هروئین یکی از مشتقات خانواده مواد افیونی یا اپیوئیدها شامل ( تریاک، مرفین، کدئین ) میباشد که به مراتب از آنها قوی تر است و سریع تر از سایر مخدر ها عمل میکند، هروئین یا دی استیل-مرفین یکی از مشتقات نیمه مصنوعی مرفین است و با انجام تقطیر از مرفین تهیه میگردد، مرفین خود یک ماده ی طبیعی است و از عصاره دانه‌های درون تخمدان انواع خاصی از گیاه خشخاش استخراج می‌شود ولی یک تغییر شیمیایی جزئی در مولکول مرفین باعث به وجود آمدن هروئین بسیار قدرتمندتری میشود که  سریع‌ در چربی حل می‌شود و زودتر به ‌صورت متراکم‌ به مغز می‌رسد. از این‌ رو هروئین از لحاظ اعتیاد زایی، ماده بسیار خطرناکی است و وابستگی و اعتیاد شدیدی ایجاد می‌کند.

رایج‌ترین راه‌های مصرف هروئین

هروئین معمولاً به شکل‌های زیر مصرف می‌شود:

ـ تزریق به داخل رگ‌ها، یا به داخل عضله یا زیر پوست

ـ  استنشاق یا بالا کشیدن از راه بینی

ـ دودکردن (در این روش هروئین را روی یک زر ورق آلومینیومی حرارت می‌دهند و بعد دود و بخار حاصل را با یک لوله استنشاق می‌کنند).

روش تزریقی هروئین

معتادان به هروئین بیشتر روش تزریق را انتخاب می‌کنند، زیرا این روش بیشترین و فوری‌ترین اثر را با کمترین مقدار ماده مخدر ایجاد می‌کند. به دلیل تأثیرات بسیار شدید هروئین به واسطه تزریق، احتمال اور دوز و مرگ با آن نسبت به سایر روش‌ها بیش‌تر است. هم‌چنین سرنگ‌های آلوده خطر انتقال بیماری‌هایی نظیر ایدز را بیشتر می‌کند.

7 تا 8 ثانیه پس از وارد شدن هروئین به رگ‌ها حالتی از سرخوشی به فرد دست می‌دهد، این حالت حدوداً ۴۵ ثانیه تا چند دقیقه طول می‌کشد. در صورتی که هروئین از بینی بالا کشیده شود یا دود شود، لذت چندان شدید نیست.

به دنبال سرخوشی شدید اولیه، دوره‌ای از تسکین و آرامش نیز به دنبال آن می‌آید که ممکن است تا یک ساعت به طول انجامد. هنگامی که هروئین زیرپوست یا داخل عضله تزریق می‌شود، این اثر با آهستگی بیشتر و در مدت زمان پنج تا هشت دقیقه اتفاق می‌افتد.

 علائم اعتیاد به هروئین

اعتیاد به هروئین، موجب بروز نشانه‌های جسمی و رفتاری در افراد می‌شود که به تشخیص اعتیاد کمک می‌کند. به خصوص والدین می‌توانند با تشخیص زود هنگام اعتیاد از بسیاری از عوارض و پیامدهای بعدی آن جلوگیری نمایند، به دنبال راه حلی برای درمان اعتیاد فرزندشان باشند و از پیش روی این مشکل جلوگیری کنند. البته توجه داشته باشید که هرگز با دیدن این علائم سریعاً به فرد برچسب اعتیاد نزنید و پیش از هر اقدامی به یک روانشناس متخصص در حوزه اعتیاد مراجعه کنید. ممکن است در برخی شرایط لازم شود که از تست اعتیاد استفاده کنید. این یک روش مرسوم برای تشخیص اعتیاد است. تشخیص اعتیاد به هروئین توسط کیت‌ها و روش‌های مختلفی تحت عنوان تست اعتیاد به هروئین در آزمایشگاه یا در خانه انجام می‌شود.

نشانه ها و علائم جسمی اعتیاد به هروئین:

-  تنگی نفس و کندی آن

- خشکی دهان

- ریز شدن مردمک ها

-  ساکت شدن دردهای جسمانی که قبلا از آن شکایت می کرد

-  تعرق زیاد و بوی نامطبوع

- آبریزش بینی

- احساس خارش شدید در بدن

علائم رفتاری اعتیاد به هروئین:

مصرف هروئین باعث تغییراتی در خلق و رفتار نیز می‌شود. ممکن است افراد بعد از مصرف هروئین سر به ‌راه و مطیع شده و هنگام دوری از هروئین تحریک‌پذیر و پرخاشگر شوند. علاوه بر این پس از مدتی، مصرف هروئین به جز رفع نیاز، اثرات اولیه را ندارد و مکانیسم وابستگی، ریتم تزریق و مقدار مصرف را رفته رفته افزایش می‌دهد.

علائم رفتاری مصرف هروئین به این شرح است:

- دروغ گفتن برای پنهان کردن اعتیاد

- چرت زدن زیاد حتی در زمان های نامناسب در میان بحث

-  مشارکت کردن از حضور در فعالیت ها

- اجتناب کردن از سرگرمی و ورزش

- بی میلی در برقراری ارتباط با دوستان و یا افراد جدید

-  غیبت های مکرر از مدرسه یا خانه

- افت تحصیلی و از دست دادن علاقه نسبت به امور مدرسه

- تحریک پذیری و واکنش های شدید در مقابل انتقاد

- تقاضای مکرر برای پول

- تغییر رفتار ناگهانی

- عدم توجه به وضعیت ظاهری

- از دست دادن توجه و تمرکز

توجه: هیچ کدام از نشانه‌ها و علائم اعتیاد به هروئین که در بالا ذکر شد، به طور قطع اعتیاد فرد را تأیید نمی‌کنند. بسیار ضروری است که در صورت مشاهده این علائم با یک متخصص در زمینه اعتیاد صحبت کنید تا از صحت و سقم شک خود مطلع شوید. به والدین در صورت مشاهده نشانه‌های بالا توصیه می‌شود تا برای فرزندان خود نقش حامی را ایفا نمایند و از تغییر رفتار ناگهانی جدا خودداری کنند. لازم به ذکر است بعضی از وسایل در محیط نیز می‌تواند در تشخیص اعتیاد به هروئین به شما کمک کنند.

نشانه های محیطی اعتیاد به هروئین:

- سرنگ

- نوار پلاستیکی که برای بستن رگ استفاده می شود

- بادکنک های کوچکی که دو سر آن بسته شده است (برای حمل هروئین)

- کیسه های کوچک نایلونی که ته مانده هروئین به آنها چسبیده است

-تکه‌های کوچک زرورق سوخته و یا دستمال کاغذی لوله شده که سوخته شده باشد ( این وسایل برای کشیدن و استعمال هروئین به کار می‌روند)

- اسکناس‌های لوله شده که برای مصرف هروئین به کار می‌رود.

- تکه‌های باریک مقوایی که ممکن است برای حرارت دهی به هروئین مورد استفاده قرار گرفته شده باشد.

- قرص‌های ویتامین c، پودر جوهر لیمو یا آبلیمو که برای تهیه محلول تزریق هروئین استفاده می‌شوند.

 مقایسه مصرف هروئین با تریاک

نشئگی هروئین در مقایسه با تریاک از دوام، ماندگاری و طول عمر کمتری برخوردار است. مصرف کنندگان هروئین تنها چند دقیقه و در روش تزریق حتی پس از چند ثانیه به اوج نشئگی می‌رسند، اما باگذشت یکی دو ساعت دوباره میزان نشئگی پایین می‌آید و مصرف‌کننده خمار می‌شود و باید دوباره به استعمال این ماده مخدر بپردازد، به همین دلیل معتادان به هرویین، از ادامه روند زندگی عادی عاجز هستند و تمامی وقت خود را صرف تهیه و مصرف هرویین می‌کنند. زندگی آن‌ها به سرعت از هم می‌پاشد و سر از خرابه‌ها و خیابان درمی‌آورند. در حالی که مصرف کنندگان تریاک معمولاً به دلیل بالا بودن دوام نشئگی آن قادر هستند در طول شبانه روز به زندگی و امورات خود رسیدگی کنند و مشکلات آن‌ها قابل مقایسه با مصرف کنندگان هروئین نیست.

درمان و ترک اعتیاد به مصرف هروئین

یکی از سؤالاتی که بسیار از ما پرسیده می‌شود این است که آیا اعتیاد به هروئین قابل و ترک هروئین امکان‌پذیر است؟ ترک اعتیاد به هروئین چند روز طول می‌کشد؟ در پاسخ باید گفت که علی‌رغم اینکه اعتیاد یکی از پیچیده‌ترین بیماری‌هاست ولی چنانچه فرد تصمیم واقعی برای ترک هروئین داشته باشد و با روش درست جلو برود قطعاً جواب‌گو خواهد بود. در صورتی که بیمار به تشخیص درستی نرسیده باشد، به عمق مشکلات و عوارض ناشی از اعتیاد خود به هروئین واقف نباشد ترک هروئین سخت می‌شود. درمان‌های دارویی و روان درمانی که امروزه در ترک اعتیاد مورد استفاده قرار می‌گیرند درمان را بسیار آسان‌تر از قبل کرده‌اند. در این روش‌ها فرد کمتر با علائم جسمانی ناشی از ترک هروئین مواجه خواهد شد.