به گزارش مشرق، روزنامه «کیهان» در ویژه‌های خود نوشت:
یک فعال فتنه ۸۸ که با سوء استفاده از غفلت دولتمردان از برخی شرکت‌های دولتی ارتزاق می‌کند، با لحنی طلبکارانه مدعی شد روحانی مسخ شده است. اظهارات موهن فیاض زاهد و تحریک روحانی به رفتارهای رادیکال در حالی است که افراطیون مدعی اصلاحات، پیش از این، از دولت روحانی به عنوان رحم اجاره‌ای یاد کرده‌اند و اکنون که سوء استفاده‌ها و خیانت‌های متعدد را به حساب دولت مرتکب شده‌اند، سعی می‌کنند دولت را به رفتاهای انتحاری سوق دهند.
بیشتر بخوانید:
جمع و تفریق نادرست روحانی
طفره ۶۰۳ روزه روحانی از پاسخگویی
روزنامه زنجیره‌ای آفتاب یزد با اشاره به این که روحانی بالغ بر یک سال است در مصاحبه مطبوعاتی شرکت نکرده و با مردم سخن نگفته است، نوشت: ترجیح او این است که به صورت مونولوگ در قالب نشست‌های هیئت دولت و سخنرانی‌هایش بنابه فراخور موضوعی که می‌پسندد اظهارنظر و بعد هم دور از سوال و جواب، مکان را ترک کند.
این در حالی است که حسن روحانی در زمانی که مذاکرات برجام به نقاط مطلوبی رسیده بود هر سه ماه یک نشست خبری با حضور رسانه‌ها اعم از خبرگزاری‌ها و مطبوعات خارجی و داخلی برگزار می‌کرد و مسرورانه به سوالات خبرنگاران پاسخ می‌داد و البته در تمامی این نشست‌ها ضمن اشاره به اهمیت برجام، به مقایسه عملکرد کارش با دولت احمدی نژاد می‌پرداخت. بعد از به نتیجه رسیدن برجام و پایان ماه عسل روحانی، تعداد این نشست‌های خبری به جای فصلی، به یک عدد در سال رسید. تا اینکه او به جای برگزاری چنین نشست‌هایی ترجیح داد تا در تلویزیون حضور بیابد و به پرسش‌های مجری تلویزیونی پاسخ دهد و امروز بعد از گذشت ماه‌ها دیگر نه تنها از نشست خبری، خبری نیست بلکه از حضور در صداو سیما هم برای پاسخ به سوالات مجری یا تلاش برای اقناع افکار عمومی هم همینطور.
این در حالی است که دولت وی در اوج مشکلات این چند ماهه، مدت‌ها بدون سخنگو نیز بود تا سرانجام علی ربیعی به این سمت برگزیده شد.
فیاض زاهد با بیان اینکه این اتفاق بیانگر روشن نبودن تکلیف حسن روحانی با خودش و افکار عمومی از نظر روانی است به آفتاب‌یزد گفت: آقای روحانی پرونده‌های مختلفی را در ذهن خود و اذهان اعضای کابینه‌اش باز می‌بیند که سرنوشت آن ناروشن است، روحانی اکنون با فقدان اعتماد به نفس روبه رو است و نگران است که به هر کدام از این پرونده‌ها ورود پیدا کند این موضوع، وضعیت او را شکننده‌تر نماید. به نظر می‌آید در داخل کشور نیز آن اجماع موثر برای تحقق یک هدف سیاسی و بین‌المللی وجود ندارد. به وضوح می‌شود لا به لای اظهار نظرها، مداخله‌ها و دخالت‌های افراد غیر مرتبط با دولت را دید و به سختی کار او پی برد.
وی درباره وعده گزارش‌های صدروزه‌ای که روحانی هیچ گاه انجام نداد، می‌گوید: امروز که اصلا نباید انتظار این گزارش‌های صد روزه را داشت. روحانی آچمز است به این معنا که بسیاری از اتفاقاتی که در صحنه داخلی و خارجی ایران رخ می‌دهد مورد پسند او نیست و وی با آن مخالفت دارد. از طرفی با محدودیت‌های فراوانی روبه روست و نمی‌تواند در مقابل این اتفاقات ناخوشایند اقدام موثر و جدی متناسب انجام دهد. به نظر می‌رسد با حسن روحانی مسخ شده‌ای رو به رو هستیم که از خودش و ارزش‌هایی که به آن باور دارد فاصله زیادی گرفته است و به همین خاطر نمی‌تواند با مخاطبان و افکار عمومی خویش ارتباط برقرار کند.
تلاش برای القای اختیار نداشتن روحانی در حالی است که جریان غربگرا و آلوده به نفوذ، بانی هل دادن دولت به باتلاق اعتماد به آمریکا و اروپا بود. اما حالا که دست آمریکا و اروپا رو شده، طیف مأموریت‌دار، به جای عذرخواهی از مردم، می‌کوشد با دادن آدرس‌های دروغ، از خود سلب مسئولیت کند و ضمناً با توهین و تحریک روحانی، او را به سمت مواضع رادیکال هل دهد.