احمد خارزی، عضو هیأت مدیره سندیکای تولیدکنندگان مکمل و نماینده صنعت در کمیسیون قانونی اداره مکمل‌های سازمان غذاودارو در خصوص صنعت مکمل‌های غذایی اظهار داشت: امروزه مکمل‌های غذایی به جزء لاینفک حوزه سلامت تبدیل شده و شاهد هستیم قفسه‌های داروخانه‌ها، لبریز از مکمل‌های غذایی است. این به معنای آن است که مردم و پزشکان، رویکرد مثبتی به مکمل‌های غذایی دارند.

خارزی با انتقاد از شرایط گذشته که مکمل‌های وارداتی، فرصت نفس کشیدن را به محصولات داخلی نمی‌دادند، تصریح کرد: نکته اساسی در خصوص بازار مکمل های غذایی اینجا است که علی رغم پتانسیل و توانمندی شرکت‌های داخلی، مکمل‌های خارجی وارداتی تا چند سال گذشته، قسمت اعظم بازار مکمل های غذایی کشورمان را در اختیار گرفته بودند.

وی ادامه داد: مسؤولان سازمان غذا و دارو بارها اعلام کرده که بیش از 95 درصد داروهای مورد نیاز کشور در داخل تولید می‌شوند. جای تعجب دارد که در حوزه مکمل‌ها که پیچیدگی‌ها و حساسیت‌های دارو را ندارند، چرا ما باید وارد کننده باشیم؟ وقتی ما توانایی تولید داروهای مختلف را داریم، قطعا دانش و فنآوری و توانایی تولید مکمل‌های غذایی را هم در اختیار داریم.

خارزی افزود: خوشبختانه رویکرد اداره مکمل های سازمان غذاودارو در چند سال اخیر، متمرکز بر حمایت از  تولید داخل بوده است ولی متاسفانه یک مسئله فرهنگی در کشور ما وجود دارد و آن اینکه مردم کشورمان از محصولات خارجی استقبال بیشتری می‌کنند و فکر می‌کنند محصولات خارجی در مقایسه با مشابه داخلی کیفیت بهتری دارند در صورتی که اینطور نیست و طبق بررسی‌های انجام شده، مکمل‌های غذایی داخلی  از لحاظ کیفیت، با نمونه های خارجی برابری می‌کنند و حتی در برخی موارد قابل اطمینان تر هستند.

*محدودیت واردات

وی در خصوص محدودیت واردات مکمل‌های غذایی تصریح کرد: من معتقدم که ما تا 99 درصد مکمل‌های مورد نیاز مردم را با کیفیت مشابه محصولات اروپایی می‌توانیم در داخل کشور تولید کنیم و به همین جهت، در شرایط فعلی کشور به لحاظ تحریم ها و بیکاری جوانان کشور کاملا با محدودیت و ممنوعیت واردات موافق هستم. 

خارزی تاکید کرد: به نظر من، اعتماد بیشتری می‌توان به کیفیت مکمل‌های تولید داخل داشت، چرا که اولا شرکت‌های داخلی توسط سازمان غذا و دارو، از ابعاد مختلف کنترل و نظارت می‌شوند، اما جهت کنترل محصولات تولید شده در خارج از کشور این امکان موجود نیست. مثلا بارها مشاهده شده که برخی از مکمل‌های تولیدی در کشورهای هند و چین در شرایط بسیار نامناسب تولید می‌شوند و همین محصولات ممکن است به اسم مکمل‌های‌کانادایی، استرالیایی و آمریکایی در بازار کشورهای نظیر ما عرضه شود.

وی ادامه داد: بحث دوم،  کیفیت مواد مصرفی است. به‌هرحال بخش اعظمی از کیفیت یک مکمل غذایی، غیر از شرایط تولید و فرمولاسیون به کیفیت مواد اولیه مصرف شده برای تولید آن مربوط می‌شود. در ایران هر ماده اولیه‌ای را که بخواهید وارد یا تولید کنید، باید در سایت وزارت بهداشت ثبت شود و در مواقعی که لازم است منبع تولید بازرسی می شود و مواد  وارداتی حتما نمونه برداری و آزمایش می‌شود تا مطمئن شوند از کیفیت لازم برخوردار است، در غیر اینصورت به شما اجازه مصرف ماده اولیه داده نمی‌شود ولی معلوم نیست که در خارج کشور، این نظارت ها به صورت جدی انجام شود یا خیر!

خارزی افزود: بحث سوم این است که  ما در داخل کشور این پتانسیل را داریم که مکمل‌ها را بر اساس نیاز جامعه تولید کنیم. به هرحال هر ملتی براساس جغرافیایی که در آن زندگی می‌کند، ممکن است نیازهای تغذیه‌ای متفاوتی با مردم سرزمین‌های دیگر داشته باشند. قطعا مکمل‌هایی که مبتنی بر نیازهای داخلی تولیدشده‌اند، ارجحیت به مکمل‌هایی دارد که بر اساس نیازهای مردم دیگر کشورها تولید شده است.

عضو هیأت مدیره سندیکای تولیدکنندگان مکمل گفت: نکته چهارم که واقعا موضوع حائز اهمیتی است آن است که تعداد زیادی از  مکمل‌های خارجی وارداتی که در بازار ایران به نام‌های مختلف عرضه می‌شوند، چه امریکایی، استرالیایی،کانادایی و چه اروپایی به صورت سفارشی و تحت نام‌هایی از سوی تجار ایرانی ثبت شده اند تولید می‌شوند. متاسفانه جهت تولید این مکمل ها که اصطلاحا پرایوت لیبل نامیده می‌شوند، نظارت چندانی وجود ندارد. حتی در خصوص مکمل‌های دیگر نیز  نظارت سختگیرانه ای انجام نمی‌گیرد و میزان کنترل ها نسبت به دارو بسیار کم است. بنابراین به وضوح می‌توان ادعا کرد که با توجه به نظارت دقیق سازمان غذاوداروی کشورمان بر شرکت‌های داروسازی و مکمل ساز داخلی، اعتماد و اطمینان به مکمل های تولید داخلی، صدچندان است.

وی گفت: ضمن اینکه بحث قیمت نیز در این خصوص حائز اهمیت است. هزینه تولید در داخل کشور به مراتب از کشورهای دیگر پایین تر است و سندیکای تولیدکنندگان مکمل های غذایی نیز با علم به این موضوع، قیمت مناسبی را برای مکمل ها تعریف می کند تا مردم به سهولت بتوانند مکمل های مورد نیاز خودشان را تهیه کنند.

*تولید تحت لیسانس در حوزه مکمل‌ها

خارزی در خصوص تولید تحت لیسانس مکمل‌های غذایی گفت: تولید تحت لیسانس می‌تواند زمینه ساز انتقال دانش فنی به کشور باشد و واقعا کمک کننده است و باید مورد حمایت قرار گیرد ولی نکته اساسی این است که شرکتی که مکمل تحت لیسانس آن شرکت تولید می‌شود، نباید یک شرکت صوری باشد. باید محصولش شناخته شده و در کشورهای مختلف، عرضه شده باشد.

به گفته وی، باید در این خصوص مراقب باشیم که در دام شرکت‌های صوری و کاغذی نیافتیم و بیهوده سرمایه‌های کشور را حراج نکنیم و زمینه فریب مردم فراهم نشود.

خارزی تاکید کرد: اگر تولید تحت لیسانس به صورت درست و واقعی انجام شود، قطعا می‌تواند در مسیر صادرات نیز یاری گر شرکتهای داروسازی کشورمان باشد.

این عضو هیات مدیره سندیکای تولیدکنندگان مکمل ها گفت: واردات بالک، یک مرحله است برای اینکه واردکنندگان محصولات را به سمتی هدایت کنیم که خودشان تولیدکننده شوند. در واقع بر اساس یک برنامه زمانبندی، واردکننده به تولیدکننده تبدیل می شود لذا از این جهت می تواند کمک کننده باشد ولی نگرانی آنجایی است که واردکنندگان از این فرصت زمانی سوء استفاده کرده و وارد فازهای تولیدی نشوند.

وی تاکید کرد: من با بحث واردات بالک  در کل مخالفم و آن را هم راستای منافع ملی کشور نمی بینیم. شرایط نگهداری مکمل‌های تولید شده و بسته بندی شده با محصولات خریداری شده به صورت بالک با هم فرق می‌کند، وقتی مکمل ها را به صورت بسته بندی شده وارد  کشور می‌کنیم، در معرض نور، رطوبت و آلودگی نیستند ولی در شرایط بالک نگرانی هایی در این خصوص وجود دارد. ضمن اینکه بحث تاریخ انقضا نیز مطرح است، لذا از نظر بنده بهتر است تولید از ابتدا در کشور انجام شود.

*فروش مکمل‌ها در خارج از داروخانه

وی با انتقاد از تحرکاتی که برای عرضه مکمل ها در خارج داروخانه‌ها صورت می‌گیرد، گفت: من این را مصلحت نمی‌بینم  از یک سو بخش عمده‌ای از  اقتصاد داروخانه‌ها، وابسته به فروش مکمل‌ها است. از سوی دیگر اطمینان و نظارت به داروخانه‌ها خیلی بیشتر از سایر فروشگاه‌ها است.

خارزی در خصوص قیمت‌گذاری مکمل های غذایی افزود: قیمت گذاری مکمل‌های تولیدی داخلی ، توسط سندیکای تولیدکنندگان انجام می‌شود و خوشبختانه در این خصوص دقت نظر بالایی وجود دارد.

*مراقب منابع ارزی کشور باشیم

وی گفت: با توجه به محدودیت هایی که در عرصه بین المللی در خصوص تامین ارز و انتقال ارز وجود دارد واقعا به صلاح اقتصاد کشور نیست که محصولاتی که در داخل کشور قابلیت تولید با کیفیت دارند را از خارج کشور تامین کنیم. ضمن اینکه همین تولید می تواند برای کشور اشتغال هم فراهم کند. واردات محصولاتی که خودمان می توانیم به سهولت و با کیفیت تولید کنیم، واقعا خیانت در حق این کشور و مردم است. خصوصا واردات محصولی که به کیفیتش هم اطمینان نداریم.

انتهای پیام/