علی نصیری اقدم استاد دانشگاه علامه طباطبایی در گفتوگو با خبرنگار اقتصادی خبرگزاری فارس درباره مالیات شرکتها گفت: مالیات شرکت در ایران مالیات زیادی نیست وکمتر از حد انتظار است. مشکلی که در ایران ما داریم این است که اگر شرکت بود راحتتر از او مالیاتی میگیریم اما اگر مشاغل بود معافیت دارد و نمیتوانیم بگیریم. در این صورت صاحب شرکت فکر میکند وقتی صادقانه کار کرده مالیات بیشتری هم داده است ولی سایرین نه.
وی ادامه داد: نکته دیگر این است که در سایر کشورها هم که ممکن است نرخ مالیات را پایین بیاورند. ولی در ایران بالافاصله در individual income tax و personal income tax سرریز میشود. در واقع دلیل مخالفت من با کاهش نرخ مالیات شرکت در ایران این است که ما هنوز personal income tax نداریم.
نصیری اقدم اظهار داشت: باید این اصلاحیه را حتماً بگوییم که این شرکت به واسطه استفاده از زیرساختهای حقوقی، به واسطه پوشش ریسکی که نظام ورشکستگی ما به این شرکت میدهد؛ مثلاً یک نرخ 10 درصد، یک نرخ 15 درصد از آن میگیریم؛ ولی آن چیزی که در قالب سود سهام میآید حتماً باید از سهامدار بگیریم. این را ایجاد کنیم آن وقت دیگری هم کاملاً شدنی است.
استاد دانشگاه علامه طباطبایی تصریح کرد: بحث بعدی من مقایسه این نوع مالیات با خمس است. در خمس ما میگوییم هزینههایت را ما میپذیریم، درآمدها را هم هر چه داشتی بگیر، تفاوت اینها را ما درآمد مشکوک مالیات خمس میگوییم. پس اینها را با نرخ مثلاً 20 درصد پرداخت کن. یعنی داریم میگوییم هزینههایت را میپذیریم، منتها هر هزینهای را نمیپذیریم، درآمدهای تو را هم جمع میکنیم، مابهالتفاوت آن را در براکتها مینشانیم. بنابراین خمس مالیاتی کاملاً تصاعدی با نرخ واحد است.
وی اظهار داشت: نکته کلیدی من این است که در ایران جا انداختن اینکه شما میتوانید با یک نرخ و با پذیرش هزینههای مردم یا پردازش معافیت میتوانید سیستم را تصاعدی کنید، کمی سخت است. ولی به لحاظ فنی و به لحاظ اقتصادی کاملاً روشن است که شما با یک نرخ میتوانید این کار را بکنید، لازمه آن این است که هزینهها را بپذیرید یا معافیت بدهید.
*در اخذ مالیات درآمدی باید فکری به حال شناسایی درآمدها و هزینهها کرد
نصیری اقدم در ادامه بیان کرد: این کمک میکند که کسانی که در دهکهای بالای درآمدی هستند مشمول پرداخت مالیات شوند. البته همه باید اظهارنامه بدهند ولی فقط کسانی که در دهک بالا هستند در آن نرخ مالیات میدهند، کسانی که در یک رنج پایینتر قرار میگیرند نه معافیت میگیرند نه مالیات میدهند و کسانی که پایین آن رنج هستند یارانه هم میگیرند.
استاد دانشگاه علامه طباطبایی ادامه داد: من چندان از خمس سر در نمیاورم فقط برای قیاس آن گفتم. ولی در PIT یک سری دوستان هم هستند که میگویند همه هزینهها را بپذیریم. اما ما به چند دلیل نمیخواهیم این کار را بکنیم. یکی برای اینکه شما اگر همه هزینهها را بپذیری، این انگیزه ایجاد میکند که افراد هزینههایشان را افزایش دهند در نتیجه، دیگر مالیاتی باقی نمیماند.
وی اظهار داشت: نکته بعدی این است که ما با پذیرش هزینهها سیاستگذاری هم میکنیم. یعنی میگوییم اگر هزینه درمانی را از شما میپذیریم در واقع داریم سیاستگذاری رفاهی در مردم میکنیم ولی مثلاً هزینه سفر را ممکن است نپذیریم یا ممکن است هزینه لباس را نپذیریم.
نصیری اقدم در پایان اضافه کرد: نکته بعدی این است که پذیرش این مستلزم تأیید هزینهها است، تأیید اسناد است که البته تایید کردن آن کار سختی است. نکته بعدی هم این است که شما وقتی هزینه را میشناسید در واقع درآمد را هم میشناسی. من وقتی هزینه پزشکی را میپذیرم مثل این است که درآمد پزشک را شناسایی کردم. بعد از آن طرف پزشک نمیتواند کماظهاری کند چون من میدانم او چقدر درآمد به دست آورده است. به محض اینکه تفاوت فاحش گزارش شود، موتور جستجوی و موتور ریسک این استخراج میکند.
انتهای پیام/