افسارگسیختگی بازار و گرانی اجناس و رها شدن اقتصاد، دمار از روزگار مردم درآورده است؛ جالب آنکه تمام بدنه حاکمیت نیز منتقد وضعیت کنونی هستند؛ از صدر تا ذیل مسئولان نظام، از رئیس جمهور و سایر رؤسای قوای دیگر گرفته تا مأمور شهرداری و کارمند معمولی دولتی.

به گزارش «تابناک»؛ اما نکته اینجاست که کسی برای کنترل قیمت‌ها در بازار هیچ حرکتی نمی‌کند. با اینکه این روز‌ها قیمت ارز به شدت رو به کاهش است، اثری از کاهش قیمت‌ها دیده نمی‌شود و حتی در برخی موارد، افزایش‌هایی نیز وجود داشته و گویی بازار واکنش معکوس به اوضاع نشان داده است!

برخی بر این باورند که دلیل این وضعیت، نبود کالا در بازار و ممنوعیت واردات به کشور است و برخی نیز همچنان می‌گویند، تحریم‌ها عامل اصلی تورم است؛ اما در این میان، عده‌ای همه چیز را رها کرده و منتظر معجزه هستند تا اوضاع درست شود، حال آنکه فشار همه این گرانی‌ها و تورم بر دوش مردم است. آنان وقتی شب سر بر بالین می‌گذارند، می‌دانند، کالایی را که امروز با یک نرخ خریده اند، باید فردا پول بیشتری در ازای آن بپردازند و خلاصه آنکه همه این‌ها باعث شده تا طاقت مردم طاق شود.

مسعود رضایی، نماینده شیراز در گفت‌وگو با تابناک در خصوص این موضوع اظهار داشت: این سؤال، سؤال روز و دغدغه همه مسئولان، مردم و کل جماعت ایرانی است. متأسفانه ما شرقی‌ها و به ویژه ایرانی‌ها عادت کرده ایم که شفاف حرف نزنیم و حرف‌های خود را در کنایه و لفافه بیان می‌کنیم. اگر بخواهیم شفاف حرف بزنیم، باید بپذیریم که اقتصاد ما به نسبیت رسیده و مشکلات بسیاری وجود دارد که بدون مبادلات بین المللی حل شدنی نیست؛ این حرف سنگینی است، ولی من این را می‌پذیرم.

این نماینده مجلس گفت: چون مبادلات ما با دنیا به مشکل خورده، این گرانی‌ها و کمبود‌ها و فساد‌ها نه تنها کم نشده، بلکه روز به روز بیشتر هم شده و هنوز قدرتی که بتواند این مشکلات را حل کند و مانع از این وضعیت شود، وجود ندارد.

عضو کمیسیون اجتماعی ادامه داد: رؤسای قوای سه گانه، مردم و نمایندگان آن‌ها در مجلس همه این حرف را می‌زنند و از وضعیت موجود گلایه دارند؛ اما زمانی که مسأله حل نمی‌شود، نشان می‌دهد، گیر جای دیگری است که یا دست آن‌ها نیست و یا نمی‌خواهند کاری بکنند. اعتقاد من این است که اگر شفاف با مردم حرف بزنیم، می‌توانیم مسائل را حل کنیم. اگر توان انجام کاری را نداریم و کاری از دستمان نمی‌آید، بدون تعارف باید اعلام کنیم.

وی در پاسخ به این که به نظر شما گیر کار کجاست، گفت: گیر کار ما بدون تعارف، در مبادلات جهانی ماست. تولید اساسی ما نفت است. زمانی که ما فروش نفت نداریم و یا نمی‌توانیم تولید کنیم، یا به هر حال درآمدی که پیش بینی می‌کردیم، محقق نشده و یا کاسته شده، خود به خود به مشکل برمی‌خوریم؛ بنابراین، همین باعث شده تا بخش‌های دیگر هم نتوانند فعال شوند. اگر بودجه را در نظر بگیریم، تنها در یکی از بند‌های کشور باید ۱۴۴ هزار میلیارد تومان درآمد از طریق فروش نفت کسب کند. زمانی که این بند محقق نمی‌شود، خود به خود بند‌های دیگر که وابسته به این هستند، هم کم می‌شود؛ برای مثال تصمیم بر این است که کشور را از بعد نفتی و صادرات نفتی خارج و به سمت محصولات دیگر حرکت کنیم. نگاه ما خود به خود به سمت مالیات می‌رود، اما آن مالیات از کسانی گرفته می‌شود که تولید می‌کنند و یا صادرات دارند که در این جا‌ها هم به دلیل نبود رونق تجاری بین کشور‌ها، نمی‌تواند خروجی داشته شود.

وی در پایان یادآور شد: احساس من این است که حل این موضوعات هم از اراده کارگزاران خارج است و اگر کسی حرف من را رد می‌کند، بیاید وسط و آن را حل کنند. من اعتقاد دارم، حل این موضوع از دست مسئولان ما خارج شده و نمی‌خواهند این موضوع را بپذیرند. هم اکنون یک مرگ تدریجی گرفتار جامعه ما شده و مردم هم دیگر طاقتشان طاق شده است، به گونه ای که در تهیه ارزاق روزانه هم دچار مشکل هستند و دیگر با توصیه و سفارش و یا امر و نهی کردن راه به جایی نخواهیم برد.