به گزارش مشرق، «غلامرضا صادقیان» در سرمقاله روزنامه «جوان» نوشت:
کشورهای صنعتی غرب بزرگ‌ترین خسارت‌های زیست محیطی را به کره خاکی وارد می‌کنند و با هیچ قیمتی حاضر به کوتاه آمدن مقابل طبیعت نیستند. اما در برابر طبیعت آنقدرها هم بی رحم نیستند که به یک دختربچه سوئدی اجازه ندهند برای این طبیعت زیبا مقابل سران جهان اشک بریزد و خطابه‌های شورانگیز را از روی نوشته بخواند!
صنایعی برای جنگ‌افروزی، صنایعی برای رفاه حداکثری یک گروه حداقلی در جهان و صنایعی برای کنترل گروه حداکثری به دست گروه حداقلی! این صنایع در نظام سرمایه‌داری غرب، چیز زشتی است و با اصول نظام لیبرال‌دموکراسی جور در نمی‌آید؛ اصولی که اصالت را به فرد، به عقل، به آزادی، به تساهل و به عدالت می‌دهد. پس باید یک نمایشی برای سرگرمی مخاطبان به راه انداخت، نمایش یک دختربچه سوئدی که همه جا برود (راهش بدهند) از جمله در سازمان ملل و به ترامپ با خشم نگاه کند و سخنرانی‌های محیط زیستی بکند!
لیبرال‌دموکراسی امریکا با دوسوم جهان از چین و روسیه گرفته تا ایران و برخی امریکای لاتینی‌ها در حال جنگ است و بقیه جهان را هم به شدت زیر نظر دارد یا زیر تحریم یا زیر استثمار. این دوسوم جهان از منظر لیبرال دموکراسی امریکایی نه فردشان اصالتی دارد، نه عقل‌شان، نه آزادی‌شان، نه عدالت‌شان، و نه لزومی به تساهل در برابر آن‌ها دیده می‌شود!
اما طبیعت! خیلی برای امریکا و اروپا مهم است، آن قدر که در تصمیم‌گیری‌های جدی در نشست سران با هم می‌جنگند تا سهم کمتری از مقابله با آلوده‌سازی را بر عهده بگیرند و امریکا نیز خود را از شر هرچه تعهدات زیست محیطی جهان است با خروج از معاهده‌ها خلاص می‌کند، اما یک دختربچه کوچولو؟ چه اشکالی دارد؟! بگذارید نفس بکشد! و هرچه می‌خواهد بگوید! غرب محفل آزادی بیان و آزادی گفتمان و اندیشه است، اجازه بدهید دختربچه‌ها برای گل‌ها و سنبل‌ها و بلبل‌ها، برای دلفین‌ها و پنگوئن‌ها، برای درخت‌ها و سبزه‌ها، برای سوسن و نسترن، و بالاخره برای روباه‌ها و خرگوش‌ها در گوش خرها آواز بخوانند. ما اصالت را به فرد و به آزادی داده‌ایم!