اما آنچه بیش هر چیز در مناسک اربعین حسینی به‌صورت برجسته نمایان است نحوه پذیرایی، اسکان و تغذیه این حجم از زائران میلیونی در ایام اربعین است و اینکه چطور در شرایط خاص و فوق‌العاده عراقی که تا به امروز درگیر ناامنی، جنگ و یورش داعش بوده است، این تعداد از زائران حسینی تقریبا بدون مشکل خاصی ایام اقامت خود در کربلا، نجف و ... را با پذیرایی ویژه طی می‌کنند و به زادگاه‌های خود باز می‌گردند.
بیشتر بخوانید:
پاسخ به این سؤال تقریباً روشن است؛ رسم دیرینه و بسیار عمیق و ریشه‌دار مردم عراق به‌ویژه شیعیان آن کشور در موکب‌داری ایام اربعین حسینی و پذیرایی ویژه از زائران حسینی است که امکان حضور و زیارت حدود 20 میلیون زائر در ایام حدود یک ماهه منتهی به اربعین را فراهم می‌کند و اگر این میزبانی خودجوش و توام با عشق و علاقه مفرط مردم عراق برای میزبانی از زائران اربعین نبود و قرار بر سپردن این امر خطیر به چند نهاد حاکمیتی در عراق بود شاید باید شاهد قفل شدن تمام این حرکت عظیم می‌بودیم.
هر ساله در آستانه اربعین حسینی، موکب‌داران عراقی تمام بضاعت، سرمایه و توان خود را با دایر کردن موکب‌هایی در مسیرهای مختلف پیاده‌روی زائران اربعین و در شهرهایی مانند کربلا، نجف، کاظمین و سامرا به میدان می‌آورند تا میزبان میلیون‌ها زائر اربعین باشند.
رسم مردم عراق در موکب‌داری و پذیرایی از زائران حسینی از صدها سال پیش در عراق دایر بوده و هرساله بر دامنه، شدت و عمق آن نیز افزوده شده است و تنها در دوره حاکمیت رژیم بعث در زمان صدام، وقفه‌ای کوتاه در این مسیر ایجاد شد البته در آن مقطع زمانی هم با وجود خوف از ماموران بعثی صدام، باز هم بودند موکب‌داران و شیعیانی که در نهایت خفا و با رعایت تدابیری ویژه، پذیرای زائران اربعین حسینی در مسیرهای منتهی به کربلا معلی می‌شدند.
با سقوط صدام و حاکمیت دوباره مردم عراق بر سرنوشت کشورشان، مناسک اربعین حسینی در عراق جانی دوباره یافت به‌گونه‌ای که تا به امروز، در هر سال هم بر تعداد زائران افزوده شده و هم بر تعداد موکب‌داران و میزبانان از زائران اربعین تا جایی که امسال آنگونه که "مازن الوزنی" معاون رئیس بخش موکب‌های حسینی اعلام کرد، تعداد موکب‌های خدمات‌دهی به زائران اربعین فقط در خود شهر مقدس کربلا به بیش از 10 هزار و 600 موکب عراقی و خارجی در داخل مرزهای اداری این شهر رسید و البته سایر شهرهای زیارتی عراق مانند نجف اشرف نیز با افزایش چشم‌گیر تعداد موکب‌ها و میزبانان از زائران حسینی مواجه بوده است.
یکی از موکب‌داران و میزبانان زائران اربعینی حسینی در نجف اشرف "سید سعید قرداوی" است که از دیرباز، پذیرای زائران حسینی در منزل شخص خود در این شهر بوده است؛ او سالیان سال است که درهای منزل خود را در ایام منتهی به اربعین به روی زائران می‌گشاید و در روزهای منتهی به اربعین حسینی و به فراخور حال، به‌صورت روزانه ده‌ها زائر، میهمان خانه او در حوالی حرم حضرت امیرالمومین(ع) می‌شوند.
رسم "سید سعید" هم مانند تمام شیعیان عراقی، پهن کردن سفره‌هایی سخاوتمندانه و بی‌پیرایه برای زائران اربعین بدون توجه به ملیت و قومیت آنهاست، ملیت زائران چه عراقی، ایرانی، پاکستانی و ... هم در نحوه میزبانی او از زائران حسینی تاثیری ندارد، همه بر سر یک سفره باصفا و خوش‌رنگ می‌نشینند و مهمان کرم و عشق او به اباعبداله‌الحسین(ع) می‌شوند ...
جالب اینکه سید سعید، علاقه وافری به ایران، تاریخ و فرهنگ کشورمان دارد و با وجودی که اکثر شیعیان عراقی، مقلد آیت‌الله سیستانی هستند اما او به دلیل شدت علاقه‌ای که به رهبر عالیقدر ایران دارد، مقلد آیت‌الله خامنه‌ای است.
اما اگر شما از آن دسته زائرانی اربعین باشید که هر ساله توفیق زیارت اربعین را دارند، حتما به‌خوبی می‌دانید که تقریباً اکثر موکب‌داران عراقی بعد از روز اربعین حسینی، موکب‌های خود را جمع می‌کنند و به شهرهای و منازل خود باز می‌گردند و همین امر باعث می‌شود آن دسته از زائرانی که بعد از اربعین همچنان قصد ماندن در شهرهایی مانند نجف و کربلا را دارند، با اندکی مشقت برای یافتن محلی برای بیتوته مواجه شوند اما همین مسئله باعث شده که سید سعید در روزهای پس از اربعین در خیابان‌های اطراف حرم حضرت امیرالمومنین(ع) یا در جاده نجف به کربلا، زائرانی که همچنان توفیق ماندن در نجف را داشته‌اند با اتومبیل شخص خود به خانه‌اش بیاورد و شبی را میزبان این زائران خسته و شکسته دل باشد؛ آری سید سعید تمام افتخار و هستی خود را توفیق خدمت و میزبانی از زائران اربعین امام حسین(ع) می‌داند.
شغل سید سعید، ساخت پروژه‌های ساختمانی در شهرهای زیارتی عراق مانند نجف اشرف است و هر ساله بخشی از عایدی او از این شغل، صرف زائران حسینی در ایام اربعین می‌شود؛ او تا به امروز در ساخت و سازهای بسیاری با آغاز دور جدید بازسازی خرابیهای پس از صدام مشارکت داشته است.
اما در سفر رئیس‌جمهور ایران در سال 88 به عراق، مقرر می‌شود که کشورمان 12 مدرسه خیریه در عراق احداث کند و با سفر وزیر وقت آموزش پرورش به عراق ساخت این تعداد به یک مدرسه کاهش می‌یابد و در نهایت، ساخت این مدرسه خیریه توسط کشورمان با قرارداد و نظارت سفارت جمهوری اسلامی توسط پیمانکار عراقی آغاز می‌شود.
از قضا، قرعه ساخت این مدرسه توسط پیمانکار عراقی به نام "سید سعید" قصه ما می‌افتد؛ پروژه ساخت مدرسه خیریه‌ای که تامین اعتبار یک سوم آن توسط وزارت امور خارجه، یک سوم توسط سازمان توسعه‌ونوسازی مدارس کشور و یک سوم نیز توسط خیرین ایرانی تقبل می‌شود.
سید سعید درباره روند ساخت این مدرسه خیریه می‌گوید "برای آغاز ساخت، قراردادی با نماینده سفارت ایران منعقد شد و در سال 2009 ساخت این مدرسه خیریه در نجف اشرف توسط بنده به عنوان پیمانکار آغاز شد و در نهایت در سال 2012 یعنی سال 91 ساخت آن به پایان رسید؛ در حین ساخت مدرسه، وزارت امور خارجه و خیران سهم خود را از طریق سفارت ایران در عراق پرداخت کردند اما متاسفانه سهم سازمان توسعه و نوسازی مدارس هنوز هم پس از گذشت سال‌ها از اتمام ساخت این مدرسه خیریه به صورت کامل پرداخت نشده است."
اما این موکب‌دار شیعه عراقی درباره پیگیری خود برای دریافت یک‌سوم سهم سازمان توسعه مدارس برای ساخت مدرسه خیریه نجف اینگونه توضیح می‌دهد: سال 92 یعنی اواخر دوره ریاست‌جمهوری دکتر احمدی‌نژاد به ایران سفر کردم و با کلی مشقت و پیگیری توانستم با رئیس وقت سازمان توسعه و نوسازی مدارس ملاقات کنم که این مسئول ایرانی در نهایت اعلام کرد در صورت طی مراحل قانونی و تایید ناظر سازمان، این بدهی باقی مانده را پرداخت خواهند کرد؛ البته با مشاهده نتیجه نامعلوم این وضعیت، این موضوع را از طریق آموزش پرورش هم پیگیری کردم که در نهایت از آن سهمِ یک سوم سازمان نوسازی مدارس(حدود 188 هزار ) موفق به دریافت 60 هزار دلار آن شدم.
سید سعید در آن مقطع زمانی به دلیل نزدیکی به اتمام دوران ریاست‌جمهوری دولت دهم از رئیس وقت سازمان نوسازی مدارس خواستار پرداخت باقی‌ماند مبلغ سهم آن سازمان می‌شود تا تصفیه این بدهی به دولت بعد و گرفتاریهای اداری جدید و مسئولان تازه از راه رسیده نشود اما در نهایت این خواسته عملی نمی‌شود و تصفیه این بدهی تا به امروز به تعویق افتاده و با وجودی که او به تمام تعهدات خود بر اساس قرارداد عمل کرده و این مسئله به تایید کامل ناظران سفارت کشورمان در عراق و ناظران اعزامی خود سازمان نوسازی مدارس نیز رسیده است، هنوز سید سعید منتظر و پیگیر پرداخت مطالبات خود پس از گذشت 5 سال از تکمیل و تحویل این مدرسه خیریه در نجف اشرف است.
سید سعید می‌گوید از سال 92 تا امسال بیش از 50 مرتبه برای پیگیری دریافت این مبلغ با هزینه شخصی به ایران سفر کرده‌ام و فقط بابت هزینه این سفرها به ایران هم حدود 60 هزار دلار متحمل هزینه جدید شده‌ام! حتی این مسئله را از طریق بعثه مقام معظم رهبری در نجف هم پیگیری کردم و دفتر ایشان در نجف هم با ارسال نامه‌ای به سازمان نوسازی خواستار پرداخت مطالبات بنده شده‌اند اما باز هم این مسئله محقق نشده است؛ با تمام این احوالات بنده به عنوان خادم زائران اربعین و دوستدار زائران ایرانی هیچ تمایلی برای قضایی کردن این پرونده ندارم هر چند که با توجه به مستندات و متن قرارداد رسمی در صورت تشکیل پرونده قضایی، به راحتی امکان وصول این مطالبات به علاوه مبلغ ضرر و زیان تاخیر 5 ساله آن برایم مقدور است.
اما حالا "سید سعید" قصه ما در این روزهای پس از اربعین حسینی دوباره خود را برای آغاز کار و فعالیتش آماده می‌کند تا از رهگذر این شغل سخت و طاقت‌فرسای، سرمایه میزبانی و خادمی زائران اربعین سال آینده را به دست آورد؛ او تمام سال کار می‌کند به عشق رسیدن ایام اربعین تا ماحصل دست‌رنج خود را تقدیم قدوم زائران سالار شهیدان حضرت اباعبدالله‌الحسین(ع) کند؛ او خود را بدهکار "حسین" می‌داند ...