به گزارش مشرق، تحلیل هومن افاضلی، کارشناس فوتبال کشورمان را در خصوص بازی ایران و عراق می‌خوانید:
من فکر می‌کنم با توجه به اهمیت و حساسیت بالایی که بازی ایران و عراق دارد ما کارمان را خیلی دیر شروع کردیم و با توجه به زمان تشکیل شدن اردو تعداد جلسات تمرینی پیش از بازی خیلی کم است و این می‌تواند در چنین شرایطی به زیان ما باشد. به نظرم همان شب بعد از بازی‌های لیگ باید بازیکنان به اردو فراخوانده می‌شدند و اگر خود ویلموتس هم در ایران نبود باید از طریق دستیارانش این اتفاق می‌افتاد. به هر حال ویلموتس با اتمسفر فوتبال آسیا و شرایط دیدارهای این چنینی آشنایی ندارد و من زمانی که ایشان گزینه هدایت تیمی ملی بود یکی از 3 اشکالی که وارد دانستم یکیش همین موضوع بود و به نظرم سرمربی تیم ملی روی نیمکت ایران این شرایط را تجربه می‌کند و بعداً برای سایر کشورهایی که در آن مربیگری می‌کند یک پوئن مثبت خواهد بود و می‌تواند گزینه خوبی برای تیم‌های آسیایی باشد. در این شرایط که سرمربی تیم ملی شناختی از جو موجود و حساسیت‌های بازی ندارد باید ایشان را توجیه می‌کردند.
نکته بدی در مورد شرایط ایران در این بازی اتفاق خوبی است که در مورد محل میزبانی مسابقه افتاد. به نظرم تغییر محل بازی از بحرین به اردن اتفاق خوبی بود چرا که در بحرین جو منفی و سنگینی علیه ایران به راه می‌افتاد که به ضرر ما و به سود عراق تمام می‌شد و شرایط در اردن به مراتب بهتر است و امیدوارم این نکته مثبت به کار بچه‌های ما بیاید.
بیشتر بخوانید:
پاشازاده: بازیکنان تیم ملی باید «کَر» باشند
این بازی علاوه بر اهمیت بالایی که برای ما دارد تا حد زیادی تحت تاثیر جو و فضای اخیر میان دو کشور قرار دارد و به نوعی شرایطی که در اوایل دهه هفتاد و پس از جنگ هشت ساله وجود داشت را تداعی می‌کند که البته به آن شدت نیست ولی حداقل برای عراقی‌ها شباهت زیادی به همان دوره دارد. ما در سال 70 در یک تورنمنت 4 جانبه با عراق بازی کردیم که تحت تاثیر 8 سال جنگ میان دو کشور بود. در این شرایط ما باید خیلی مراقب باشیم و حواسمان جمع باشد که این شرایط به ما ضربه نزند و انگیزه مضاعفی که بازیکنان عراق دارند به ضررمان تمام نشود.
در کل این بازی برای ما اهمیت زیادی دارد چرا که موقعیت حساسی برای ما ایجاد شده و برای اولین بار در این مرحله از رقابت‌ها در گروهی قرار گرفتیم که 3 تیم خوب یعنی ایران، عراق و بحرین را دارد که مدعی صعود هستند و از این جمع حداقل یک تیم حذف می‌شود. ما یک کپن برای لغزش در این گروه داشتیم که مقابل بحرین آن را خرج کردیم و دیگر اجازه اشتباه و لغزش نداریم و اگر در این بازی هم خدای ناکرده امتیاز از دست بدهیم کارمان خیلی سخت می‌شود و گره می‌خورد.
نکته‌ای هم در مورد فهرست تیم ملی وجود دارد که به نظرم نباید در مورد نفرات دعوت شده مته به خشخاش بگذاریم چرا که حق طبیعی سرمربی تیم ملی است که با توجه به تفکرات خودش بازیکنان را انتخاب کند. یک پوئن مثبتی هم که در دعوت نفرات از سوی ویلموتس دیده می‌شود ولی در زمان کی‌روش وجود نداشت دیدن بازی‌های لیگ و باز بودن در تیم ملی به روی بازیکنان است ولی در زمان کی‌روش 19 لژیونر داشتیم که تحت هر شرایطی دعوت می‌شدند و 3-4 بازیکن داخلی هم اکثرا ثابت بودند و خیلی سخت کسی از این فهرست خارج می‌شد و کسی دیگر واردش می‌شد ولی حالا می‌بینیم بازیکنانی مثل جهانبخش و محمدی به خاطر اینکه بازی نمی‌کنند دعوت هم نمی‌شوند و از طرفی یکی مثل کاوه رضایی وقتی بازی می‌کند دعوت می‌شود یا حضور امثال محبی نشان می‌دهد که لیگ دیده می‌شود.
در کل امیدوارم شاهد بازی خوبی باشیم. عراق همیشه حریف سر سختی برای ما بوده و به ندرت بردهای قاطعانه جلوی این تیم داشتیم و معمولاً بردهایمان خفیف بوده است. فیفا چند سال قبل در پژوهشی روی فوتبال غرب آسیا گفته بود تنها دو تیم می‌توانند در آینده با تیم‌های رده 2 اروپا رقابت کنند که ایران و عراق هستند.