سرویس جهان مشرق - بر خلاف وعده‌ها و تبلیغات گسترده دولت ترامپ در خصوص لزوم خروج نظامیان امریکایی از جنگ‌های منطقه خاورمیانه به ویژه بحث خروج از خاک سوریه، در دو سال اخیر میزان دخالت نظامی امریکا و متحدانش در شرق و شمال سوریه نه تنها کاهش نیافته بلکه پایگاه‌های جدید با ابعاد و قابلیت‌های گسترده تری به شکل خاص در مناطقی که میادین نفتی سوریه در آنها واقع شده احداث شده است.

تا سال ۲۰۱۰ میلادی و پیش از آغاز درگیری‌های داخلی سوریه، این کشور بخشی از بودجه سالانه خود را از فروش نفت و گاز استخراجی از همین میادین تامین میکرد که در حال حاضر در اشغال و سیطره نیروهای دموکراتیک سوریه SDF و حامیان غربیشان است.

وضعیت میادین نفت و گاز و ظرفیت تولید پیش از جنگ داخلی

عمده میادین نفتی سوریه در منطقه شرق و شمال شرقی این کشور یعنی استان‌های دیرالزور و حسکه واقع شده است که هم اکنون تحت کنترل نیروهای SDF است.

تنها چاه‌های نفتی التیم و الورد در دیرالزور و دو چاه کوچک جزل و حیان در استان حمص در مناطق تحت کنترل دولت سوریه واقع شده است. به شکل تخمینی و با توجه به ظرفیت تولید در سال ۲۰۱۰ هم اکنون حدود ۱۳درصد ذخایر نفتی سوریه تحت کنترل دولت این کشور است. میادین نفتی بزرگ این کشور مانند العمر، رمیلان، السویدیه ،الشدادی و ... در حال حاضر محل حضور گسترده نظامیان امریکایی و پایگاه‌های آنهاست که در حال حاضر دولت سوریه برای تامین نیاز داخل کشور، مجبور به خرید نفت موجود در این میادین از شبه نظامیان SDF است.

در حوزه میادین گازی اما وضعیت دقیقا معکوس بوده و عمده چاه‌های بزرگ گاز این کشور به جز رمیلان و جبیسه در استان حسکه، در مناطق تحت کنترل دولت سوریه در شرق استان حمص واقع شده است. بزرگترین میدان گازی سوریه در منطقه الشاعر در اطراف تدمر با ظرفیت تولید ۳ میلیون متر مکعب گاز طبیعی واقع شده است. مجموعا  حدود ۷۰ درصد ذخایر گاز سوریه در کنترل دولت این کشور است.

پیش از وقوع جنگ داخلی، کشور سوریه روزانه حدود ۲۳۰ هزار بشکه فرآورده‌های نفتی را پس از تصفیه در پالایشگاه‌های حمص و بانیاس به خارج از کشور صادر میکرد.

وضعیت استقرار پایگاه‌های امریکا در خاک سوریه

در حال حاضر ۱۶ مقر ثابت برای حضور نیروهای امریکایی و متحدین غربی از یگان های مختلف ارتش این کشورها در خاک سوریه موجود است که به جز پایگاه التنف در جنوب شرق استان حمص، مابقی پایگاه‌ها در مناطق نفت‌خیز شمال شرق سوریه احداث شده است.

بزرگترین پایگاه‌های موجود در سوریه دو پایگاه الشدادی و کارخانه سیمان لافارج هستند.

پایگاه الشدادی که پس از تصرف این شهر در سال ۲۰۱۷ در نزدیکی آن ساخته شد محل استقرار نیروهای سپاه تفنگداران دریایی امریکا است و ۸ فروند بالگرد تهاجمی AH۶۴ آپاچی نیز برای پشتیبانی هوایی از نیروهای عمل کننده در این پایگاه موجود است. این پایگاه ابعادی در حدود ۸ کیلومتر مربع دارد.

پایگاه لافارج نیز که به عنوان بزرگترین پایگاه نظامیان غربی در سوریه شناخته میشود محل حضور نیروهای ویژه امریکایی و فرانسوی است که در رمپ هوایی آن ۸ فروند بالگرد ترابری امریکایی و ۶ فروند بالگرد فرانسوی مستقر هستند. این پایگاه در شمال سوریه و فاصله ۲۰ کیلومتری مرز ترکیه واقع شده است.

احداث پایگاه‌های جدید امریکا در مناطق نفت خیز سوریه

در دو سال اخیر امریکایی ها اقدام به احداث ۶ پایگاه جدید در شمال شرق سوریه کرده اند که به شرح زیر است:

پایگاه لجستیکی هیمو

پایگاه هیمو در غرب استان قامشلی و ۴ کیلومتری مرز ترکیه و ۵ کیلومتری فرودگاه شهر قامشلی که در اختیار دولت سوریه است، احداث شده است. کنترل این پایگاه توسط امریکا به شبه نظامیان کرد واگذار شده و امور مربوط به پشتیبانی و آموزش نیروهای SDF و ورود ادوات نظامی جدید از این مقر انجام میشود. این پایگاه در سال ۲۰۱۸ عملیاتی شده است.

پایگاه جبل الغول

این پایگاه که در سال ۲۰۱۸ ساخته شده و از ابتدای ۲۰۱۹ عملیاتی است، دارای باند فرودی به طول ۱۸۰۰ متر است که برای نشست و برخواست هواپیماهای باری C۱۳۰ هرکولس مناسب است. این پایگاه در حد فاصل میان دو پایگاه دیگر نیروهای امریکایی در تل بیدار و تل تمر احداث شده است.

پایگاه خابور

این مرکز به عنوان جایگزینی برای پایگاه قدیمی Life Stone و در نزدیکی سد خابور در غرب حسکه ساخته شده است. این پایگاه محل حضور نیروهای هوابرد ارتش امریکا و دارای رمپ مخصوص نشست و برخاست هلیکوپترهای ترابری این کشور است.

پایگاه بیرسان

این مرکز به عنوان محل استقرار یگان های توپخانه ارتش امریکا در اواخر ۲۰۱۸ در جنوب غربی شهرک محمودلی در شمال شهر طبقه در استان رقه احداث شده است.

دو پایگاه جدید در جنوب و شمال منبج

این پایگاه های کوچک به منظور حفاظت از نیروهای SDF در برابر تهدید حملات ارتش ترکیه و نیروهای سپر فرات احداث شده است.

پایگاه نخست در جنوب غربی منبج و در فاصله ۲۸ کیلومتری مرز ترکیه قرار دارد.

پایگاه دوم نیز با نام الدادات در آوریل ۲۰۱۹ در شمال این شهر و ۱۷ کیلومتری مرز ترکیه ساخته شده و مجهز به بالن‌های هوایی شناسایی است.