به گزارش مشرق، سفر «جان بولتون» مشاور امنیت ملی ریاست جمهوری آمریکا به انگلیس در آستانه جدایی این کشور از اتحادیه اروپا و طرح درخواست‌های تجاری‎اش سبب بروز واکنش‌هایی منفی در لندن شد.

این موضوع دستمایه یادداشت «سیمون تیسدال» مفسر و یادداشت نویس سیاست خارجی انگلیس در نشریه گاردین شده است.

یادداشت تیسدال با عنوان "جان بولتون نه در پی معامله تجاری با انگلیس بلکه به دنبال استعمار ما است"، انتقاداتی شدید را متوجه این مقام آمریکایی و سیاست خارجی آمریکا کرده است.

یادداشت با اشاره به این که مشاور امنیت ملی «دونالد ترامپ» رئیس جمهور آمریکا درصدد است انگلیس را برای نان شبش به آمریکا وابسته کند و از آن به عنوان پایگاهی آمریکایی سوء استفاده کند، بولتون را اینگونه توصیف می‌کند:

بولتون خواهان تجارت آزاد نیست، وی به دنبال تغییر رژیم در کشورهایی مانند کره شمالی و کوبا است، او مداخلات نظامی به ویژه در افغانستان، عراق و لیبی را برنامه ریزی می‌کند، بولتون طراح مجازات‌ها و تحریم‌ها است و بدخواه و کینه ورز است. تخصص مشاور امنیت ملی رئیس جمهور آمریکا نقض و خروج از توافق نامه‌های بین المللی مانند توافق هسته‌ای ایران و توافق اقلیمی پاریس به بهانه تضعیف حاکمیت ملی آمریکا است. او با همین بهانه‌ها ایده‌های سازمان ملل، قوانین بین المللی و دادگاه کیفری بین المللی را نادیده می‌گیرد.

یادداشت در ادامه آورده است: این هفته جان بولتون با عنوان مشاور امنیت ملی دونالد ترامپ برای دیدار با «بوریس جانسون» و وزرای ارشد کابینه به انگلیس آمد؛ نه برای انعقاد توافق تجاری دوجانبه پسابرگزیت بلکه برای تغییر رژیم در انگلیس.

برای بولتون به عنوان یک ایدئولوگ نئومحافظه کار و متفکر ضد اسلام و یادداشت نویس فاکس نیوز مسائل تجاری اهمیتی نداشت بلکه موضوع مهم برای او در این سفر سوءاستفاده از تحولات پیش روی انگلیس بود که تقریبا اگر در هر جای دیگری انجام می‌شد به عنوان کودتای راستگرایانه‌ای تلقی می‌شد که به نفع آمریکا و شخص ترامپ بود. اما مستعمره پیشین انگلیس قادر به استثمار آن نخواهد بود.

یادداشت هدف بولتون از این سفر را در سه مورد اعلام می‌کند:

۱. هدف نخست سوداگری به شیوه خاص دولت آمریکا و شخص ترامپ؛ به این معنا که آمریکا تا ۳۱ اکتبر (۹ آبان) ضرب الاجل تعیین شده برای خروج از اتحادیه اروپا صبر خواهد کرد. در پایان این فرصت قیمت توافق تجاری را بولتون تعیین خواهد کرد که احتمالا بهای آن خروج انگلیس از توافق هسته‌ای ایران و دوری از سایر امضاکنندگان آن یعنی فرانسه و آلمان خواهد بود. در واقع جانسون و «دومینیک راب» وزیر خارجه انگلیس با اعلام مشارکت در ائتلاف دریایی در خلیج فارس تاکنون نیمی از این مسیر را طی کرده‎اند. به نظر می‌رسد می‌توان انگلیس را به عنوان کشور مزدوران، با پول خرید. البته این پایان زیاده خواهی‌های آمریکا نخواهد بود و واشنگتن احتمالا امتیازات تجاری دیگری را براساس اهداف خود مطرح خواهد کرد. اگرچه آمریکا وانمود می‌کند که این قضیه صحت ندارد، اما با کمک "دوستان انگلیسی" اهداف دیگری مانند جلب حمایت لندن در منزوی کردن شرکت مخابراتی «هوآوی» و شاید مشارکت در جنگ تجاری با پکن را دنبال می‌کند. ضمیمه کردن بخش‌های دیگری از کرانه باختری به اسرائیل که مغایر با قطعنامه‌های سازمان ملل است، نیز از دیگر اهداف آمریکا است. این خواسته در اظهارات چاپلوسانه بولتون مبنی بر نقش بسیار ارزشمند انگلیسِ مستقل در ناتو مشهود بود. در این مورد باید به خروج آمریکا از پیمان منع موشک‌های هسته‌ای میان برد نیز توجه داشت. این سوال مطرح می‌شود که آیا آمریکا اکنون خواهان حمایت بی قید و شرط انگلیس در رقابت تسلیحاتی با روسیه و چین نیست؟ اظهارات بولتون در مورد دستاورد سفرش به انگلیس به معنای برون سپاری سیاست خارجی و امنیتی لندن است که در اختیار واشنگتن قرار گرفته است.

۲. هدف دوم ایجاد شکاف میان انگلیس و اروپا و استفاده از این کشور به عنوان پایگاه عملیاتی برای اختلال، خرابکاری و تضعیف اتحادیه اروپا است؛ چراکه وجود این اتحادیه برای آمریکا آزار دهنده است. در واقع بولتون درصدد است با محتاج کردن انگلیس به نان شبش، از لندن به عنوان ابزاری برای ناکام کردن ایده «امانوئل مکرون» در مورد همگرایی دفاعی اروپا و تضعیف مقررات اتحادیه در زمینه شرکت‌های چندملیتی در عرصه فناوری دیجیتال استفاده کند. این امر با توجه به قدرت گرفتن افرادی مانند «ویکتور اوربان» در مجارستان و «ماتئو سالوینی» در ایتالیا و رفتن بهترین دوستان انگلیس مانند «آنجلا مرکل» در آلمان و «دونالد تاسک» ممکن‌تر خواهد بود.

۳. اما سومین هدف بولتون، تبدیل انگلیس به دنباله رویی درباره رویکرد عجیب هژمونی آمریکا است؛ رویکردی فوق محافظه کارانه، ملی گرایانه، عوام گرایانه و اغراق گونه درباره آمریکا.

یادداشت با هشداری در مورد نگاه بولتون خاتمه می‌یابد؛ نگاهی که شکل تغییر یافته و در واقع بازیافت شده برنامه‌های «اندیشکده قرن جدید آمریکایی» است. پیش بینی می‌شود جانسون و طرفداران ماجراجوی برگزیت کورکورانه از این نگاه پیروی کنند. اقدامی که سبب شرمساری و نه امنیت و رفاه انگلیس خواهد شد.