به گزارش خبرنگار گروه علمی و دانشگاهی خبرگزاری فارس، مراسم یک روز با دانشگاه تهران پیش از انتخاب رشته کنکور سراسری برگزار شد.
در این روز تابستانی که درب ۱۷ واحد دانشگاهی تهران به روی دانش‌آموزان و خانواده‌های آنان باز شد، آنان توانستند یک روز را در این دانشگاه سپری کرده و با رشته‌های تحصیلی و دانشکده‌های این دانشگاه آشنا شوند.
هدف از برگزاری این رویداد کمک به دانش‌آموزان برای انتخاب رشته است زیرا آمارها نشان می‌دهد بسیاری از دانشجویان پس از ورود به دانشگاه متوجه می‌شوند برداشتی که از رشته دانشگاهی خود داشته‌اند با واقعیت‌ها متفاوت است و در آینده یا تغییر رشته می‌دهند یا با بی‌میلی یک مقطع تحصیلی را به پایان می‌رسانند.
در این روز که درب دانشگاه تهران به روی مردم باز شد به میان دانش‌آموزان و علاقه‌مندان به این دانشگاه رفتیم و با حاضران در این رویداد گفت‌وگو کردیم.
هدف از این گفت‌وگو جویا شدن نظر دانش‌آموزان و خانواده‌ها درباره این رویداد و اطلاع از تفکر آنان درباره انتخاب رشته در دانشگاه و در مدرسه بود.
*هنر خواهم خواند
خانم احدی که هنوز در کنکور سراسری شرکت نکرده و در مقطع متوسطه تحصیل می‌کند، در گفت‌وگو با خبرنگار فارس، درباره این تجربه گفت: برای بازدید از دانشکده هنرهای زیبا در این رویداد شرکت کردم و از قبل برای حضور در این روز خاص در دانشگاه تهران ثبت‌نام و برنامه‌ریزی کرده بودم.
این دختر جوان که قصد شرکت در کنکور هنر را داشت، گفت که به رشته معماری علاقه‌مند است و قصد دارد در دانشگاه رشته معماری را بخواند.
وی از دانشکده هنر بازدید کرده بود و با رشته‌های تئاتر، مجسمه‌سازی، شهرسازی و نمایش آشنا شده بود.
این دانش‌آموز از منطقه ۶ تهران در حوالی میدان هفت‌تیر با بیان اینکه برخی از دوستانم در انتخاب رشته مدرسه به دلیل معدل به رشته تجربی معرفی شدند، گفت: اغلب دوستانم که رشته تجربی را می‌خواهند می‌گویند که به این رشته علاقه ندارند و مشاور به دلیل معدل آنها را به این رشته معرفی کرده است و نظر مشاور مورد رضایت و حمایت خانواده بوده است.
این دختر جوان گفت: برخی از دوستانش می‌گویند به خاطر اینکه کار نیست می‌خواهند در دانشگاه ادامه تحصیل دهند.
وی رشته مورد علاقه خود را نویسندگی و تئاتر عنوان کرد و گفت: از بچگی نویسندگی را دوست داشتم و حتی در مسابقه بین‌المللی رتبه کسب کردم علاوه بر این کتاب رمانی هم به چاپ رسانده‌ام اما نویسندگی را تنها به دلیل علاقه شخصی و بدون حمایت خانواده انجام دادم، علاوه بر نویسندگی به تئاتر هم علاقه دارم و حتی در تئاتر جایزه‌ای کسب کرده‌ام.
* آینده‌ام را در روانشناسی دیده‌ام
احدی طی این بازدید با یکی از همسن‌های خود دوست شده بود و ادامه بازدید را با هم طی می‌کردند.
دوست وی که از منطقه ۴ تهران در این رویداد شرکت کرده بود گفت: راهش را در رشته حسابداری پیدا کرده است.
وی گفت: علاوه بر حسابداری به رشته‌های حقوق، روانشناسی و تاریخ هم علاقه دارم اما برای مثال در رشته حقوق با سختی‌های حقوق نتوانستم کنار بیایم و در نهایت به رشته حسابداری رسیدم.
وی گفت: به دلیل معدل ۱۹.۹۳ در دبیرستان مشاور پیشنهاد تجربی را برایم مطرح کرد و چند روزی هم این رشته را خواندم؛ اما خودم یقین داشتم که به رشته انسانی علاقه‌مندم و آینده شغلی خود را هم در حسابداری می‌دیدم که در نتیجه به هنرستان رفتم.
این دانش‌آموز دوره دوم متوسطه در رشته انسانی گفت: اساتیدی که در دانشکده برای ارائه توضیحات به دانش‌آموزان وجود داشتند توضیحات خوبی را ارائه دادند.
وی با اشاره به استعداد و موفقیت خود در رشته حسابداری گفت: در حسابداری خیلی موفق هستم و در آزمون‌های دوره‌ای رتبه یک و 2 را دارم.
* گل کوچیک بچه‌های کم‌سن در یک روز با دانشگاه
این برنامه برای عموم بازدیدکنندگان آزاد بود، البته مخاطب اصلی این برنامه دانش‌آموزانی بودند که امسال در کنکور سراسری شرکت کرده بودند و به زودی انتخاب رشته می‌کنند.
علاوه بر این دانش‌آموزانی که هنوز در مقطع متوسطه تحصیل می‌کنند هم برای آشنایی با رشته‌ها و دانشکده‌ها حضور یافته بودند، علاوه بر این دسته از بازدیدکنندگان، دانشگاه تهران در این روز خاص پذیرای قشر دیگری از محصلان هم بود. گروهی از پسران کم سن در محوطه دانشگاه فوتبال بازی می‌کردند آنها حتی در محوطه لباس خود را تعویض کردند. اگر چه این قشر از محصلان مخاطب اصلی این رویداد نبودند اما گویا امروز برای آنها هم بی‌فایده نبوده است.
*روانشناسی را برای مدرسه و دانشگاه با اطمینان انتخاب کردم
دختر جوان دیگری که در دوره دوم متوسطه در پایه ۱۰ انسانی تحصیل می‌کند، گفت که از مدت‌ها پیش برای حضور در این رویداد برنامه‌ریزی کرده است و همیشه خود را دانشجوی رشته روانشناسی این دانشگاه تصور می‌کند، در این راه هم مطالعه آزاد دارد و هم در دوره‌های آزاد شرکت می‌کند.
وی گفت: امروز متوجه شدم که دانشکده روانشناسی دانشگاه تهران به پل گیشا تغییر مکان یافته و پس از بازدید از دانشکده‌های محوطه خیابان انقلاب حتماً به مجموعه دانشکده روانشناسی خواهم رفت.
وی که به گفت‌وگو و بیان نظرات خود علاقه‌مند بود، تلاش داشت درباره ضرورت انتخاب رشته درست توسط دانش‌آموزان نکاتی را گوشزد کند.
این دختر جوان گفت که صد درصد روانشناسی دانشگاه تهران را هدف قرار داده و معتقد است این برنامه برای کسانی که هدف مشخص دارند خوب است و علاوه بر این برای کسی که هنوز راه خود را پیدا نکرده هم مطالب مفیدی داشت.
وی گفت: البته علاوه بر توضیحاتی که به صورت کلی در ابتدای مراسم ارائه شد، در دانشکده‌ها راهنمایان به تعداد کافی وجود نداشتند و بیشتر درباره تاریخچه دانشگاه اطلاعات ارائه می‌کردند.
وی با بیان مواردی از شرح حال دوستان خود در مدرسه، گفت: از زمانی که درکی از رشته پیدا کردم انتخابم روانشناسی بوده است در خانواده هم سابقه علاقه به رشته ادبیات را دارم.
وی ادامه داد: امسال که در سال دهم، انتخاب رشته کردم برایم مهم بود که بدانم دوستانم به چه رشته‌ای رفته‌اند، حتی علاقه‌مند بودم در این باره چالشی را مطرح کنم که هر نفر بفهمد به چه رشته‌ای علاقه دارد و در این باره با مدرسه هم صحبت کردم اما به نتیجه عملی نرسیدم و از ایده‌ام استقبال نشد.
*وقتی فاصله منزل تا مدرسه ملاک انتخاب رشته می‌شود
به گفته این دختر جوان، ۸۰ درصد از افرادی که با او سر کلاس انسانی می‌نشینند مسیرشان را کاملاً اشتباه آمده‌اند. زیرا در این کلاس افرادی هستند که در کلاس انسانی نشسته‌اند اما علاقه داشتند که به رشته‌های فنی و حرفه‌ای بروند و برخی علاقه داشتند به رشته‌های ریاضی یا تجربی بروند اما معدلشان نرسیده است. برخی از آنان هم به دلیل مشکل مسافت محل سکونت با مدرسه به پیشنهاد مشاور در مدرسه‌ای نزدیک‌تر رشته انسانی را نشستند. کارنامه بچه‌ها و سطح نمرات آنها هم نشان می‌دهد که یا علاقه‌ای به این رشته ندارند که برای آن تلاش کنند یا مناسب این رشته نیستند.
*کسی که نثر فارسی را صحیح نمی‌تواند بخواند و به رشته انسانی فرستاده می‌شود
وی گفت: البته بسیاری از بچه‌ها نسبت به این موضوع بی‌تفاوت بودند و می‌گفتند به مدرسه می‌رویم و هر رشته‌ای که ظرفیت داشت ثبت‌نام می‌کنیم و در خوش‌بینانه‌ترین حالت دانش‌آموز به رشته‌ای رفته که دوست داشته اما از اینجا به بعد را نمی‌داند باید چه کند و می‌گوید حالا ببینیم چه پیش می آید و در دانشگاه چه رشته‌ای قبول می‌شویم. حتی دانش‌آموزی را در کلاس داریم که معدل نزدیک به ۲۰ دارد اما وقتی از رشته مورد علاقه‌ای که در دانشگاه می‌خواهد ادامه دهد می‌پرسیم می‌گوید ببینم چه قبول می‌شوم.
*کسی که می‌خواهد در دانشگاه معماری بخواند اما خانواده اجازه تحصیل در رشته معماری هنرستان را نمی‌دهد
وی گفت: مدرسه و آموزش و پرورش به این موضوعات اهمیت نمی‌دهد که استعداد و علاقه دانش‌آموز در تعیین مسیر آینده لحاظ شود. برای مثال دانش‌آموزی کتاب فارسی نثر روان را نمی‌تواند بخواند را به رشته انسانی فرستاده‌اند، زیرا نمراتش به رشته انسانی می‌خورد؛ در حالی که اگر این فرد به رشته دیگری مثلاً در حوزه فنی و حرفه‌ای یا نقاشی وارد می‌شد شاید احتمال موفقیت بیشتری داشت.
این دانش‌آموز ادامه داد: برخی بچه‌ها عجیب در مسیر زندگی‌شان گم شده‌اند برای مثال یکی از دوستانم که دانش‌آموز بسیار ساعی و موفقی بود از معدل ۲۰ به معدل ۱۸ رسیده است؛ او رشته معماری را دوست داشت اما خانواده به او اجازه ندادند که از فنی و حرفه‌ای معماری را بخواند و ناگزیر به رشته ریاضی رفته است؛ اما دوستم می‌گوید وقتی به رشته معماری علاقه دارم و در آینده هم معماری را خواهم خواند چرا باید در مدرسه رشته ریاضی را بخوانم؟ اکنون هم دچار بی‌علاقگی به تحصیل شده و هم در دیگر موضوعات نوجوانی سرگرم است که در نتیجه وقت طلایی زندگی خود در نوجوانی را هدر می‌دهد.
وی گفت: هیچ رشته‌ای بد نیست اگر چه برخی افراد به رشته انسانی و فنی (هنرستان) نظر بدی دارند و در مقابل آنها مقاومت می‌کنند اما هر رشته باید متناسب با حال دانش‌آموز باشد.
* دانشجویی که راه علاقه را در پیش گرفته اما اگر به گذشته بازگردد به دنبال علاقه نمی‌رود
یک راهنما در یکی از دانشکده‌ها در گفت‌وگو با خبرنگار فارس درباره استقبال دانش‌آموزان از این برنامه گفت: امسال سومین سال است که این برنامه برگزار می‌شود و هر سال تعداد علاقه‌مندان بیشتر شده است.
این راهنما که فارغ‌التحصیل دانشگاه تهران هم بود و در یکی از رشته‌های علوم انسانی و مشخصاً در رشته تاریخ تحصیل کرده بود، می‌گفت: اگرچه رشته‌ام را دوست دارم اما برای این رشته کار وجود ندارد و اگر به گذشته برگردم رشته‌ای را انتخاب می‌کنم که در آن پول باشد و سریع‌تر به پول برسم یا رشته زبان خارجی را انتخاب می‌کنم زیرا دکترای رشته حقوق هم بیکار هستند.
وی گفت: علاوه بر این برخی از دوستانم از رشته‌های فنی دانشگاه شریف فارغ‌التحصیل شده‌اند اما قصد ندارند رشته خود را ادامه بدهند. علاوه بر این دوستانی را در دانشکده هنرهای زیبا می‌شناسم که از رشته‌ای که خواندند پشیمان شدند.
*انتخابم برق است و تمام
آقای طهوری متولد ۷۹ است و امسال کنکور سراسری را پشت‌سر گذاشته و برای بازدید از دانشگاه تهران و آشنایی با رشته‌ها و دانشکده‌های این دانشگاه در رویداد یک روز با دانشگاه تهران شرکت کرده است.
وی که از پیش در این برنامه ثبت‌نام کرده می‌گوید که خوشحال است این تجربه را پشت‌سر گذاشته و مطالب مفیدی یاد گرفته است.
این پسر جوان که در رشته ریاضی درس خوانده راه خود را انتخاب کرده و می‌گوید که می‌خواهد در دانشگاه رشته برق را بخواند.
به گفته وی، پس از توضیح اولیه دانش‌آموزان به دانشکده‌ها رفتند و از نزدیک با محیط دانشکده آشنا شدند.
طهوری گفت: در این برنامه ابتدا بچه‌ها در گروه‌هایی تقسیم شده‌اند و برای هر گروه رشته‌ها توسط اساتید همان رشته معرفی شد اما در این برنامه بیشتر رشته‌های تاب‌تر و شناخته شده مانند برق، مکانیک و عمران معرفی شد و بیشتر به این رشته‌ها اهمیت دادند و به رشته‌هایی از جمله مهندسی نفت یا نقشه‌برداری چندان اهمیت داده نشد. همچنین از آنجا که رشته‌های شناخت شده‌تر در ابتدای جلسه معرفی شدند و رشته‌های ناآشناتر در آخر جلسات ارائه شدند هر چه جلسه به سمت آخر می‌رفت دانش‌آموزان خسته‌تر می‌شدند و از سالن بیرون می‌رفتند.
وی درباره آموخته‌های خود در این برنامه گفت: برای مثال با رشته علوم کامپیوتر آشنا شدم که قبلاً آشنایی نداشتم و متوجه شدم که این رشته می‌تواند میانبری به الکترونیک و برق و کامپیوتر باشد.
در این کنفرانس اساتید و اعضای هیأت علمی هر کدام ۱۰ تا ۱۲ دقیقه درباره هر رشته‌ای توضیح می‌دادند و برای مثال درباره تفاوت رشته عمران با رشته نقشه‌برداری توضیح دادند ولی در اصل به رشته عمران پرداختند.
این دانش‌آموز از منطقه ۲۰، گفت: در این برنامه اساتید توضیح دادند که هر رشته به چه درد می‌خورد و درباره نقشه‌برداری گفتند که رشته‌ای پایه‌ای‌تر و بیشتر دارای ریاضی است و به سازنده عمران کمک می‌کند یا درباره رشته هوافضا گفتند که با رشته مکانیک در ارتباط است.
وی درباره نتیجه کنکور گفت: از خودم راضی بودم و می‌دانم اگر دانشگاه‌های تهران قبول نشوم حتماً دانشگاه خوارزمی تهران یا پردیس فارابی دانشگاه تهران قبول خواهم شد.
این پسر جوان درباره اینکه آیا دانش‌آموزان بر اساس علاقه رشته تحصیلی و راه شغلی خود را انتخاب می‌کند، گفت : در چند سال اخیر دانش‌آموزان آزادی عمل بیشتری پیدا کردند و اگر چه هنوز نظر خانواده اهمیت دارد اما تصمیم‌گیری به عهده خود فرد است اما در این میان حدود ۱۰ درصد از بچه‌ها هم فقط به دلیل نظر خانواده و راضی نگه داشتن خانواده به رشته ریاضی آمدند در حالی که اگر در رشته فنی و حرفه‌ای، کامپیوتر مشغول می‌شدند احتمالاً موفق‌تر بودند.
وی گفت: من خودم هدف ساخت وسایل دیجیتال را در سر داشتم و اکنون نیز خودم وسایل دیجیتال خودم را تعمیر می‌کنم. در رویا می‌دیدم که خودم صاحب سبک شوم و شرکتهایی مانند هواوی و اپل را در کشور خودم تأسیس کنم که برای این کار تحقیق کردم و به این نتیجه رسیدم که هم رشته کامپیوتر و هم رشته برق این نظر را تأمین می‌کند علاوه بر این در دانشگاه تهران امکانی فراهم شده که برای مثال کسی که در رشته برق تحصیل می‌کند بتواند واحدهایی از رشته کامپیوتر را هم بگذراند.
* میز و نیمکت‌های که حافظه دانشگاه هستند
در این بازدید مراجعه‌کنندگان می‌توانستند آزادانه در بخش‌های دانشکده گردش کنند و همه فضاها را ببینند.
برخی فضاها به دلیل متقارن بودن با ایام تابستان و تعطیلی دانشگاه بسته بودند و امکان مشاهده نداشتند.
یکی از این فضاها، کلاس‌های آموزشی بود که در کلاس‌ها بسته بود. میز و نیمکت‌های این دانشگاه از جمله آثار ثبت شده ملی هستند و ظاهر آنها همان‌طور مانند سال های اول حفظ شده است. دانشجویان آینده این فضا را از پشت شیشه کلاس دیدند.
کتابخانه اصلی و برخی کتابخانه‌ها برای بازدید باز بود.
* ایستگاه پایانی روز دانش‌آموزی دانشگاه تهران
در آخر برنامه بازدید اتوبوس‌هایی روبه‌روی درب قدس دانشگاه منتظر بودند تا علاقمندان را به مجموعه‌های دیگر دانشگاه تهران ببرند.
برخی آخرین عکس‌های یادگاری را گرفتند و تا روزهای غیرقابل پیش‌بینی آینده از دانشگاه تهران خداحافظی کردند.
برخی مشتاقانه منتظر حرکت اتوبوس‌ها بودند و برخی هم دیگر از بازدید خسته شده یا پاسخ‌هاش خود را گرفته بودند و آخرین ساعت‌های روز یک روز با دانشگاه را در خنکی دانشگاه احتمالا آینده خود با دوستان سپری می‌کنند.
انتهای پیام/