به گزارش مشرق، «غلامرضا صادقیان» در سرمقاله روزنامه «جوان» نوشت:
گزاره‌ای را که در ادامه می‌خواهم ادعا کنم، نمی‌توان در این فرصت و فضای محدود حتی اندکی از شواهد آن را ارائه کرد، اما شهوداً می‌توان به این گزاره باور داشت: «در دو سال اخیر کسانی که قبلاً درباره جنگ و سایه جنگ می‌نوشتند، دیگر کمتر آفتابی می‌شوند! وکسانی که معتقد بودند مذاکره تحت هر شرایطی، آخرین چاره ما با امریکاست و بهتر است کاری را که بعداً مجبور به آن می‌شویم، همین حالا انجام دهیم، حالا کمتر نطق می‌کنند.»
برخی در سال‌های اخیر ناف‌شان را با این ادعا بریده بودند که «برجام، سایه جنگ را برداشت.» این گروه وقتی امریکا از برجام خارج شد، علی‌الاصول باید منتظر جنگ می‌بودند، اما جنگ نشد. البته آن‌ها معمولاً پاسخی برای این نقد دارند و می‌گویند برجام اگرچه در عمل در بخش‌های مربوط به رفع تحریم‌ها اجرا نمی‌شود، اما در باطن، روح خود را هنوز حفظ کرده‌است و یکی از روحیات برجام همین التزام امضاکنندگان به خارج شدن ایران از ذیل بند ۷ منشور سازمان ملل است. با این حال هیچ‌گاه توضیح نمی‌دهند که آیا در یمن و برخی نقاط دیگر جهان از جمله سوریه که نیروهای امریکایی حضور دارند و جنگ جاری است، بند ۷ منشور، کارکرد داشته‌است؟! معلوم است که نظام سلطه برای جنگ نیازی به قانون سازمان ملل ندارد و اگر در جایی جنگ نکند، به معنای اجرای قانون و سرسپردن و احترام به مصوبات و مقررات نیست.
به نظر می‌رسد باید درباره اینکه چرا «جنگ نشد» و چرا «مذاکره تحت هر شرایطی نکردیم»، به دنبال منطق و دلیل دیگری گشت.
«سام کیلی» گزارشگر سی ان ان در تازه‌ترین گزارش خود می‌نویسد: «حمله به ایران جنگ پیچیده‌ای به راه خواهد انداخت که امریکا و همپیمانانش نمی‌توانند به سادگی در آن پیروز شوند و احتمالاً به سادگی در آن شکست خواهند خورد. ایران مطالعاتی در زمینه حملات هوایی علیه عراق و همچنین یوگسلاوی، کوزوو و لیبی داشته است و بنابراین سپاه پاسداران و نیروهای قدس، آنچه را که از اهمیت بسیار بالایی برای ایران برخوردار است، در کوه‌ها پنهان و تله‌گذاری خواهند کرد. احتمالاً هرگونه حمله به ایران از نمایش قدرت غرب به یکباره به آتش تمام عیار و مخرب تبدیل می‌شود. آتش جنگ در ایران می‌تواند اسرائیل را نیز درگیر کند.»
برخی می‌گویند «ترامپ زن باره است و جنگ، کار زن باره‌ها نیست و تاریخ هر کشوری نشان داده است که شاهانی که گرفتار حرمسراها بوده‌اند، خود را گرفتار جنگ نمی‌کردند وگرنه امریکا با جنگ‌طلبانی مثل بولتون اگر رئیس‌جمهور دیگری می‌داشت، اکنون ایران را زیر بمباران بمب‌افکن‌ها نابود کرده بود!» نیمی از این ادعا درست است، اما نیم دیگر که مدعی است با وجود افراد جنگ‌طلب در امریکا شانس آورده‌ایم که ترامپ اهل جنگ نیست، مثال نقض دارد؛ اوباما و بوش پسر علی‌الظاهر ویژگی‌های ترامپ را نداشتند و در کنار خود جنگ‌طلبانی هم داشتند، اما به نظر می‌رسد درک کرده بودند که جنگ با ایران، مثل جنگ با افغانستان و بمباران سوریه نیست و پیچیده‌تر از آن می‌شود. پیچیدگی جنگ با ایران در «نگاه فرامرزی» ایران به مسئله حفاظت از منافع ملی است. احتمالاً چیزی که هر بار امریکا را وامی‌دارد تا گزینه حمله به ایران را از روی میز بردارد، همین بیم از گستردگی مکانی و زمانی و غیرقابل کنترل بودن جنگ با ایران است.
اکنون در شرایطی قرار داریم که حتی رئیس‌جمهور ایران که در گذشته اینگونه نبود و واضع نظریه «برجام، سایه جنگ را برداشت.» بود، باکی ندارد که غیرهمسو با برخی افراد در داخل، واقعیت‌هایی از دلایل اقتدار ایران را برشمارد و به جای برجام و مذاکره فقط از دو گزینه «مقاومت ملت» و «عمل به موقع و بی‌واهمه نیروهای مسلح» نام ببرد: «هر چه داریم از مقاومت ملت ایران است؛ اگر این همه کشورهای اروپایی، یکی بعد از دیگری برای ملاقات با نماینده ملت ایران می‌آیند و ما در آن هفتاد و چند ساعت هر چه که وقت داریم در اختیار می‌گذاریم و باز هم پنج، شش ملاقات باقی می‌ماند و ما وقت نمی‌کنیم، به‌خاطر ملت ایران و مقاومت ملت ایران است. اگر ملت ایران مقاومت نمی‌کرد، کسی سراغ‌مان نمی‌آمد، کسی اصرار نمی‌کرد. کسی نمی‌آمد بگوید که راه‌حلی پیدا کنیم. اگر اقتدار ملی نیروهای مسلح‌مان برای دفاع از کشور نبود و پهپاد آن‌ها به فضای کشورمان تجاوز می‌کرد و تنها نگاه و سکوت می‌کردیم، این جایگاه را امروز نداشتیم. همه فهمیدند ملت ایران از پا درنمی‌آید. همه اروپایی‌ها هر کدام به یک بیان به من گفتند که امروز قدرت شما از یک‌سال پیش بیشتر است.»
اگر در دو سال اخیر پس از خروج امریکا از برجام، سرگردان در میان بیم‌ها و امیدها و عاطفه‌ها و احساسات، می‌ماندیم و مقاومت نمی‌کردیم، امروز «مارتین ایندایک» سفیر سابق امریکا در اسرائیل نمی‌نوشت: «اتحاد ضدایران نه در تزلزل که در حال فروپاشی است. جان بولتون رفت. نتانیاهو در حال رفتن است. امیر امارات با ایران توافق کرد. محمد بن سلمان هم به زودی توافق خواهد کرد. ترامپ هم به دنبال توافق با ایران است.»
مقاومت، امروز آبرومندانه‌ترین واژه‌ای است که حتی بی‌اعتقادان به آن را مقابل ملت روسفید نگه داشته است.