روزنامه هفت صبح: یکی از بهترین سال‌های تاریخ ۱۰۰ ساله بازار خودرو ایران، حد فاصل ۱۳۷۰ تا ۱۳۸۵ رقم خورد. سال‌هایی که حد و حدود رقابت در بازار بالا بود و خیلی عظیمی از برند‌های اروپایی، آسیایی و بعضاً آمریکایی به کشور وارد شدند. در این دوره از محصولات عضلانی اولدزموبیل و اوپل و شورولت تا تولیدات اقتصادی هوندا، تویوتا، نیسان و از خودرو‌های ارزان کیاهیوندای تا مدل‌های لوکس بنز و ب. ام؛ و در بازار کشور حضور داشتند.
ترکیبی ایده‌آل که موجب می‌شد کیفیت رقابت در بازار در همه بخش‌ها در بالاترین سطح بوده و رفاه مصرف‌کنندگان در اثر این حجم از تنوع افزایش یابد؛ نکته‌ای که پس از گذشت ۲۰ سال از آن دوره کاملاً مشخص است و نمود آن در بازار خودرو‌های کارکرده به عینه دیده می‌شود.
اینجا در یک گزارش جالب سعی کرده‌ایم جالب‌ترین خودرو‌های این دوره که عمدتاً طراحی آن‌ها در سال‌های قبل از ۲۰۰۰ رقم خورده را یک‌جا گرد آوریم. خودرو‌های خاص و متفاوتی که سخت می‌شود دوباره آن‌ها را در بازار پیدا کرد. محصولاتی که اگر قادر به نگهداری از آن‌ها باشیم، اتفاقاً خودرو‌های خوبی برای استفاده روزمره هستند.
ب.ام.و Ci ۳۳۰ مدل ۲۰۰۱
یک خودرو روباز جذاب و آلمانی که ظاهر مدرن آن در تلفیق با فرم اتاق کلاسیکش یک حس نوستالژیک به سرنشینان تزریق می‌کند. سری ۳ کانورتیبل که سال ۱۹۹۹ طراحی و سال ۲۰۰۰ تولید شد، در اولین نسخه‌های وارد شده به کشور با موتور سه لیتری شش سیلندر و ۲۳۵ اسبی به کشور وارد شده و احتمالاً در مدل‌های ۲۰۰۰ تا ۲۰۰۴ بین ۲۰۰ تا ۲۵۰ میلیون تومان قیمت داشته باشد. این خودرو چهار نفره در مرز محصولات هوشمند امروزی و خودرو‌های مکانیکی دهه ۹۰ قرار دارد.
هوندا آکورد مدل ۲۰۰۳
تقریباً غریب‌ترین مدل از هوندا آکورد است که به ایران پا گذاشته و کسی آن را نمی‌شناسد. این خودرو ژاپنی که در دهه ۷۰ و اواسط دهه ۹۰ در دو مقطع فروش نسبتاً بالایی در ایران داشت، در نسل هفتم خود که سال ۲۰۰۲ معرفی شد، مثل همیشه به طرحی ساده، موتوری قدرتمند، اتاقی جادار و دوامی قابل تحسین مشهور است. این هوندای ۱۵ ساله که حداقل ۱۰۰ تا ۱۵۰ میلیون تومان قیمت دارد، از موتور ۲۴۰۰ سی‌سی ۱۶۰ اسبی سود برده و دقیقاً ۴.۸۱ متر طول دارد.
رنو مودوس مدل ۲۰۰۴
یک هاچ‌بک بخت برگشته و گمنام فرانسوی که نمونه اولیه آن سال ۲۰۰۲ طراحی شده و خود سال ۲۰۰۴ تا ۲۰۱۲ به بازار عرضه شده است. این ام‌پی‌وی یا خودرو کوچک چند منظوره که هم‌کلاس ام‌وی‌ام ۱۱۰ اس و خودرو‌هایی همچون ماتیز است، با عمری بالغ بر ۱۲ تا ۱۳ سال قیمتی در محدوده ۷۵ میلیون تومان داشته در حالی که به موتور‌های بنزینی کوچک ۱.۲ و ۱.۶ لیتری ۷۵ تا ۱۱۰ اسبی مجهز است، همین‌قدر ظریف و همین‌قدر کم‌مصرف.
شورولت لومینا مدل ۲۰۰۲
با یک موتور ۳۸۰۰ سی‌سی شش سیلندر و کابینی نسبتاً مجلل، کیفیت یک سدان آمریکایی را دارد که زیر پوستش به زور ژن‌های اروپایی تزریق کرده‌اند. این خودرو که با ۱۷ سال سن در محدوده ۷۵ تا ۱۲۵ میلیون تومان قیمت دارد، حدود ۲۵۰ اسب بخار قدرت داشته و چیزی در مایه‌های یک نیسان ماکسیمای اقتصادی‌تر است. این سدان ۴.۸۹ متری سطح ایمنی خوبی داشته با پونتیاک جی ۸ تشابهات فنی بسیاری دارد.
میتسوبیشی پاجرو مدل ۱۹۹۸
محبوب یگانه عاشقان آفرود که حتی نسبت به لندکروزر ابهت بیشتری دارد. پاجرو ۹۸ که به موتور‌های ۲۷۰۰ سی‌سی و ۳۸۰۰ سی‌سی مجهز است، در بازار بین ۱۲۵ تا ۲۰۰ میلیون تومان بسته به میزان سلامت بدنه، موتور و اتاق قیمت دارد؛ در حالی که کیفیت سواری خوب، توان آفرود بالا و دوام به نسبت خوبش مالک این محصول را از دردسر‌های اس‌یووی‌های چینی و کره‌ای امروزی دور نگه می‌دارد.
تویوتا کورولا هاچ‌بک ۱۹۹۱
نسل تازه آن در اروپا و آمریکا خیلی خوب می‌فروشد. کورولا هاچ‌بک، اما در اواسط دهه ۹۰ میلادی ابداً خودرو محبوبی نبود و فروش نسخه سدانش در ایران و جهان بخش عمده تولید این سری از کورولا را به خود اختصاص داده بود. کورولا هاچ‌بک که بین سال‌های ۱۳۷۲ تا ۱۳۷۴ در ایران عرضه شد، هم‌اینک با مبلغ کمتر از ۳۰ میلیون تومان در بازار قابل خریداری است در حالی که به موتور ۱۸۰۰ سی‌سی چهار سیلندر ۱۱۸ اسبی مجهز است و با چهار متر طول، ابعادی مشابه یک رنو ساندرو دارد.
شورولت کاپریس مدل ۱۹۹۳
سدان ۱۷۷۳ کیلویی شورولت در ایران، در بحبوحه جنگ کویت به کشور وارد شد، آن‌هم با موتور ۱s۰۳ مشهور جنرال موتورز که دقیقاً با پنج لیتر حجم، بیش از ۱۷۰ اسب بخار قدرت داشت. این موتور در ترکیب با فنربندی نرم و یک گیربکس چهار سرعته خودکار، رفاه مناسبی را برای سرنشینان به ارمغان می‌آورد و اگر بتوان نسخه سالمی از آن را پیدا کرد، قطعاً خواهید فهمید که کیفیت و قطعات و تجهیزاتی که در ساخت این محصول به‌کار رفته، تحسین‌برانگیز است. راستی کاپریس تخم‌مرغی در بازار کنونی بهایی حدود ۱۰۰ تا ۱۵۰ میلیونی دارد.