آرژانتین شاید بعیدترین جایی باشد که بتوان از آن برای پیاده‌روی اربعین اقدام کرد؛ چون مردمش باید حدود ۱۵ هزار کیلومتر طی کنند تا به عراق برسند؛ مسافتی که طی آن با هواپیما هم یک روز کامل طول می‌کشد اما امسال حتی بعضی غیرمسلمانان آرژانتین می‌گفتند: ما مشتاق زیارت امام حسین(ع) هستیم.
شنیده‌ای «کل أرض کربلا» اما شاید برایت دور از ذهن باشد در دل آمریکای جنوبی و در کشوری که همه دنیا به فوتبال و ستاره‌های مستطیل سبز می‌شناسندش هم، نام حسین (ع) و حماسه عظیمش غوغا به‌پا کرده‌باشد، آنقدر که مسلمان و غیرمسلمانش هر سال به عشق ارباب، حاضر باشند رنج سفر طولانی ۱۵ هزار کیلومتری را برای شرکت در پیاده‌روی اربعین به جان بخرند. از مردمان کشور «آرژانتین» می‌گویم که نگذاشته‌اند جایشان در اجتماع آزادیخواهان جهان خالی بماند. در این میان اما، حکایت یک روحانی به نام «سانتیاگو پاز» با نام اسلامی «شیخ عبدالکریم» چیز دیگری است. موسم اربعین، بهانه مبارکی است برای مرور خاطرات اربعینی با این روحانی جست‌وجوگر آرژانتینی که ابتدا مسلمان شد و از سال‌ها قبل با هدف تکمیل تحصیلات علوم دینی به‌همراه خانواده در شهر قم ساکن شده و حالا دیگر می‌توان گفت ایران برای او، کشور و خانه دوم است. گفت‌وگوی ما با شیخ «عبدالکریم پاز» را بخوانید و با ما در این مصاحبه خواندنی همراه باشید.
اربعین و انقلاب اسلامی باعث شد اسلام در آرژانتین زنده بماند
۳۶ سال از تولد دوباره‌اش می‌گذرد، اما هر روز هم که از این تحول بزرگ بگوید، برایش تکراری نمی‌شود. حجت‌الاسلام «سانتیاگو پاز» اما برای بازخوانی این کتاب خواندنی، روایت داستان را از سال‌ها قبل‌تر شروع می‌کند و می‌گوید: «اسلام را صد و چند سال قبل، مهاجران عرب از کشورهایی مثل لبنان و سوریه به آرژانتین آوردند و باعث آشنایی مردم این کشور با دین اسلام شدند. اما یک روال طبیعی وجود دارد و آن اینکه مهاجران به‌مرور زمان، رنگ و بوی آن کشور خارجی که به آن مهاجرت کرده‌اند را به خود می‌گیرند. همین رویه باعث شد مسلمانان مهاجر به آرژانتین هم طی سالیان از اصالت خود و فرهنگ دینی و مذهبی‌شان فاصله بگیرند. در این میان، آنچه باعث شد جامعه مسلمانان مهاجر در آمریکای جنوبی از جمله کشور آرژانتین رنگ و بوی مذهبی خود را ـ گرچه ضعیف شده‌بود ـ تا حدی نگه‌دارد، برگزاری مراسم عاشورا، اربعین و ماه مبارک رمضان بود. همین که در این مناسبت‌ها دور هم جمع می‌شدند و مراسم برگزار می‌کردند، به حفظ هویت اعتقادی‌شان کمک می‌کرد. هرچند در آن مجالس هم پیرمردهایشان به‌شیوه قدیمی و بومی خودشان به زبان عربی چیزهایی می‌خواندند که روی جوانان نسل جدید چندان تاثیرگذار نبود، اما به هر حال، این مجالس کارکرد خود را داشت. اما من معتقدم اگر انقلاب اسلامی در ایران پیروز نمی‌شد، همین شعله کوچک هم به مرور زمان از بین می‌رفت.»
روحانی اهل بوئنوس آیرس، مکثی می‌کند و در ادامه می‌گوید: «حفظ این هویت و این عقیده توسط اقلیتی از شیعیان در آرژانتین باعث شد به محض اینکه نهضت امام خمینی (ره) در ایران به پیروزی رسید، ایشان را به‌عنوان عالِم و رهبر خود بپذیرند و همین پیوند به زنده‌شدن جامعه مسلمانان آرژانتین کمک کرد. وقتی اولین سفیر جمهوری اسلامی ایران، آقای «سید عباس سالاری» که یک فرد روحانی بود به آرژانتین آمد، با جامعه مسلمانان و شیعیان ارتباط برقرار کرد. جالب بود که او در کنار وظایف جایگاه سفارت، هر روز در جمع این شیعیان حاضر می‌شد و برخی معارف ضروری اسلامی و حتی نحوه صحیح نماز خواندن و... را به آنها آموزش می‌داد. اینطور بود که جامعه مسلمانان آرژانتین انگار دوباره نفس کشید و زنده شد. مخصوصاً جوانان بیشتر دور ایشان را گرفتند تا با معارف اسلام آشنا شوند. بعد از پیروزی انقلاب، مجموعه‌ای از کتاب‌های امام خمینی (ره)، آیت‌الله خامنه‌ای، شهید مطهری و شهید بهشتی ترجمه شد و یک نهضت جدید در آرژانتین شروع شد. اولین مسجد کشور ما هم سه ـ چهار سال بعد از پیروزی انقلاب اسلامی ساخته شد و مسلمانان آرژانتین صاحب یک خانه برای اجتماعات و فعالیت‌هایشان شدند.»
حجت‌الاسلام عبدالکریم پاز در ادامه در توصیف حال و هوای مجالس حسینی کشورش برایمان غافلگیری‌های جذابی دارد: «در بعضی مجالس دهه محرم، در کنار سخنرانی و سینه‌زنی، فیلم و سریال‌هایی مثل «مختارنامه» ـ آن بخش‌هایی که به صحنه‌های کربلا اختصاص دارد و حس و حال عزاداران را به حماسه عاشورا نزدیک می‌کند ـ هم پخش می‌شود. علاوه بر این، پرچم گنبد حرم امام حسین (ع) را که از کربلا به ما رسیده است، به مجالسمان می‌آوریم. این پرچم را به بیمارستان‌ها هم می‌بریم و بیماران به نیت شفا، آن را می‌بوسند؛ حتی بیماران غیرمسلمان. و این عشق، هر سال بیشتر می‌شود. جالب است بدانید چند سالی است خیّران با هدف معرفی هرچه بیشتر امام حسین (ع) و قیام ایشان، افراد غیرمسلمان از میان شخصیت‌ها، خبرنگاران و افراد صاحب‌نفوذ را به مجالس عزاداری محرم دعوت می‌کنند. بعضی از آنها هم می‌آیند و به برکت این مجالس، مسیر زندگی‌شان عوض می‌شود. ۴ سال قبل، یک هموطن یهودی ما آنقدر تحت‌تاثیر این مجالس قرار گرفته بود که مسلمان شد و بلافاصله هم به پیاده‌روی اربعین رفت. دیگر عاشق امام حسین (ع) و اربعین شده و مدام اشک می‌ریزد.»
در پیاده‌روی، طعم عشق حسین (ع) را چشیدم
«تا امروز ۳ بار توفیق زیارت کربلا نصیبم شده که دو نوبت آن در پیاده‌روی اربعین بوده است. اولین تجربه پیاده‌روی، خیلی خوب بود و فضای عجیبی داشت. دیدن آن‌همه محبت و عشق به امام حسین (ع) در مسیر، برای من و خانواده‌ام خیلی جالب بود. می‌دانید، دفعه اول که به‌صورت عادی به زیارت عتبات عالیات رفته بودیم، من با حرم امیرالمؤمنین (ع) انس بیشتری گرفته‌بودم. اما در پیاده‌روی اربعین، انگار وارد یک دریا شدم و الحمدلله عشق امام حسین (ع) را چشیدم. انگار کل قضیه کربلا را بیشتر حس کردم و مستقیماً ارتباط خاصی با امام حسین (ع) پیدا کردم.»
حاج آقای خاص شهر بوئنوس آیرس در اربعین دوم اما به شکلی خاص دعوت شد و به همین دلیل خاطرات آن سفر هم خاص‌تر در ذهنش مانگار شده: «سال بعد، یک گروه مستندساز ایرانی به سراغ من آمدند و پیشنهاد ساخت یک فیلم مستند از حضورم در پیاده‌روی اربعین را دادند. پذیرفتم و با آنها همراه شدم و آن فیلم هم بعدها در شبکه‌های مختلف تلویزیون ایران پخش شد. آن سفر، سفر بسیار مقدسی بود و با خاطرات خوبی همراه شد.
من با مردم ایران آشنا بودم اما در آن سفر، آنها را به عنوان عاشقان امام حسین (ع) بیشتر شناختم. به موکب‌هایی سر زدیم که به زائران خدمت می‌کردند. با رانندگان کامیونی هم‌صحبت شدیم که وسایل را برای موکب‌ها حمل می‌کردند. به آشپزخانه‌هایی رفتیم که هر روز برای هزاران نفر غذا درست می‌کردند. با آشپزها که حرف می‌زدم، می‌گفتند: اینجا برای ما قطعه‌ای از بهشت است و واقعاً هم همان حال و هوا را داشت.»
اربعین، همه تحریم‌ها را می‌شکند
«امام خمینی (ره) یک جمله معروف داشتند؛ «راه قدس از کربلا می‌گذرد». وقتی جنگ تحمیلی عراق علیه ایران تمام شد، این راه در ظاهر بسته شد. اما با سقوط صدام و آزادی عراق، این مسیر به شکلی دیگر باز شد و از آن موقع، هر سال افراد بیشتری به زیارت کربلا می‌روند. می‌دانید، دشمنان با تبلیغات منفی علیه ایران، تمام تلاش خود را به کار بسته‌اند که صدای ایران به مردم دنیا نرسد تا آنها نیایند و این مسائل را از نزدیک نبینند، اما مراسم بین‌المللی اربعین هر سال تمام نقشه‌های آنها را نقش بر آب می‌کند و این تحریم را می‌شکند. شرایط به‌گونه‌ای شده که حتی از قاره آمریکا هر سال افراد بیشتری برای شرکت در مراسم اربعین می‌آیند.»
امام جمعه بوئنوس آیرس هر بار که مشاهدات و دریافت‌هایش از اربعین را مرور می‌کند، بیشتر از عظمت سیدالشهدا (ع) و جذبه جهانی‌اش شگفت‌زده می‌شود: «همین امسال، تعدادی از غیرمسلمانان آرژانتین به من می‌گفتند: ما مشتاق زیارت امام حسین (ع) هستیم. در دلم می‌گفتم: آخه، شما چه می‌دانید از امام حسین (ع)؟! این دست خداست. این معنویتی که دارد همه را دربرمی‌گیرد، کار خداست. همه می‌دانیم که امام زمان (عج) بعد از ظهور، در بیان ماموریت‌های قیامشان، یکی از اولین مواردی که مطرح می‌فرمایند، انتقام خون جدشان است. از آنجا که مخاطبان امام زمان (عج)، همه جهانیان هستند، پس وقتی ایشان می‌فرمایند: «ای اهل عالم! من منتقم خون به‌ناحق ریخته‌شده جدم، حسین (ع) هستم»، معلوم می‌شود آن موقع باید در همه مردم دنیا یک شناخت نسبی نسبت به امام حسین (ع) وجود داشته باشد. حالا همه‌گیر شدن بیش از پیش مراسم اربعین در سال‌های اخیر، درک این مسئله را دارد برای ما راحت‌تر می‌کند.»