نماینده مردم کردستان در شورای عالی استان‌ها درخصوص وضعیت کولبران هشدار داد و گفت: جای تاسف است که بگویم با زنان و دخترانی مواجه هستیم که مجبورند در نقش یک مرد یا پسر ظاهر شوند تا به صف طولانی کولبران بپیوندند.
هلاله امینی نماینده مردم کردستان در شورای عالی استان‌ها صبح امروز در نطق پیش از دستور خود در جلسه شورای عالی استان‌ها گفت: امیدوارم مطلبی که در این جایگاه به عنوان نماینده مردم در شورای عالی استان‌ها قرائت می‌شود به قول معروف آب در هاون کوبیدن نباشد و از این تریبون و جایگاه صدای مردم استان کردستان که مردمی مهموان‌نواز و خونگرم هستند، به سمع و نظر مسئولان کشور برسد.
وی با بیان این که این مطلبی که می‌گویم نه متن احساسی است و نه انشاء بلکه این واقعیت زندگی کولبرانی است که به دلیل فقدان اشتغال و مشکلات گسترده‌ی اقتصادی در مناطق مرزی از روی ناچاری و دریافت دستمزد ناچیز اقدام به حمل کالا می‌کنند، افزود: این کولبران در سردی و تاریکی هوا برای گرفتن دستمزد کیلومترها راه را در مسیرهای صعب العبور کوهستانی طی می‌کنند و به کاربردن لفظ قاچاقچی به جای کولبر را از جانب برخی‌ها شایسته نمی‌دانیم چرا که کولبر یعنی قربانی؛ به گونه‌ای که نان، دام مرگ آنها شده است و جانشان را برای نان به حراج می‌گذارند.
وی با بیان این که وضعیت کولبران هر روز مبهم‌تر از دیروز و بیمناک‌تر از آینده است، گفت: هر روز شاهد شنیدن خبرهای تکان دهنده از مرگ کولبران به دلایل مختلف هستیم.
امینی ادامه داد: برخی از نوجوانان به جای پدر از کار افتاده‌شان نان آور خانواده هستند، اما در شیب تند کوهستان سقوط کرده و در زیر خروارها برف و بهمن آرزوهایشان ابدی می‌شود.
وی با بیان این که «کاک احمد» کولبری است که به خاطر سرمازدگی هنگام حمل بار همه انگشتان دستش را قطع می‌کنند، گفت: کولبر دیگری در ارتفاعات تته سقوط می‌کند و اکنون قطع نخاع شده و تنها می‌تواند مژه‌های خود را تکان دهد. یک لحظه تصور کنیم که اگر به ما خبر دهند که باید همه انگشتان دستمان را قطع کنند و یا این که برای همیشه در خانه زمین گیر شویم، چه حسی به ما دست می‌دهد؟ حتی به زبان آوردن این جملات دردناک است اما این نمونه‌ی صدها کولبری است که زندگی‌شان را به حراج گذاشته‌اند تا چشم خانواده‌هایشان به سفره دیگری نباشد.
نماینده مردم کردستان در شورای عالی استان‌ها، در ادامه گفت: باعث تاسف است که بگویم با دختران و زنانی مواجه هستیم که مجبورند در نقش یک مرد یا پسر ظاهر شوند تا به صف طولانی کولبران بپیوندند.
وی افزود: کولبری در ردیف سخت‌ترین شغل‌ها است که ریشه در فقر مطلق، نابرابری و توزیع ناعادلانه ثروت و امکانات در کشور دارد و کولبران در مناطق مرزی با خطرات بسیاری مواجه‌اند و به همین دلیل شاید بیمه می‌توانست کمی از دغدغه‌های آنان را برای آینده خود و خانواده‌هایشان کم کند، اما مسئولان می‌گویند چون کولبری شغل پایدار نیست، به عنوان شغل اصلی تلقی نمی‌شود. پس آینده فرزندان یتیم و افراد قطع عضو چه می‌شود؟
امینی در ادامه با بیان این که در سایر استان‌ها کارخانه‌های کوچک و بزرگ برای اشتغال ایجاد شده اما کردستان هیچ سهمی از این سرمایه‌گذاری‌های بزرگ بخصوص در مناطق مرزی، ندارد گفت: در حال حاضر نه تنها در شهرستان‌های مرزی بلکه جوانان بیکار تحصیلکرده‌ای که همه دارای مدرک کارشناسی ارشد و دکترا هستند از شهرهایی همچون سنندج و غیره راهی مناطق مرزی شده و با کولبری امرار معاش می‌کنند.
وی با بیان این که در تمام سال به علت وجود مراکز خرید ارزان قیمت جاذبه‌های گردشگری این استان مملو از میهمانان و مسافران است اما متاسفانه جاده‌های دسترسی به شهرستان‌های این استان وضعیت نامناسب دارند اظهار کرد: جاده مریوان ـ سنندج اگرچه یکی از راه‌های ترانزیتی است، اما کیفیت متناسب با این حجم تردد را ندارد و مشکلاتی را ایجاد می‌کند و این در حالی است که حتی یک ریال از درآمد مرز بین‌المللی باشماق مریوان به صورت مستقیم در استان کردستان هزینه نمی‌شود.
امینی با بیان این که شهرداری‌های استان کردستان در آستانه ورشکستگی قرار دارند گفت: حتی اگر درصد ناچیزی از محل درآمدهای مرزی به شهرداری‌های استان اختصاص یابد بسیاری از مشکلات شهرها رفع می‌شود.
وی افزود: وزیر فرهنگ و ارشاد عنوان کرده که مریوان را به عنوان پایتخت تئاتر خیابانی خاورمیانه معرفی می‌کند که امیدواریم این مهم هر چه سریعتر محقق شود. هم‌چنین درخواست کردستانی‌ها این است که برای ثبت جهانی اورامان زیر نظر سازمان یونسکو اقدام شود.