گروه علمی و دانشگاهی خبرگزاری فارس؛ روان‌شناسان می‌گویند ۱۴-۱۵ ساله‌ها متفاوتند، حتما منظورشان همان خصوصیات خاص این سنی‌هاست؛ کشمکش بین استقلال و وابستگی، طغیان، هویّت‌یابی، ترس از آینده و خصوصیات متفاوتی که ویژه نوجوان‌هاست.
نوجوانان بر خلاف کودکان می‌توانند خوب و بد کارهای خود را سبک و سنگین کنند اما با این وجود باز هم معتقدند پذیرفتن خطر لذت بیشتری از رعایت اصول ایمنی دارد.
همین خصوصیات هم هست که از آنها آدم‌های متفاوتی ساخته است، اما در عین تمام سرکشی‌ها و به قولی کله‌شقی‌ها، خصوصیات بارز هوش سرشار، خلاقیت و کنجکاوی نوجوانان نیز آنها را دوست‌داشتنی و حتی قابل افتخار می‌سازد.
از این دست نوجوانان دوست‌داشتنی و قابل افتخار در کشورمان نیز کم نیستند، نوجوانانی که شیطنت خاص نوجوانانی‌شان را هم حفظ کرده‌اند اما خلاقیت‌شان را در مسیر افتخارآفرینی خرج کردند.
مصداقش را همین چند روز پیش بود که در خبرها دیدیم و شنیدیم، گفتند مخترعان ایرانی در مسابقات جهانی اختراعات سئول کره جنوبی هشت مدال طلا کسب کردند، اگر عکسشان را نمی‌دیدیم شاید تصور می‌کردیم لابد باید سنی ازشان گذشته باشد که چیزی اختراع کرده‌اند و حتی مقام طلای جهانی را آورده‌اند، اما وقتی عکسشان را دیدیم و اخبار را درباره‌شان خواندیم متوجه شدیم که بزرگترین‌شان فقط 18 سال دارد.
برای اینکه درباره این افتخارآفرینان نوجوان بیشتر بدانیم، از آنها دعوت کردیم تا به خبرگزاری فارس بیایند و بیشتر از خودشان بگویند.
مهران خسروانی نماینده سازمان مالکیت معنوی اختراعات جهان و سرپرست تیم ایران، پدرام یوسفی، عرفان یلان، امیرحسین میرمهدی، شایان سنگانه، امیرعباس محمدی کوشکی، امیررضا فتحراضی، نروان بهبو، احرار سروی و آرمان روحی شرکت‌کنندگان تیم ایران به خبرگزاری فارس آمدند و درباره چگونگی دریافت مدال طلا در مسابقات جهانی اختراعات صحبت کردند.
با راهنمایی سرپرست تیم، به اتاق مصاحبه خبرگزاری فارس آمدند و یکی یکی روی صندلی‌ها نشستند، اما شیطنت‌هایشان فضای مصاحبه را متفاوت کرده بود، برای اینکه صدا به صدا برسد باید هر چند دقیقه یک‌بار سرپرست تیم، کلمه «سکوت» را تکرار می‌کرد، حتی صندلی‌ها هم از شیطنت‌های این 14-15 ساله‌های افتخارآفرین به صدا درآمده بودند، همین شیطنت‌ها باعث شد از سرپرست‌شان درباره نحوه اعزام این تعداد نوجوان به کشور خارجی سؤال کنیم.
خاطره‌هایی که مهران خسروانی سرپرست تیم ایران درباره بچه‌ها گفت شنیدنی بود، مثلا اینکه مسافران اتاق‌های کناری تیم ایران در هتل محل استقرار تیم از شیطنت‌های بچه‌های ایران به ستوه آمده بودند.
آنچه در گفت‌وگوی ما با تیم شرکت کننده ایران در مسابقات جهانی اختراعات می‌خوانید
* ایران در میان 23 کشور 8 مدال طلا کسب کرد
* قدردانی نشریه کره‌ای از اعضای تیم ایران
* به دلیل کمبود هزینه با مشکلات پرواز مواجه بودیم
* تمام طرح‌های ایران مدال طلا آوردند
* ارائه طرح‌هایی که می‌تواند به مردم در حوادث غیرمترقبه کمک کند
* ارائه طرحی برای کمک به ارتقای صنعت خودرو
* طرح‌هایمان در صورت حمایت قابلیت تجاری‌سازی دارد
فارس: گفت‌وگویمان را با سرپرست گروه آغاز می‌کنیم؛ ضمن تبریک برای کسب مدال‌های طلا در هشتمین المپیک اختراعات و خلاقیت جهان در سئول کره جنوبی، ابتدا کمی درباره مسابقات بگویید.
خسروانی: مسابقاتی که در آن شرکت کردیم هشتمین دوره المپیک اختراعات و خلاقیت جهان بود که در روزهای ۲۵ تا ۲۷ جولای مطابق با ۳ تا ۵ مرداد در سئول کره جنوبی برگزار شد.
در این مسابقات که با حضور مخترعان ۲۳ کشور جهان برگزار شد، مخترعان جمهوری اسلامی ایران موفق به کسب ۸ مدال طلا شدند، علاوه بر این دو نفر از بچه‌های ما هم جایزه ویژه بهترین طرح بیوتکنولوژی و کاپ ویژه مسابقات را دریافت کردند.
فارس: مخترعان چه کشورهایی در این مسابقات حضور داشتند؟
خسروانی: در این رویداد مخترعانی از کشورهای ایران، آمریکا، انگلستان، امارات متحده عربی، مصر، عراق، کره، ژاپن، تایوان، مالزی، اندونزی حضور داشتند و 348 طرح در این مسابقات ارائه شده بود.
* بیشترین طرح‌ها در حوزه برق و الکترونیک ارائه شده بود
فارس: طرح‌ها در چه حوزه‌هایی بود؟
خسروانی: طرح‌ها در کلاس‌های مختلف ارائه شد اما بیشترین طرح‌ها در حوزه برق و الکترونیک بود.
البته به طور کلی می‌توانیم بگوییم در تمام کلاس‌ها، طرح‌هایی ارائه شده بود؛ به طور مثال یکی از طرح‌های اعضای تیم ما در حوزه مواد شیمیایی بود که چنین طرحی کمتر در مسابقات دیده شد، بخصوص در مسابقات شرق آسیا طرح‌ها در حوزه برق و الکترونیک بسیار قوی‌تر است.
فارس: تیم ایران در این حوزه چطور بود؟
خسروانی: خیلی خوب بودیم؛ با توجه به شیطنت بچه‌ها، تصور نمی‌کردیم موفق شویم اما بچه‌ها شیطنت‌هایی که در بیرون کار داشتند را در کارشان جبران کردند و ما با 8 مدال طلا از مسابقات بازگشتیم.
* قدردانی از تیم ایران در نشریه کره‌ای
فارس: به عنوان سرپرست تیم، بازتاب عملکرد محققان ایرانی را نسبت به محققان این کشورها در این مسابقات چطور دیدید؟
خسروانی: در یکی از سایت‌های کشور کره جنوبی، جزئیات کامل مسابقه در خبری به زبان انگلیسی منتشر شده بود که در این خبر از بچه‌های تیم ایران قدردانی کرده بودند.
این مسابقات در ابعاد وسیعی برگزار شده بود به طوریکه ۲۳ کشور، ۷۸۰ شرکت‌کننده و ۱۵۰۰ نفر بازدیدکننده در این مسابقات حضور داشتند.
فارس: شرایط حضور شرکت کنندگان مختلف در این مسابقات به چه صورت بود؟
خسروانی: با توجه به موقعیت جغرافیایی کشور کره جنوبی، شرکت‌کنندگان برخی کشورها بیش از ۲۳ ساعت پرواز داشتند، تیم ایران نیز ۱۷ ساعت در پرواز بود.
* مشکلات پرواز تیم ایران برای اعزام به مسابقات
فارس: تمام اعضای تیم در یک پرواز به مسابقات اعزام شدند؟
خسروانی: خیر، بچه ها در ۲ گروه ۷ نفره و ۵ نفره اعزام شدند و حتی برای اعزام با مشکلاتی هم رو به رو شدند.
فارس: چه مشکلاتی؟
خسروانی: در مسیر رفت به دلیل مشکلات هزینه‌ای در 2 گروه و با 2 پرواز اعزام شدیم که پرواز اعضای گروه ۷ نفره تأخیر داشت و فقط پنج دقیقه مهلت داشتند تا به پرواز دوم‌شان در قطر برسند، به دلیل همین تأخیر وسایل بچه‌ها جا ماند و یک روز بدون وسایل بودند تا روز بعد که وسایل‌شان به هتل فرستاده شد.
خسروانی: مسابقات کره جنوبی به عنوان المپیک خلاقیت یا نوآوری جهان مطرح بود که امسال هشتمین دوره آن برگزار شد، در این مجله خبری که از کره جنوبی برای ما ارسال شده از این مسابقات به عنوان یگانه المپیک حوزه اختراعات و نوآوری دنیا یاد شده است.
فارس: شما اوایل امسال نیز در مسابقات نوآوری شانگهای چین شرکت کرده بودید، به نظرتان مسابقات کره جنوبی با مسابقات چین چه تفاوتی داشت؟
در این مسابقات ۲۳ کشور شرکت‌کرده بودند که بیشتر شرکت‌کننده‌ها از کشورهای حوزه شرق آسیا مانند ویتنام، تایلند، مالزی و اندونزی بودند که به طور متوسط هر گروه ۲۵ شرکت‌کننده داشت.
* تمام طرح‌های ایران مدال طلا آوردند
فارس: تیم ایران چه تعداد شرکت‌کننده داشت؟
خسروانی: ما با ۸ طرح در مسابقات شرکت کرده بودیم، به طور کلی تیم ایران شامل 12 عضو مشتمل بر سرپرست و اعضا بود، البته ۲ طرح از این 8 طرح هم غیرحضوری ارائه شد.
فارس: چه مقام‌هایی کسب کردیم؟
خسروانی: خوشبختانه هر 8 طرح ما مدال طلا کسب کرد.
فارس: تیم‌های دیگری بودند که همه طرح‌هایشان طلا کسب کند؟
خسروانی: سه گروه ویتنام، مالزی و ایران در تمام طرح‌ها مدال طلا کسب کردند.
فارس: با این وجود چرا طرح‌های بیشتری ارائه ندادید؟
خسروانی: به دلیل مشکل هزینه نتوانستیم طرح‌های بیشتری ارائه دهیم، از جمله مشکلات هزینه‌ای، هزینه سفر بود که تمامی دانش‌آموزان با هزینه شخصی خودشان به سفر آمدند.
فارس: به طور کلی روند معرفی طرح از چه زمانی شروع می‌شود و چگونه؟
خسروانی: ما یک تقویم بین‌المللی داریم که از طریق سازمان مالکیت معنوی اطلاعات جهان به ما اعلام می‌شود، در این تقویم رویدادهای بین‌المللی را مشخص میکنند و ما این رویدادها را به بچه‌ها اعلام می‌کنیم، بعضی از کشورها در همه مسابقات تیم دارند اما باز هم به دلیل بحث هزینه‌ای ما نمی‌توانیم در برخی مسابقات شرکت کنیم.
بجز بحث هزینه مشکلات دیگری هم داریم؛ به طور مثال در بحث ویزا ما چک ضمانت تحویل دادیم به طوریکه صدور ویزای ما تقریباً یک پروسه یک ماه و نیمه بود
فارس: بجز بحث مالی، نیاز به حمایت معنوی هم دارید؟
خسروانی: بله، تقدیر از اعضای تیم یا پوشش‌های رسانه‌ای مسابقات به عنوان حمایت معنوی بسیار مهم است.
گاهی اوقات بچه‌ها بسیار غریبانه از مسابقات بازمی‌گردند که ممکن است این مسائل در انگیزه آنها تاثیرگذار باشد.
البته دانشگاه آزاد تقدیرهایی را از بچه ها انجام داده، سازمان بسیج علمی هم حمایت‌هایی صورت داده است به طوریکه ما بالاترین حمایت را از سوی سازمان بسیج علمی داشتیم حتی برای تجاری‌سازی طرح‌ها بسیار به ما کمک کردند.
فارس: یعنی طرح‌های این بچه‌ها به مرحله تجاری‌سازی هم رسیده است؟
خسروانی: اگر حمایت صورت بگیرد طرح‌ها قابلیت تجاری‌سازی دارند اما باید حمایت صورت بگیرد.
به طور مثال هزینه‌ای که ما اعلام کردیم از ثبت‌نام تا اعزام؛ برای یک نفر 3 هزار دلار بوده است، البته بچه‌ها هزینه‌های دیگری هم پرداخت کرده‌اند که با توجه به قیمت دلار هزینه سنگینی است، اما خوشبختانه خانواده های دانش آموزان تحت هر شرایطی که باشند بچه ها را حمایت میکنند و به مسابقات می‌فرستند.
چه بسا دانش‌آموزانی که با شرایط مالی به مراتب بهتر از این بچه ها ایده و طرحی نداشتند اما این بچه‌ها واقعاً تلاش میکنند و بیشتر روزها از 8صبح تا 12شب در مدرسه می‌ماندند.
* نوجوانانی که برای رفع نیاز مردم طرح کاربردی ارائه دادند
پس از گفت‌وگویمان با خسروانی سؤالات را با اعضای تیم ادامه دادیم.
فارس: از خودتان بگویید، چند ساله هستید و در چه کلاسی طرح ارائه دادید؟
میرمهدی: متولد سال 83 هستم، به کلاس نهم می‌روم و برای ادامه تحصیل رشته تحصیلی علوم تجربی را انتخاب کردم.
اما در مسابقات جهانی سئول طرحی در کلاس عمران ارائه دادم، این طرح را با مشارکت شاهین سنگانه ارائه دادیم.
فارس: با وجود علاقه به رشته تجربی چرا طرحت را در کلاس عمران ارائه دادی؟
میرمهدی: ایده‌ای که داشتم یک ایده کاربردی بود و با توجه به نیاز جامعه این طرح را ارائه دادم.
سنگانه: متولد 83 هستم و برای ادامه تحصیل رشته علوم تجربی را انتخاب کردم.
بهبو: من متولد 84 هستم و هم‌گروهی‌ام احرار متولد 83 است.
فتحراضی: متولد 83 هستم.
غریبی: 14 ساله هستم و در کلاس متالوژی شرکت کردم.
یلان: متولد 1384 هستم.
روحی: من متولد 1383 هستم و رشته ریاضی را برای ادامه تحصیل انتخاب کردم.
* از کمک به مردم در حوادث غیرمترقبه تا کمک به ارتقای صنعت خودرو
فارس: هر کدام از عزیزان درباره طرحتان توضیحاتی دهید.
میرمهدی: طرح ما سیستمی است که وضعیت سلامت سازه را مشخص می‌کند، طرح ما غیرحضوری در کره ارائه شد اما در مسابقات چین حضور داشتیم که مدال نقره گرفتیم.
بهبو: ما یک ربات دوزیست ساختیم که بتوانیم در آینده جایگزین انسان‌ها کنیم، این ربات در مواقع سیل‌زدگی یا مواقعی که انسان برای کمک‌رسانی دچار صدمه می‌شوند، کمک‌رسانی می‌کند.
فتحراضی: طرحی که من دارم سیستم افزایش‌دهنده بازده دینام خودرو است، از طریق این دستگاه می‌توانیم به صنعت ماشین‌های برقی و خورشیدی کمک کنیم.
یلان: طرحی که ما به کره بردیم دستگاهی است که به افراد نابینا کمک می‌کند که اجسام را پیدا کنند و در زندگی روزمره به آنها کمک می‌کند تا راحت‌تر زندگی کنند و وسیله‌ای را که گم کردند به تنهایی بیابند.
غریبی: موضوعم درباره تأثیر سرعت دوران بر روی جوشکاری در آلومینیوم (6061) بود، کاربرد طرحم این است ما می‌توانیم در جوشکاری‌های درز تانک، هواپیماهای خصوصی ماشین‌ها و کشتی‌ها از آن استفاده کنیم، هزینه این نوع جوشکاری خیلی بالاست اما کیفیت خیلی خوبی ارائه می‌دهد.
* ورود نوجوانان ایرانی به حوزه پزشکی
روحی: طرح من در حوزه بهداشتی و مهندسی بوده و دستگاهی ساخته‌ام که می‌تواند به افرادی که در بیمارستان‌ها بستری هستند کمک کند.
فارس: نحوه کار دستگاه به چه صورت است؟
روحی: این دستگاه به صورت 2 باکس است که به وسیله سنسور می‌تواند علایم حیاتی مثل ضربان قلب، درصد اکسیژن و هموگلوبین خون در بدن را بسنجد، این دستگاه می‌تواند اطلاعات را به اپلیکیشنی که در تلفن همراه ساخته‌ام، ارسال کند.
پس از دریافت این اطلاعات، بیماران می‌توانند آن را به اعضای خانواده یا به یک پزشک ارسال کنند.
یوسفی: ما یک طیف‌سنج جرمی ساخته‌ایم، از طریق این دستگاه با فشار متراکم اسید می‌توانم بگویم محلول چیست و کارایی آن چیست و درصد خلوص و مشخصات آن را هم می‌توانم بگویم.
فارس: ایده‌ها از چه زمانی به فکر شما رسید؟
روحی: من به دلیل اینکه چند بار داخل آمبولانس رفته بودم با این دستگاه‌ها آشنایی پیدا کردم و این ایده را گرفتم.
میرمهدی: آخر اسفند ماه سال 97 این ایده به ذهن ما رسید و ما کلاس‌ها را شرکت کردیم و اردیبهشت ماه در مسابقات چین شرکت کردیم.
سنگانه: ابتدا ایده به ذهنم رسید و سپس با هم بر روی آن فکر کردیم و آن را ساختیم.
یوسفی: ما در مدرسه درباره طیف‌سنج مطالبی خوانده‌ایم، ایده این طرح را از کتاب درسی شیمی صفحه 17 سال دهم گرفتم، یک خودآزمایی درباره طیف‌سنج نوری بود که من از روی آن ایده گرفتم، در مورد طیف‌سنج تحقیق کردم و دیدم می‌توانیم یک محلول یا عنصر را به دستگاه ارائه دهیم و براساس حرارت آنالیز کامل را ارائه دهد، دستگاهی ساختم که این کار را انجام دهد.
فارس: برای آینده طرحتان چه برنامه‌ای دارید؟
سنگانه: اگر بتوانیم قصد داریم در آینده یک طرح را گسترش بدهیم.
غریبی: من پروژهام را تنها در سه هفته انجام دادم و هنوز تکمیل نشده است، اما تمامی آزمایشات انجام شده و برنامه‌ریزی ما برای آینده این است که نقاط ضعف را کمرنگ‌تر کرده و استحکام کار را افزایش دهیم.
فارس: چطور هم درس خواندید و هم برای تکمیل طرح زمان گذاشتید؟یوسفی: تا مهر ماه طرحم را به اتمام می‌رسانم و یک دستگاه آماده می‌تواند راحت تجاری‌سازی شود.
سنگانه: برنامه‌ریزی می‌کردیم، زمانی را به طرح‌مان اختصاص می‌دادیم و بخشی را به درس و امتحانات؛ خانواده‌‌مان هم خیلی به ما کمک می‌کردند.
فارس: شما که در مسابقات بین‌المللی دیگر هم شرکت کردید، تفاوت مسابقات را چطور ارزیابی می‌کنید؟
سروی: در مسابقات بین‌المللی همه کارهای‌شان را با نظم انجام می‌دهند و حمایت آنها از نوجوانان مستحکم‌تر است، در کشورهای دیگر هم آموزش و پرورش و هم دولت مخترعان را بخصوص در سنین نوجوانی حمایت میکنند اما ما تنها خانواده‌های‌مان را داشتیم و تمامی هزینه‌ها بر عهده خانواده‌های‌مان بوده است.
غریبی: فضا در مسابقات کره جنوبی، فضای دوستانه‌ای بود اما در مسابقات ایران به دلیل عدم برنامه‌ریزی، تأخیر زیاد است.
سروی: صد درصد، به طور مثال ما برای خرید یک موتور قوی که باعث بهتر بودن طرح‌مان می‌شد به مشکل برخوردیم یا حتی برای برنامه‌نویسی‌ها و تهیه یک LED کوچک هزینه‌های سنگینی کردیم، هم به لحاظ مالی و هم به لحاظ دسترسی به قطعات موردنیاز مشکلاتی را احساس کردیم.
فارس: در طول تکمیل طرحتان، تحریم‌ها را هم در کار حس کردید؟
روحی: من 2 سال در کانادا زندگی و تحصیل کردم، با این وجود احساس می‌کنم در ایران می‌توانم بهتر درس بخوانم و مدرسه‌های کانادا خیلی عقب‌تر از مدارس ایران است.
برای پروژهام نیز از وسایلی که استفاده می‌کنم در ایران هم وجود دارد و لازم نیست که آنها را در خارج از کشور تهیه کنم.
سروی: از وزارت آموزش و پرورش، وزارت علوم و همچنین معاونت علمی ریاست جمهوری.
فارس: از چه نهادهایی انتظار حمایت دارید؟
فارس: به نظر شما طرح‌هایتان قابلیت تجاری‌سازی دارد؟
سروی: هدف ما دور کردن نیروی انسانی از محل‌های پرمخاطره است و این طرح قابلیت تجاری‌سازی را دارد، اگر حمایت شویم می‌توانیم این طرح را کاربردی کنیم.
غریبی: اگر طرح ما حمایت مالی شود و ما بتوانیم تست‌هایمان را قوی‌تر انجام دهیم قطعا دستگاه‌های قوی‌تر ارائه می‌دهیم.
یوسفی: پدرم سرمایه‌گذار تجاری‌سازی طرحم است و از من حمایت مالی می‌کند، البته پدر من پس از دیدن طرح من به این نتیجه رسید که طرحم کاربرد و متقاضی بسیاری دارد و به همین دلیل حاضر به سرمایه‌گذاری بر روی طرح شد.
انتهای پیام/