به گزارش خبرنگار مجلس گروه سیاسی باشگاه خبرنگاران جوان، نمایندگان در جلسه علنی امروز مجلس و در جریان بررسی "لایحه تجارت" با فصل دهم این لایحه درخصوص "نمایندگی توزیع" شامل مواد ۲۴۹ الی ۲۷۳ موافقت کردند؛ بنابراین گزارش در جریان این بررسی نمایندگان با ماده ۲۴۹ این لایحه، با ۱۳۹ رأی موافق، ۳ رأی مخالف و ۸ رأی ممتنع از مجموع ۲۱۷ نماینده حاضر در صحن موافقت کردند.
در ماده ۲۴۹ آمده است: نمایندگی توزیع قراردادی است که به موجب آن شخصی که تأمین‌کننده نامیده می‌شود در برابر شخص دیگر که توزیع‌کننده نامیده می‌شود تعهد می‌کند کالا یا کالا‌هایی را، به نحو مستمر، برای او تأمین کند تا وی بتواند آن‌ها را در منطقه جغرافیایی توافق شده به نام و حساب خود به فروش رساند.
همچنین نمایندگان با ماده ۲۵۰ این لایحه، با ۱۳۶ رأی موافق، ۳ رأی مخالف و ۸ رأی ممتنع از مجموع ۲۲۵ نماینده حاضر در صحن موافقت کردند.
در ماده ۲۵۰ آمده است: قرارداد نمایندگی توزیع می‌تواند به شکل انحصاری یا غیرانحصاری منعقد شود. درصورتی که طبق قرارداد نمایندگی توزیع تامین‌کننده نیز مجاز باشد که در منطقه جغرافیایی مورد توافق کالا را مستقیما عرضه کند، قرارداد منعقد شده "قرارداد نمایندگی توزیع مشترک" نامیده می‌شود.
در ادامه نمایندگان با ماده ۲۵۱ لایحه مذکور؛ با ۱۳۸ رأی موافق، ۳ رأی مخالف و ۸ رأی ممتنع از مجموع ۲۲۸ نماینده حاضر در صحن موافقت کردند.
در ماده ۲۵۱ لایحه مذکور آمده است: چنانچه در قرارداد نمایندگی توزیع قلمرو جغرافیایی عرضه کالا تعیین نشده باشد، در قرارداد‌های توزیع بین‌المللی کشور محل اقامت توزیع‌کننده و در قرارداد‌های توزیع داخلی شهر محل اقامت توزیع‌کننده به عنوان (قلمرو جغرافیایی عرضه کالا) محسوب است.
براین اساس نمایندگان با ماده ۲۵۲ لایحه مذکور؛ با ۱۳۸ رأی موافق، ۳ رأی مخالف و ۹ رأی ممتنع از مجموع ۲۲۹ نماینده حاضر در صحن موافقت کردند.
براساس ماده ۲۵۲ این لایحه؛ مواد (۹۳) تا (۹۸) و (۱۰۷) این قانون درخصوص قرارداد نمایندگی توزیع نیز مجری است.
همچنین نمایندگان ماده ۲۵۳ این لایحه را با ۱۳۹ رأی موافق، ۲ رأی مخالف و ۱۰ رأی ممتنع از مجموع ۲۰۹ نماینده حاضر در صحن موافقت کردند.
در ماده ۲۵۳ آمده است: توزیع‌کننده مجاز نیست هیچ اقدامی به نام ویا حساب تأمین‌کننده انجام دهد، مگر اینکه در آن مورد خاص بر وکت توزیع‌کننده توافق شده باشد.
همچنین نمایندگان ماده ۲۵۴ این لایحه را با ۱۵۶ رأی موافق، ۳ رأی مخالف و ۲ رأی ممتنع از مجموع ۲۰۹ نماینده حاضر در صحن موافقت کردند.
در ماده ۲۵۴ آمده است: اگر در طول مدت اجرای قرارداد نمایندگی توزیع، توزیع‌کننده مشتریانی را به تأمین‌کننده معرفی کند تا نامستقیما کالا را از او خریداری کنند، مستحق اجرت متعارف طبق شرایط نماینده تجارتی خواهد بود، مگر اینکه در قرارداد برخلاف آن توافق شده باشد. در هر صورت این اقدام توزیع‌کننده موقعیت او را به نماینده تجارتی تغییر نمی‌دهد.
همچنین نمایندگان ماده ۲۵۵ این لایحه را با ۱۵۳ رأی موافق، ۲ رأی مخالف و ۱۰ رأی ممتنع از مجموع ۲۰۸ نماینده حاضر در صحن موافقت کردند.
در ماده ۲۵۵ آمده است: درصورتی که قرارداد نمایندگی توزیع انحصاری منعقد شده باشد، تأمین‌کننده نمی‌تواند در منطقه جغرافیایی عرضه کالا برای شخص دیگری غیر از توزیع‌کننده تأمین کلا کند یا خود کالا را به شکل مستقیم یا غیرمستقیم به مشتریان منطقه مذکور بفروشد. در غیر این صورت مسئول جبران خسارات‌وارده به توزیع کننده خواهد بود. همچنین توزیع‌کننده نیز نمی‌تواند بدون اجازه کتبی تأمین‌کننده به ارائه، تولید، بازاریابی و یا فروش هر نوع کالایی که رقیب کالا‌های موضوع قرارداد است در منطقه جغرافیایی عرضه کالا اقدام کند. چنانچه توزیع‌کننده در خارج از منطقه مذکور فعالیت داشته باشد یا کالا‌های دیگری نیز عرضه کند که رقیب کالای موضوع قرارداد نمایندگی توزیع محسوب نشود، باید تا ۳۰ روز پس از وقوع این امر، تأمین‌کننده را در جریان فعالیت خود قرار دهد.
تبصره - در صورتی که تأمین‌کننده مشتریان خاصی را در منطقه جغرافیایی عرضه کلا از سابق داشته و به هنگام قرارداد نیز مشخصات و میزان فروش به آنان را به توزیع‌کننده اعلام کرده باشد، استمرار تأمین کالا برای مشتریان مزبور به میزان اعلام شده از حکم این ماده مستثنی است.
همچنین نمایندگان ماده ۲۵۶ این لایحه را با ۱۳۶ رأی موافق، یک رأی مخالف و ۱۱ رأی ممتنع از مجموع ۲۰۹ نماینده حاضر در صحن موافقت کردند.
در ماده ۲۵۶ آمده است: چنانچه توزیع‌کننده در زمان انعقاد قرارداد توزیع اقدام به ارائه، تولید، بازاریابی یا فروش مستقیم و یا غیرمستقیم کالایی می‌کند، باید فهرست آن‌ها را تهیه و به تأمین‌کننده تسلیم کند. همچنین در صورتی که تأمین‌کننده در منطقه جغرافیایی مذکور توزیع‌کننده دیگری دارد و یا خود مستقیما کالای موضوع قرارداد را توزیع می‌کند، باید این امر را به اطلاع توزیع‌کننده برساند.
همچنین نمایندگان ماده ۲۵۷ این لایحه را با ۱۳۹ رأی موافق، یک رأی مخالف و ۱۱ رأی ممتنع از مجموع ۲۰۸ نماینده حاضر در صحن موافقت کردند.
در ماده ۲۵۷ آمده است: چنانجه تأمین‌کننده در منطقه جغرافیایی عرضه کالا خدمات پس از فروش ارائه می‌کند، نماینده توزیع مکلف است تمای تمهیدات لازم برای ارتباط مشتری با واحد مذکور را فراهم کند. چنانجه تامین‌کننده در منطقه جغرافیایی عرضه کالا خدمات پس از فروش ارائه نمی‌کند، نماینده توزیع مکلف است خریدار را از این امر مطلع کند، هرگونه توافقی خلاف مفاد این ماده باطل است.
نمایندگان در این نشست ماده ۲۵۸ را با ۱۵۳ رأی موافق، ۲ رأی مخالف و ۵ رأی ممتنع از مجموع ۲۰۷ نماینده حاضر در صحن به تصویب رساندند.
در ماده ۲۵۸ آمده است: تعیین نحوه تبلیغ و محتوای آن در منطقه جغرافیایی عرضه کالا از اختیارات توزیع‌کننده است، مگر اینکه تأمین‌کننده نوع خاصی از تبلیغات را در قرارداد ممنوع یا مخالفت تبلیغات مذکور با حسن شهرت یا سیاست بازاریابی خود را به نماینده اعلام کرده باشد. در هر صورت توزیع‌کننده مکلف است قبل از اقدام به تبلیغ نمونه آن را برای تأمین‌کننده ارسال کند.
لازم به ذکر است؛ نمایندگان ماده ۲۵۹ لایحه مذکور را با ۱۳۶ رأی موافق، ۴ رأی مخالف و ۱۳ رأی ممتنع از مجموع ۲۰۷ نماینده حاضر در صحن تصویب کردند.
در ماده ۲۵۹ آمده است: هزینه شرکت در نمایشگاه‌ها و هزینه تبلیغات انجام شده ازسوی هر یک از طرفین قرارداد به عهده خود او خواهد بود. مگر آن که ترتیب دیگری در قرارداد پیش‌بینی شده باشد.
همچنین نمایندگان ماده ۲۶۰ لایحه مذکور را با ۱۳۷ رأی موافق، ۲ رأی مخالف و یک رأی ممتنع از مجموع ۲۰۸ نماینده حاضر در صحن به تصویب رساندند.
در ماده ۲۶۰ آمده است: تأمین‌کننده مکلف است بر طبق قرارداد، تمامی کالا‌های سفارش داده شده ازسوی توزیع‌کننده را تأمین کند. رد سفارشات توزیع‌کننده به نحو غیرمتعارف نقض تعهدات تأمین‌کننده تلقی خواهد شد.
همچنین نمایندگان ماده ۲۶۱ لایحه مذکور را با ۱۳۶ رأی موافق، ۲ رأی مخالف و ۲ رأی ممتنع از مجموع ۲۰۸ نماینده حاضر در صحن به تصویب رساندند.
در ماده ۲۶۱ آمده است: طرفین می‌توانند حداقل میزان فروش تضمین شده را در قرارداد پیش‌بینی کنند. در این صورت طرفین باید تلاش متعارف برای رسیدن به حداقل فروش تضمین شده را به عمل آورند.
همچنین نمایندگان ماده ۲۶۲ لایحه مذکور را با ۱۳۴ رأی موافق، ۳ رأی مخالف و ۹ رأی ممتنع از مجموع ۲۰۴ نماینده حاضر در صحن به تصویب رساندند.
در ماده ۲۶۲ آمده است: توزیع‌کننده می‌تواند توزیع‌کننده و یا نمایندگانی را برای کار توزیع و فروش کالا در منطقه جغرافیایی عرضه کالا به کار گیرد، مگر اینکه تأمین‌کننده او را از این کار منع کرده باشد. تمامی شرایطی که برای توزیع‌کننده اصلی از سوی تامین‌کننده تعیین شده است درخصوص توزیع‌کنندگان فرخی و نمایندگان توزیع‌کننده اصلی نیز لازم الرعایه است. مسئولیت توزیع‌کنندگان و با نمایندگان فرعی بر عهده توزیع‌کننده اصلی خواهد بود. توزیع‌کننده مکلف است مراتب مذکور را به تأمین‌کننده اطلاع دهد.
همچنین نمایندگان ماده ۲۶۳ لایحه فوق را با ۱۳۲ رأی موافق، ۴ رأی مخالف و ۷ رأی ممتنع از مجموع ۲۰۵ نماینده حاضر در صحن به تصویب رساندند.
در ماده ۲۶۳ آمده است: در مواردی که تأمین‌کننده کالا در ایران اقامتگاه یا شعبه‌ای نداشته باشد، توزیع‌کننده مکلف است هرگونه تغییر در قوانین و مقرراتی را که به نحوی مرتبط با موضوع قرارداد است از قبیل قوانین و مقررات گمرکی، فنی، ایمنی و محیط زیستی به اطلاع او برساند.
همچنین نمایندگان ماده ۲۶۴ لایحه فوق را با ۱۳۱ رأی موافق، ۵ رأی مخالف و ۸ رأی ممتنع از مجموع ۲۰۵ نماینده حاضر در صحن به تصویب رساندند.
در ماده ۲۶۴ آمده است: توزیع‌کننده در قیمت‌گذاری کالا بری فروش آن آزادی عمل دارد، مگر اینکه بر خلاف آن توافق شده با قیمت‌گذاری و به نحوی باشد که موجب خدشه‌دار شدن شهرت و اعتبار کالا شود. درصورت اخیر، توزیع‌کننده اصلی و فرعی و نمایندگان آن‌ها حسب مورد مکلف به رعایت قیمت‌های توافق شده با اعلام شده ازسوی تامین‌کننده هستند.
همچنین نمایندگان ماده ۲۶۵ لایحه فوق را با ۱۶۴ رأی موافق، ۵ رأی مخالف و ۵ رأی ممتنع از مجموع ۲۰۷ نماینده حاضر در صحن به تصویب رساندند.
در ماده ۲۶۵ آمده است: هرگونه فروش، تبلیغ، بازاریابی یا واگذاری نمایندگی در خارج از منطقه جغرافیایی برای توزیع‌کننده ممنوع است. توزیع‌کننده مکلف است تمامی درخواست‌هایی را که از بیرون منطقه جغرافیایی عرضه کالا دریافت می‌کند به تامین‌کننده ارسال کند. همچنین توزیع کننده موظف است درخصوص درخواست مشتریانی که اطلاع دارد هدف آن‌ها توزیع در خارج از منطقه جغرافیایی است طبق حکم این ماده عمل کند.
همچنین نمایندگان ماده ۲۶۶ لایحه مذکور را با ۱۲۸ رأی موافق، ۶ رأی مخالف و ۴ رأی ممتنع از مجموع ۲۰۳ نماینده حاضر در صحن به تصویب رساندند.
در ماده ۲۶۶ آمده است: توزیع‌کننده مجاز است تمامی علائم تجارتی، اسامی تجارتی و یا هر نوع علائم دیگر مربوط به تأمین‌کننده کالا را صرفا به منظور شناساندن و تبلیغات کالاها، در منطقه جغرافیایی عرضه کالا مورد استفاده قرار دهد، حق استفاده مذکور پس از انقضاه یا هر نوع خاتمه قرارداد منتفی می‌شود. باوجود این، توزیع‌کننده پس از ختم یا انقضای قرارداد نیز می‌تواند کالایی را که با علائم تجارتی تأمین‌کننده نزد او موجود است به فروش رساند.
همچنین نمایندگان ماده ۲۶۷ لایحه مذکور را با ۱۲۶ رأی موافق، ۸ رأی مخالف و ۴ رأی ممتنع از مجموع ۲۰۷ نماینده حاضر در صحن به تصویب رساندند.
در ماده۲۶۷ آمده است: توزیع‌کننده در منطقه جغرافیایی عرضه کالا، باید هرگونه دعوایی را که ازسوی اشخاص ثالث در ارتباط با حقوق مالکیت فکری موضوع قرارداد مطرح شده است، همچنین هرگونه اقدامی را که تهدید با نقض مالکیت مذکور باشد به تأمین‌کننده اطلاع دهد.
همچنین نمایندگان ماده ۲۶۸ لایحه مذکور را با ۱۳۲ رأی موافق، ۳ رأی مخالف و ۷ رأی ممتنع از مجموع ۲۰۳ نماینده حاضر در صحن به تصویب رساندند.
در ماده ۲۶۸ آمده است: توزیع‌کننده مکلف است به هزینه خود و در تمام طول مدت قرارداد موجودی کافی از تولیدات تأمین‌کننده و لوازم یدکی آن را که برای نیاز‌های عادی منطقه جغرافیایی عرضه کالا لازم است نگهداری کند. ضرفین می‌توانند میزان موجودی مذکور را بالاتر از میزان متعارف تعیین کنند.
در ادامه این نشست نمایندگان ماده ۲۶۹ لایحه فوق را با ۱۳۵ رأی موافق، ۵ رأی مخالف و ۷ رأی ممتنع از مجموع ۲۰۳ نماینده حاضر در صحن به تصویب رساندند.
در ماده ۲۶۹ آمده است: طرفین مکلف هستند تمامی استاد، مدارک و اطلاعات لازم و مربوط به اجرای مطلوب قرارداد توزیع را در حد متعارف و بدون دریافت هیچ‌گونه هزینه‌ای در اختیار یکدیگر قرار دهند.
براین اساس نمایندگان ماده ۲۷۰ لایحه فوق را با ۱۴۱ رأی موافق، ۵ رأی مخالف و ۸ رأی ممتنع از مجموع ۲۰۴ نماینده حاضر در صحن به تصویب رساندند.
در ماده ۲۷۰ آمده است: چنانچه قرارداد نمایندگی توزیع در مورد تخفیف خاص برای توزیع‌کننده نسبت به لیست قیمت کالاها ساکت باشد، توزیع‌کننده مستحق همان تخفیفی خواهد بود که تأمین‌کننده به سایر توزیع‌کنندگان و برای کالا‌هایی با کیفیت مشابه اعطاء می‌کند.
همچنین نمایندگان ماده ۲۷۱ این لایحه را با ۱۴۷ رأی موافق، ۳ رأی مخالف و ۸ رأی ممتنع از مجموع ۲۰۳ نماینده حاضر در صحن به تصویب رساندند.
در ماده ۲۷۱ آمده است: با انقضاء یا خاتمه قرارداد، توزیع‌کننده مکلف است تمامی ابزار تبلیغاتی و سایر اسناد و مدارک و نمونه‌هایی را که تأمین کننده در اختیار وی قرار داده است عودت کند.
همچنین نمایندگان ماده ۲۷۲ لایحه مذکور را با ۱۳۱ رأی موافق، ۳ رأی مخالف و ۶ رأی ممتنع از مجموع ۲۰۳ نماینده حاضر در صحن به تصویب رساندند.
در ماده ۲۷۲ آمده است: پس از انقضاء با خاتمه قرار داد، تأمین‌کننده باید تمامی کالای موجود نزد توزیع‌کننده را مرجوع کند و وجوه و با اسناد تجارتی دریافت شده بابت آن‌ها را عودت دهد، مشروط بر اینکه این نوع از کالاها جزء آن دسته از محصولاتی باشد که هنوز توسط تأمین‌کننده به فروش می‌رسد و در شرایط مناسب و دارای بسته‌بندی اولیه باشد. در هرحال توزیع‌کننده می‌تواند کالا‌های باقیمانده را بر اساس قرارداد و شرایط متعارف به فروش رساند. این حکم مانع الزام تأمین‌کننده به استرداد کالا‌های باقیمانده و باز پس دادن وجوه و یا اسناد تجارئی دریافت شده مطابق مقررات این ماده نیست.
همچنین نمایندگان ماده ۲۷۳ لایحه فوق را با ۱۳۷ رأی موافق، ۴ رأی مخالف و ۵ رأی ممتنع از مجموع ۲۰۸ نماینده حاضر در صحن به تصویب رساندند.
در ماده ۲۷۳ آمده است: هر کس برخلاف واقع ادعای نمایندگی توزیع از طرف دیگری کند، علاوه بر مهر و موم (پلمب) محل نمایندگی و جبران خسارات وارد شده به جزای نقدی درجه ۳ محکوم می‌شود.
انتهای پیام/