به گزارش مشرق، انفجار در انبار و زاغه های مهمات حشد شعبی عراق اخیر به طرز مشکوکی افزایش پیدا کرده است و این سبب شده است که عادل عبدالمهدی نخست وزیر عراق دستور ویژه ای برای تحقیقات در این زمینه صادر کند. آخرین مورد این انفجارهای سریالی نیز روز گذشته در انبار مهمات حشد شعبی در نزدیکی پایگاه هوایی «بلد» در صلاح الدین رخ داده است.
از سوی دیگر، علیرغم اینکه چند هفته ای از حملات گسترده پهپادهای ناشناس به مواضع «حشد شعبی» در شهر «آمرلی» واقع در استان «صلاح الدین» عراق سپری می شود اما حرف و حدیث ها پیرامون این اقدام خصمانه و عامل اصلی آن همچنان ادامه دارد؛ به ویژه اینکه کمیته حقیقت‌یاب عراق نیز همچنان به تحقیقات خود در این خصوص ادامه می دهد.
بیشتر بخوانید:
بیانیه «النجباء» در واکنش به تقابل آمریکا با «الحشد الشعبی»
ماجرا از آنجا آغاز شد که حدود یک ماه پیش، یک پایگاه متعلق به نیروهای «حشد شعبی» عراق در شهر «آمرلی» واقع در استان «صلاح الدین» هدف حمله هوایی قرار گرفت. رسانه‌های خبری اعلام کردند که بمباران پایگاه مذکور توسط یک پهپاد ناشناس انجام شده است. باوجود اینکه شماری از اعضای حشد شعبی در جریان این حملات شهید و تعدادی دیگر نیز زخمی شدند، اما هیچیک از طرف‌های منطقه‌ای و بین المللی تاکنون مسئولیت این حمله خصمانه و کینه توزانه علیه این گروه را بر عهده نگرفته‌اند.
پس از انجام این حملات توسط پهپاد ناشناس بود که «عادل عبدالمهدی» نخست وزیر عراق دستور تشکیل یک کمیته حقیقت یاب به منظور تحقیق پیرامون حمله هوایی به مقر حشد شعبی در صلاح الدین را صادر کرد. طبق دستور صادره از سوی نخست وزیر عراق قرار است درباره حادثه حمله پهپاد ناشناس به پادگان شهدای تیپ ۱۶ حشد شعبی تحقیقات صورت گیرد. رسانه‌های عراقی اعلام کردند که کمیته حقیقت‌یاب همچنان به تحقیقات خود در این خصوص تا رسیدن به نتیجه نهایی ادامه می دهد.
واقعیت آن است که حمله متجاوزانه و خصمانه به مواضع حشد شعبی در عراق ـ چه از سوی آمریکایی ها بوده باشد و چه از سوی صهیونیست ها ـ نشانگر آمادگی آن ها برای پیاده سازی سناریوی جدیدی در عراق است. در واقع، واشنگتن و تل آویو از این رهگذر در تلاش هستند تا به نوعی شکست های منطقه ای خود در جبهه های مختلف را جبران ساخته و به زعمشان از ایران به عنوان حامی گروه های مقاومت در نقاط مختلف به ویژه در عراق، انتقام جویی کنند.
این نکته نیز نباید فراموش شود که مقام های ایالات متحده آمریکا و رژیم صهیونیستی به شدت از رشد و تقویت گروه‌های مقاومت در عراق از یک سوی و افزایش نفوذ ایران در این کشور از سوی دیگر احساس نگرانی می‌کنند. درست به همین دلیل است که با طراحی سناریوهای جدید، به زعم خود در مسیر کاهش نفوذ جمهوری اسلامی ایران در عراق گام برمی داند؛ رؤیایی که تاکنون محقق نشده و از این پس نیز در سایه توجه و اهتمام ویژه طرف های ایرانی و عراقی به تقویت روابط و مناسبات دوجانبه در عرصه های مختلف، محقق نخواهد شد.
آنچه که واضح به نظر می‌رسد این است که رژیم صهیونیستی و ایالات متحده آمریکا نه تنها از رهگذر اقدامات خصمانه علیه گروه‌های مقاومت در عراق نمی‌توانند مانع قدرت یافتن بیشترِ این گروه‌ها شوند، بلکه در محدود کردن نفوذ جمهوری اسلامی ایران در این کشور نیز شکست خواهند خورد؛ کما اینکه تلاش‌های چندین ساله واشنگتن در این زمینه بی‌فایده بوده است.
این مسأله در اظهارنظرهای اخیر مقام های ایرانی و عراقی در خصوص لزوم تقویت روابط و مناسبات میان تهران و بغداد، بیش از پیش نمایان شده است. به عنوان نمونه، «محمد جواد ظریف» وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی ایران اخیرا تأکید کرده است که عراق یکی از بزرگترین شرکای تجاری تهران محسوب می شود. از سوی دیگر، اظهارات «عادل عبدالمهدی» نخست وزیر عراق درخصوص روابط دوستانه بغداد و تهران در جریان دیدار با «مایک پمپئو» وزیر خارجه آمریکا طی حدود ۲ ماه پیش نیز در همین راستا قابل تعریف است.
نخست وزیر عراق در جریان دیدار مذکور صراحتا تأکید کرد که بغداد خواستار روابط دوستانه و تنگاتنگ با جمهوری اسلامی ایران است و نمی تواند در فشارهای خارجی علیه تهران با طرف های بیگانه همراهی کند؛ مواضعی که پیشتر نیز مقام های عراقی ازجمله «برهم صالح» رئیس جمهوری عراق روی آن تأکید کرده بودند. درهمین ارتباط، پیشتر نیز «برهم صالح» رئیس جمهوری عراق صراحتا تأکید کرده بود که روابط خوب و حسنه بغداد با تهران به نفع همه است و عراق به این روابط و مناسبات اهتمام ویژه ای دارد.
درست به دلیل همین تأکیدات دوجانبه از سوی مقام های ایرانی و عراقی است که قدرت‌های بیگانه طی مدت زمان گذشته همواره با تهدید مسئولان بغداد به عدم برقراری مراودات اقتصادی و تجاری با تهران، تمام تلاش خود را برای کاهش نفوذ ایران در عراق به کار گرفته‌اند؛ اقدامی که البته تاکنون موفقیت آمیز نبوده و نه تنها موجب فاصله گرفتن بغداد از تهران نشده، بلکه تحکیم روابط دوجانبه آن ها را نیز به دنبال داشته است.
درهر حال، تجربه سال‌های گذشته این واقعیت را به اثبات رسانده است که جمهوری اسلامی ایران و عراق دو متحد استراتژیک در منطقه برای یکدیگر محسوب می‌شوند و هیچ تلاش و توطئه ای نمی‌تواند به روابط و مناسبات میان آن دو ضربه وارد کند. ناگفته پیداست که سفرهای متقابل مقامات ایرانی و عراقی طی ماه های گذشته این مناسبات را بیش از پیش تقویت کرده است.
هرچند که آمریکایی ها و صهیونیست ها از رهگذر سناریویی جدید و البته شوم خود در عراق به ویژه علیه «حشد شعبی» به دنبال کاهش نفوذ جمهوری اسلامی ایران در این کشور هستند، اما همانطور که طی سال های گذشته هیچگونه موفقیتی را در این زمینه کسب نکردند، از این پس نیز موفق به تحقق دستاورد ملموسی نخواهد شد تا تیر آن‌ها برای خدشه وارد کردن به مناسبات تهران و بغداد بار دیگر به سنگ بخورد.
بودن شک و تردید، در این میان، «حشد شعبی» به عنوان بازوی مقاومت قدرتمند در عراق تحت تأثیر اقدامات خصمانه و عملیات های تجاوزکارانه بیگانگان ـ چه از سوی آمریکاییها و چه از سوی صهیونیستها ـ قرار نخواهد گرفت و از این پس نیز با قدرت بیشتر به فعالیت های مقاومتی خود ادامه خواهد داد؛ چیزی که به هیچ وجه به مذاق آمریکایی ها و متحدان آن ها یعنی صهیونیستها خوش نمی آید.