مجله دیجیکالا - رضا جلالی: هر چند سال یکبار، محصولی انقلابی و جدید رونمایی میشود که در پشت صحنه، مدتها روی تحقیق و توسعه آن کار شده و اکنون قرار است تحولی در دنیای گجتهای هوشمند ایجاد کند.
دستگاهی مرموز که همواره بازار شایعات و رویا پردازیها درباره آن داغ بوده، اما هیچگاه از نزدیک شانس لمس آن را نداشتیم. یکی از نمونههای بارز چنین محصولاتی، عینک هوشمند اپل یا همان Apple Glasses است.
اما چه چیز این محصول را به یک محور جذاب برای شایعات و تخیلات کاربران و حتی کارشناسان تبدیل کرده است؟ جدای از این که این عینک هوشمند از تولیدات اپل به شمار میرود؛ قرار است محصولی باشد که قاعده بازی را به نفع عینکهای هوشمند که تا کنون با نگاه سرد کاربران و کارشناسان مواجه شده بودند، تغییر دهد و ققنوسی باشد برخاسته از خاکستر محصولاتی همچون گوگل گلس و عینک اسنپچت.
اپل پیش از این نیز ثابت کرده اگر تنها از پس یک چیز خوب برآید؛ این است که به تنهایی و با معرفی یک محصول جدید، میتواند سایر شرکتها و رقبا را به دنبالهروی از خود ترغیب کند و بازار جدیدی را شکل دهد که خودش از مهرههای تاثیرگذار آن باشد.
از جمله چنین تجربههای موفقی، میتوان به آیفون، آیپد و ایر پادز اشاره کرد که اگرچه اپل در تولید برخی از آنها از محصولات نهچندان موفق شرکتهای دیگر الهام گرفته است، اما بهخوبی توانسته با محصولات خود بازار جدید را شکل و به آن جهت دهد.
عینک اپل میتواند محصول بزرگ بعدی این کمپانی باشد که در سکوتی چندین ساله در حال توسعه است و بار دیگر کوپرتینوییها را در کانون توجهات قرار میدهد. اما تا به این لحظه، اطلاعات ما از این محصول به موارد زیر خلاصه میشود:
نمایشگرهای واقعیت افزوده
یکی از معدود مواردی که تمامی شایعات یکصدا به آن اشاره میکنند، بهرهمندی عینک هوشمند اپل از فناوری واقعیت افزوده است. این فناوری اصلیترین ویژگی محصول نهایی کمپانی آمریکایی خواهد بود.
واقعیت افزوده یا AR، با افزودن لایهای از اطلاعات مجازی به دنیای واقعی پیرامون ما، جهانی جدید را خلق میکند. نمونههای کوچکی از این فناوری را میتوان در بازیهای ویدیویی مانند پوکیمون گو مشاهده کرد، اما کاربرد این تکنولوژی فراتز از سرگرمیهایی مانند بازیهای موبایلی است.
در چند سال اخیر، اپل بهصورت جدی سرمایه گذاری روی واقعیت افزوده را برای آیفونها و آیپدهایش دنبال کرده است و با معرفی اپها و بازیهای اختصاصی، سعی کرده است تا انواعی از این فناوری را در محصولات خود به کار بگیرد.
این دستگاهها برای استفاده از واقعیت افزوده از دوربینهای خود کمک میگیرند و محتوای افزوده شده را با آنچه در توسط دوربین گوشی نمایش داده میشود یکپارچه میکنند و در نهایت محتوای نهایی در نمایشگر گوشی شکل میگیرد.
چالش عینکهای واقعیت افزوده فعلی این است که به نمایشگرهای شفاف در مقابل دو چشم کاربر نیاز دارند که بتواند محتوای تولید شده را با کنتراست و وضوح مناسب خلق کند. نمایشگرهای شفاف چند سالی است که در بازار حضور دارند، اما ماجرای عینک مورد بحث ما متفاوت است.
همه ما اپل را به عنوان شرکتی میشناسیم که محصولاتش در بازار راه خود را میسازند و بنابراین، نمونه نمایشگرهای شفاف موجود در بازار برای این عینک به اندازه کافی خوب نخواهند بود. به همین دلیل، این کمپانی در چند سال گذشته علاوه بر جذب متخصصان حوزه واقعیت افزوده، شرکتهای فعال در این زمینه را نیز به مالکیت خود در آورده است تا از مالکیت معنوی و تخصص آنها در تولید این عینک بهره بگیرد.
با در نظر گرفتن این موارد و با توجه به بودجه هنگفتی که به بخش تحقیق و توسعه اپل در اختیار دارد؛ انتظار ما از محصول نهایی چیزی بسیار فراتر از پروژههای شکست خوردهای مانند گوگل گلس است. اما عینک واقعیت افزوده اپل چگونه کار میکند؟
همراهی با آیفون
شایعات به این نکته اشاره دارند که برای حفظ ظرافت و زیبایی این محصول، پردازشها به آیفون کاربر واگذار میشود. آیفونهای امروزی توان پردازشی بسیار بالایی دارند؛ پس رندر کردن جلوههای تصویری عینک اپل نباید برای آنها مشکل باشد. دادههای مورد نیاز بهصورت بیسیم بین آیفون و عینک هوشمند اپل تبادل میشوند، ولی هنوز مشخص نشده است که این ارتباط بیسیم از طریق بلوتوث خواهد بود یا وایفای.
کاربر میتواند با استفاده از گوشی، به محتوای فراوانی برای عینک دسترسی پیدا کند. این اطلاعات میتوانند مواردی ساده مانند اعلانات، مسیریابی، اخبار و وضعیت آبوهوا باشند؛ یا تجربههای پیچیدهتری مانند پخش ویدیوهای ۳۶۰ درجه و برگزاری جلسات مجازی که برای اجرای دو مورد اخیر، از اطلاعات سنسورهای موجود روی عینک برای تشخیص و تعیین مکان سر کاربر در فضا و هماهنگی تصاویر با آن استفاده میشود.
برای درک بهتر این موارد، تصور کنید که در یک اتاق جلسه خالی حضور دارید و به صندلیهای آن نگاه میکنید؛ در این هنگام، با قرار دادن عینک مقابل چشمان خود، افرادی را میبینید که روی آن صندلیها ظاهر میشوند و گویا روبروی شما نشستهاند. این ایده کمی شبیه به فیلمهای علمی-تخیلی به نظر میرسد؛ اما اگر اپل بتواند چنین طرحی را عملی کند، بار دیگر نام خود را در تاریخ فناوری به عنوان یک شرکت پیشتاز به ثبت خواهد رساند.
کنترلها
با توجه به وسواس اپل در طراحی (اگر بریدگی بالای نمایشگر آیفون را نادیده بگیریم!)، نباید انتظار داشت که روی فریم این عینک دکمه یا کلیدی وجود داشته باشد. پیشبینی میشود تمامی کنترلها از طریق لمس یا ضربه به سطح حساس روی بدنه عینک صورت گیرد.
با این حال، برخی گمانهزنیها به پشتیبانی این عینک از دستههای کوچکی اشاره دارند که به دکمهها و شاید یک جوی استیک کوچک مجهز خواهد بود. همچنین، به لطف سیری و ایرپادز، میتوان با استفاده از فرمانهای صوتی نیز عینک اپل را کنترل کرد.
علاوه بر ابن موارد، شایعات دیگری نیز وجود دارند که به ژستهای حرکتی سر مانند تکان دادن به چپ و راست یا بالا و پایین به عنوان ابزار کنترل اشاره دارند؛ اما تصور دیدن افرادی که در معابر عمومی مدام سر خود را به این طرف و آن طرف تکان میدهند، قطعا عحیب خواهد بود.
دوربین: وجود دارد؟ وجود ندارد؟ یا قابل تنظیم است؟
یکی از مشکلات اصلی کاربران با عینکهای هوشمند مختلف این است که اگر این دستگاهها به دوربین مجهز باشند، نمیتوان مطمئن بود که چه زمانی در حال ضبط ویدیو هستند و چه زمانی غیر فعال میشوند. مطمئنا این موصوع یکی از نگرانیهای اصلی اپل نیز بوده؛ زیرا این شرکت همواره حریم خصوصی را یکی از پایههای اصلی کسبوکار خود عنوان کرده است.
اما با این حال، برای استفاده کامل از تکنولوژی واقعیت افزوده، نیاز است که عینک درک درستی از محیط اطراف خود داشته باشد و این امر با تصویر برداری از اطراف ممکن خواهد شد. برای این کار میتوان از یک دوربین معمولی استفاده کرد یا از دوربینهای مدت پرواز (ToF) کمک گرفت. البته باید در نظر گرفت که اگر چه دوربینهای ToF از دقت بیشتری برخوردار هستند، اما دامنه آنها محدود است. در هر صورت، احتمالا کوپرتینو نشینها راهی برای جلوگیری از ضبط ویدیو خواهند یافت.
طراحی
ویژگیها و مشخصات عینک هوشمند اپل هنوز در هالهای از ابهام هستند و هنگامی که صحبت از طراحی به میان بیاید، این ابهام بیشتر هم میشود. بر خلاف دهها طرح مفهومی مختلف که تا کنون در فضای اینترنت دست به دست شدهاند؛ به جز تیم طراحی اپل، کسی از طراحی و ظاهر واقعی این محصول خبر ندارد.
شاید با نزدیک شدن به اتمام فرایند تولید نهایی و نزدیک شدن به زمان معرفی محصول، تصاویر و رندرهایی از آن فاش شوند، ولی تا آن زمان نمیتوان بهطور قطع درباره ظاهر و طراحی آن نظر داد. اگر بخواهیم کمی خوشبین باشیم، شاید یکی از دلایلی که چندین رندر مختلف را به این عینک نسبت میدهند، این باشد که اپل در تدارک تولید چند محصول مختلف مبتنی بر واقعیت افزوده است.
خانواده هدست واقعیت افزوده
به جز عینکی که توصیف کردیم، زمزمههایی وجود دارند که ما را به معرفی محصولات واقعیت افزوده بیشتری از سوی اپل امیدوار میکنند. بعضی از این شایعات به توسعه یک هدست واقعیت مجازی/افزوده از سوی کمپانی آمریکایی اشاره میکنند که میتواند رقیبی برای اچتیسی Vive یا اکولوس Quest باشد.
پیش از این، اپل با معرفی اپل آرکید سعی کرده است بهطور جدی وارد حوزه بازی شود و معرفی یک هدست واقعیت مجازی اختصاصی برای این سرویس، میتواند شانس این شرکت برای موفقیت در دنیای بازیهای ویدیویی را افزایش دهد.
همچنین، باید به Xcode، شرکت توسعه دهنده ابزارهای نرم افزاری اشاره کنیم که مدعی است اسم رمز هدستهای واقعیت افزوده اپل را در فریمورک ARDisplayDevice این شرکت یافته است. طبق اعلام این شرکت، هدستهای مذکور با تامهای Frank و Luck شناخته میشوند. به علاوه، به اسم رمز یک هولوکیت به نام Grata نیز اشاره شده است.
هولوکیت ابزاری برای کاربران حرفهای مانند مهندسان عمران، معمارها، طراحان داخلی و البته توسعه دهندگان بازیهای ویدیویی است که در محیط کار خود با طرحهای سه بعدی در ارتباط هستند و به هدستهای واقعیت افزوده شباهت دارد.
یکی دیگر از مواردی که ما را به معرفی هدستهای مذکور امیدوارتر میکند، در نرم افزار خود اپل یافت شده است. در نسخههای بتا از iOS ۱۳، توسعه دهندگان به فریمورک Stereo AR دست یافتند که StarBoard نام داشت. حتی برخی از این افراد توانستهاند حالت آزمایشی آن با نام StarTester را نیز اجرا و جریان حرکت چشمهای چپ و راست در محیط آزمایشی شبیهسازی کنند.
تاریخ عرضه عینک هوشمند اپل
در حال حاضر، بعید به نظر میرسد که تمامی محصولات مبتنی بر واقعیت افزوده اپل بهطور همزمان رونمایی شوند. طبق پیشینیهای مینگچی کو، تحلیلگر با سابقه محصولات اپل که اغلب پیشبینیهایش به حقیقت بدل میشوند، اولین دستگاه از این خانواده در سه ماهه دوم سال ۲۰۲۰ معرفی خواهد شد.
منبع: Phone Arena