به گزارش خبر فوری، رابطه مقعدی نوعی از رابطه ی جنسی است که در آن از مقعد به عنوان عضو جنسی زنانه استفاده می‌شود. برقراری رابطه جنسی مقعدی موجب  بوجود آمدن مشکلات و بیماری های متعددی برای هر دو طرف رابطه می گردد بنابراین انجام آن چه از نظر شرعی و چه از نظر پزشکی نفی می شود. یکی از مهمترین مشکلات و آسیب های شایعی که ممکن است بعد از رابطه مقعدی رخ دهد، ابتلا به بیماری بواسیر( هموروئید ) و یا شقاق است.

اما پرسش این است که حکم شرعی اینگونه رابطه چیست؟ بنا به فتوای اکثر مراجع تقلید، رابطه جنسی از مقعد(دبر) بنا به احتیاط واجب، جایز نیست. به طور کلی، فتاوای مراجع در خصوص این گونه رابطه، به سه دسته تقسیم می‌شود:

الف. آیات عظام امام خمینى(ره)، خامنه اى، صافى، مکارم شیرازی و نوری همدانی:  کراهت شدید دارد.

(آیت اللّه نورى، توضیح المسائل، م ۴۵۲ ؛ امام خمینى و آیت اللّه صافى، توضیح المسائل مراجع، م ۴۵۰ ؛ آیت اللّه مکارم، تعلیقات على العروة، احکام الحیض، السابع و آیت اللّه خامنه اى، استفتاء، س ۴۲۵)

ب. آیت اللّه سیستانى و آیت اللّه فاضل:  اگر زن راضى باشد، کراهت شدید دارد و اگر راضى نباشد، بنابر احتیاط واجب جایز نیست.

(آیت اللّه فاضل، تعلیقات على العروة، احکام الحیض، السابع ؛ آیت اللّه سیستانى، توضیح المسائل مراجع، م ۴۵۰)

ج. آیات عظام بهجت، تبریزى و وحید:  بنابر احتیاط واجب، جایز نیست.  

(آیت اللّه وحید، منهاج الصالحین، ج ۲، م ۲۲۸ ؛ آیت اللّه بهجت، وسیلة النجاه، ج ۱، م ۲۶۸ ؛ آیت اللّه تبریزى، منهاج الصالحین، ج ۱، م ۲۲۸)