به گزارش مشرق، روزنامه «کیهان» در ویژه‌های خود نوشت:

این روزنامه با اشاره به تحولات سوریه نوشت: آمریکا در سوریه فقط یک فاجعه راهبردی به بار نیاورد بلکه وجدان را زیرپا گذاشت و فضا را برای تاخت و تاز رژیم سوریه، ایران و روسیه باز گذاشت.

قریب به یک هزار نظامی آمریکایی مستقر در سوریه در وضعیت بسیار دشواری گیر افتاده‌اند که البته آن را فرمانده کل قوا (ترامپ) به‌وجود آورده است.

«دونالد ترامپ» همواره از همان دوره انتخابات می‌گفت که پای آمریکا را از «جنگ‌های بی‌انتها» بیرون می‌کشد؛ اما هرگز نگفت که اگر این خواسته محقق بشود؛ تکلیف متحدان ما در این جنگ‌ها چه می‌شود. مثلاً کردها که پا به پای آمریکا با «داعش» جنگیدند و آن را منهدم کردند. شعار «اول آمریکا» معنایش این نیست که «نظامیان آمریکایی را رها کنیم و برویم».

این فضای آشفته فرصتی ناب به دست جنگجویان «داعش» و افراد خانواده‌شان داد تا از اردوگاهی که به دست نیروهای کرد اداره می‌شد فرار کنند. کردهای درمانده؛ چاره‌ای ندیدند جز آنکه به دامن «بشار اسد» پناه ببرند و با او متحد بشوند. دولت سوریه هم بی‌درنگ ارتش خود را با پشتیبانی نیروی هوایی روسیه به شمال سوریه فرستاد. آمریکا به هزار و یک دلیل در مرزهای سوریه و ترکیه مستقر شده بود و از این مرزها محافظت می‌کرد و در واقع در این خطّه داوری می‌کرد. اما فقط به یک دلیل؛ تمام این استراتژی محکم، یک شبه فرو ریخت. «رجب طیب اردوغان» رئیس‌جمهور ترکیه به رئیس‌جمهور آمریکا تلفن کرد و آن شد که نباید می‌شد. کل این خطّه غرق در آشوب و خون شد و در یک چشم برهم زدن؛ خون و هرج و مرج از این نقطه به همه جا سرایت کرد. شاید ترامپ از این تصمیم‌گیری منظوری دارد و راهبرد بزرگ‌تری مدّنظر داشته باشد، اما ما که تا به‌حال علائم چنین استراتژی را ندیده‌ایم. ترامپ اول می‌آید و با تاخت‌وتاز نظامی ترکیه به سوریه موافقت می‌کند و اندکی بعد تهدید می‌کند که اگر ترکیه در عملیاتش افراط کند، اقتصادش را نابود خواهد کرد. اما ترامپ مشخص نمی‌کند که منظورش از این زیاده‌روی که بدان اشاره می‌کند؛ چه میزان است.

خروج از سوریه؛ همان‌قدر که ازحیث استراتژی غلط است؛ وجداناً هم کار پسندیده‌ای نیست. اینک و با این تصمیم؛ تمام متحدان آمریکا از ریاض گرفته تا برلین، زنگ‌های خطر برایشان به صدا درآمده است. ترامپ که خودش اسباب این مصیبت را فراهم کرده با گستاخی تمام توئیت کرد: «هرکس که می‌خواهد با مراقبت از جان کردها به سوریه کمک کند؛ با من خوب است. خواه روسیه باشد، خواه چین و خواه «ناپلئون بناپارت». » ترامپ از یک‌سو می‌گوید که خاورمیانه باید مشکل دیگران باشد و از بازگرداندن سربازان آمریکایی به خانه صحبت می‌کند، اما از طرفی دیگر سه‌هزار نظامی دیگر به عربستان می‌فرستد تا جلوی جمهوری اسلامی را بگیرند. ترامپ گویا غافل است که با رفتن نیروهای آمریکایی از سوریه، یکی از رژیم‌هایی که همراه با اسد و روسیه فضای کافی برای مانور پیدا کرد؛ جمهوری اسلامی است. تاریخ پر است از متحدانی که آمریکا به آنان پشت و رهایشان کرده است.

 فقط ظرف نیم قرن گذشته آمریکا بارها و بارها قومیت بدون کشور «کرد» را به حال خود رها کرده است که در بخش‌هایی از کشورهای ترکیه، عراق، سوریه، ارمنستان و ایران زندگی می‌کنند. رسواترین این بی‌وفایی‌ها در سال 1988 اتفاق افتاد یعنی هنگامی که «صدام حسین» با گاز سمی به ایشان حمله کرد و کنگره خواست عراق را تحریم کند اما دولت «ریگان» مانع آن شد.