فشار بر جمهوری اسلامی ایران را افزایش دهد.
محسن محمودی در گفت و گو با خبرنگار حوزه سیاست خارجه گروه سیاسی باشگاه خبرنگاران جوان ، به دنبال اعلام خبر فوت آمانو مدیرکل آژانس انرژی اتمی اظهار کرد: آمانو میراث دار البرادعی بود و سعی کرد خود را شخصیتی دیپلمات در قالب سازمان بین المللی جلوه دهد و از سوی دیگر هم تمایل داشت او را به حرفه ای بودن و آشنا به مسائل فنی بشناسند . همچنین براساس برخی تحلیل ها او تمایل را داشت که بی طرفی سازمان انرژی اتمی را نسبت به خواست های آمریکا و هم سایر کشورها حفظ کند، اما همواره برخی محدودیت ها را بر سازمان ملل اعمال می کرد و این امر به خصوص در مورد رژیم صهیونیستی و کشورهایی مانند هند و پاکستان بیشتر به چشم می خورد، اما آمانو سعی داشت در ظاهر خود را بی طرف نشان دهد و آن را یک سازمان فنی زیر مجموع سازمان ملل نشان دهد. اما هیچ پیشرفتی هم نداشته است کما اینکه در دوره البرادعی و پیش از آن اختیاراتی که بتواند این جریان را مهار کندو یا کشورها را وادرا به قبول NPT کند ، نتوانسته چنین سازو کاری راتعریف کند و آن اثرگذاری لازم را نیز نداشته است.
محمودی در ادامه خاطر نشان کرد: اگر پرونده ایران را با سایر کشورها مقایسه کنید بیشتر از ۹۰ درصد فعالیت ها ی آژانس به سمت ایران است ،در حقیقت به اصطلاح سنگینی ترازو همیشه به سمت ایران بوده است و تنها ده درصدمربوط به سایر کشورها است . در واقع تمام تمرکز آژانس دردهه گذشته و زمان آمانو بر روی ایران بود و سعی داشتند فشار را بر ایران بیشتر کنند. در حالی که در منطقه بسیاری از کشورها در حال حرکت به سمت انرژی هسته ای هستند و در این زمینه فعالیت می کنند.
این کارشناس سیاست خارجه در رابطه با اتخاذ تصمیات آمانو درقبال ایران تصریح کرد :آمانو سعی کرد راه البرادعی را در رابطه با ایران ادامه دهد. در ظاهر انجام تخطی از سوی ایران در برجام را رد می کرد ولی فشار هایی هم بر تهران می آورد. از سویی دیگر متن بیانیه های سازمان را به طوری تنظیم کند که یک قرائت دو پهلویی بتوان از آنها استنباط کرد تا بتواند رضایت شورای حکام را هم داشته باشد. هیچ موقع نتوانستند به ساز و کاری برسند که یک سری قوانین مانند NPT را که کشورها را از رفتن به سمت برنامه نظامی و فعالیت فقط در حوزه انرژی صلح آمیز باز می دارد . اما دستاوردی هم در این زمینه نداشت و هیچ تلاشی در جهت کمک به پرونده ایران صورت نگرفته است.
انتها ی پیام /