به گزارش مشرق، محمد ایمانی تحلیلگر مسائل سیاسی و فعال رسانه‌ای در کانال شخصی خود در تلگرام نوشت:
یک نفتکش ایرانی، صبح امروز در دریای سرخ هدف حمله قرار گرفت. این حمله، هنگام عبور از ۶۰ مایلی بندر جده عربستان و از سمت شرق انجام شده است. چندمین بار است که ناامنی و خرابکاری در این منطقه انجام می شود و رفتار پر خطری است که تبعات آن، دامن گیر مرتکبان خواهد شد.
تحقیقات کارشناسان نظامی و امنیتی به زودی روشن می کند عامل انفجار، موشک و مین و یا سلاح دیگری بوده و چه کسی متهم است؟ عربستان و رژیم صهیونیستی در کنار آمریکا و انگلیس، در مظان جدی اتهام هستند. چرا که پیش از این در ارتکاب اقدامات تروریستی و خرابکارانه علیه ایران نقش آفرینی کرده اند.
این ماجرا در ادامه جنگ نفتی علیه ایران قابل ارزیابی است و در عین حال انفعال حریف را نشان می دهد. نوبت قبل، انگلیس با هماهنگی آمریکا اقدام به توقیف نفتکش ایرانی در تنگه جبل الطارق کرد و چوب تلافی و تحقیر را از جمهوری اسلامی ایران خورد. اقدام تروریستی اخیر نشان می دهد تلافی های سنگین ایران در ماجرای توقیف نفتکش انگلیسی، اسقاط پهپاد آمریکایی و موشک باران مقر تروریست های داعش و حزب دموکرات در کردستان عراق، جرئت پذیرش مسئولیت تحرکات تروریستی را از دشمنان سلب کرده و این خود، نشانه چیرگی ایران در موازنه قدرت است.
عربستان و اسرائیل، آخرین بار به فاصله چند هفته، تلافی تجاوزات خود به یمن و لبنان را از رزمندگان مقاومت دریافت کردند. عربستان در پنجمین سال ارتکاب جنایتی جنگی که ادعا می کرد ظرف چند روز کار انصار الله را یکسره می کند، با حملات موشکی و پهپادی بی سابقه به تاسیسات نفتی آرامکو مواجه شد. این حملات شگفت که صادرات نیمی از نفت عربستان را مختل کرد و خسارت دست کم ۱۰ میلیارد دلاری روی دست حاکمان سعودی گذاشت، شاهکار مقاومت یمن بود و اگر قرار باشد از سوی ایران و یا حزب الله لبنان، علیه مراکز اقتصادی مهم عربستان و رژیم صهیونیستی اتفاق بیفتد، ابعاد خسارات آن فراتر از محاسبات حریف خواهد بود.
این چندمین بار است که به ناامنی در دریای سرخ دامن زده می شود. اما تنها ایران نیست که به امنیت بازار نفت نیازمند است. اتفاقا ما ظرف دو سال اخیر به خاطر تحریم ها، دو سوم وابستگی خود به درآمدهای نفتی را کاهش داده و تقریبا با وضعیت جدید سازگار شده ایم. اما تصاعد ناامنی متقابل، می تواند برای رژیم هایی مثل عربستان و اسرائیل و آمریکا و انگلیس، آغاز یک شوک بزرگ اقتصادی باشد. تلخی این واقعیت را اماراتی ها و سعودی ها پیش از این در مقیاسی کوچک و آزمایشی چشیده اند. هم آنها و هم صهیونیست هایی که مراکز مهم شان در مظان حملات تلافی جویانه قرار دارد- و حتی آمریکا و انگلیس- می دانند اختلال در صادرات نفت منطقه، چه آتش سوزانی را در دامن اقتصاد و سیاست خود آنهامی افکند.
در حالی که فواره فشار حداکثری دشمن پس از دو سال رو به افول و سقوط گذاشته، ایران هنوز از برخی اهرم های فشار و ضربت خود رونمایی نکرده است. تلافی حمله به نفتکش ایرانی در ۶۰ مایلی جده عربستان، که طبعا با ابهام همراه خواهد بود، می تواند تحقیر تازه ای برای طرف متخاصم باشد و موجب گشایش ها و موفقیت های تازه برای جبهه مقاومت شود.
منطقه ای به وسعت خلیج فارس، دریای عمان و اقیانوس هند، خلیج عدن و تنگه باب المندب، دریای سرخ و حد فاصل "نهر تا بحر" (رود اردن تا دریای مدیترانه- فلسطین اشغالی)، مجال تلافی و گوشمالی سخت محور مقاومت خواهد بود. ایران تصریح کرده بود امنیت صادرات نفت برای همه است و نا امنی آن نیز برای همه خواهد بود.
برخی صادر کنندگان و مصرف کنندگان سر به هوای نفت نمی توانند با آتش بازی کنند و شعله آن در دامان خود شان نیفتد. آنها که نتوانستند حمله انصار الله به آرامکو و عملیات شناسایی حزب الله بر فراز دیمونا و حیفا را رد گیری کنند، قطعا ناتوان از رد گیری ضربات ایران هستند، چه رسد به مهار آن. جمهوری اسلامی ایران ثابت کرده در مجازات و تأدیب و تلافی، کم نمی گذارد.