به گزارش مشرق، پرسپولیس ۹۸ هنوز در دریایی از ناهماهنگی‌ها سیر می‌کند. ناهماهنگی‌هایی که در همین اواسط نیم فصل منجر به جدایی مهاجم خارجی تازه خریداری شده این باشگاه شد و احتمالاً در نیم‌فصل لیست بلندتری از خروجی‌ها را هم پدید می‌آورد.
هواداران پرسپولیس اتفاقاتی که برای تیم‌شان رخ داده را از جهات مختلف تحلیل می‌کنند که بخش اعظم آن به اتفاقات بیرون زمین و مدیریت و وزارت ورزش باز می‌گردد اما آیا همه مشکل پرسپولیس بیرون زمین است؟
هر اتفاقی چه بیرون زمین و چه درون زمین رخ داده منجر به این شده که تیم قهرمان سه دوره پیاپی لیگ تا اینجای کار رضایت هوادارانش را جلب نکند و کم و بیش روی سکوها شاهد شعارهای اعتراضی باشیم که احتمالاً تا پایان نیم‌فصل هم ادامه پیدا می‌کند.
برای آنکه بدانیم چه بر سر پرسپولیس محبوب هوادارانش آمده بد نیست نگاهی به بازی‌های این تیم تا اینجای کار بیندازیم. پرسپولیس در 13 بازی اخیرش 11 بار در لیگ برتر و دو بازی در جام حذفی به میدان رفته است. نکته عجیب این است که بعد از 13 بازی هنوز ترکیب ثابت پرسپولیس مشخص نشده و تقریباً در همه این 13 بازی شاهد ترکیب‌های مختلفی در میدان بودیم.
اگر علیرضا بیرانوند را که حضورش درون دروازه تثبیت شده کنار بگذاریم، شاید مهدی ترابی و احمد نوراللهی تنها بازیکنان ثابت پرسپولیس در تفکرات گابریل کالدرون باشند. به جز این 3 تن پرسپولیس مدام در حال آزمون و خطا برای شناخت ترکیب ثابتش بود.
بیشتر بخوانید:
۳ میلیارد پرسپولیس در جیب بنجل‌ترین مهاجم تاریخ
به نظر پشت‌سر گذاشتن 11 هفته در لیگ برتر و دو بازی در جام حذفی زمان مناسبی است که یک مربی از میان داشته‌های خودش به ترکیب اصلی‌اش دست پیدا کند اما این اتفاق هنوز برای پرسپولیس رخ نداده است.
شاید یک بهانه کالدرون این باشد که باشگاه بازیکنان مورد نیازش را جذب نکرده و به ماجرای جونیور براندائو اشاره کند اما حتی اگر همین مورد را کنار بگذاریم، آنها هم ترکیب قهرمان سال قبل را حفظ کرده‌اند و هم بازیکنانی چون امیری و کنعانی‌زادگان را به ترکیب اضافه کرده‌اند و از این نظر باشگاه چندان در وضعیت نامطلوبی قرار ندارد.
با همه این حرف‌ها پرسپولیس در فاز هجومی مشکل دارد و نمی‌تواند به خوبی گل بزند. کالدرون در این مسیر ابتدا با جونیور براندائو به مشکل خورد و بعد از آنکه خیلی زود او را از ترکیب کنار گذاشت حالا گویا از عملکرد علیپور هم راضی نیست چرا که در بازی با نفت آبادان در جام حذفی حتی علیپور را هم در ترکیب ثابت نگذاشت و از عبدی جوان استفاده کرد.
اگر بهانه کالدرون در فاز هجومی را بپذیریم اینکه این تیم حتی در فاز دفاعی هم به ثبات نرسیده دیگر قابل قبول نیست. پرسپولیس در 13 بازی گذشته خود با 9 ترکیب متفاوت دفاعی به میدان رفته است. تصور این بود که با حفظ ترکیب دفاعی چند سال گذشته این تیم و اضافه شدن کنعانی‌زادگان احیا شده به آن وضعیت خط دفاع آهنین پرسپولیس بهتر از گذشته شود اما چنین نشد و خط دفاعی پرسپولیس در این چند بازی متزلزل نشان داده است و 4 شکست این تیم در 11 هفته حاصل کار همین خط دفاعی پرتغییر است.
سال‌های گذشته ترکیب شجاع و سیدجلال یک دیوار دفاعی نفوذناپذیر را تشکیل داده بود که حتی به رقبا هم حس شکست‌ناپذیری را القا می‌کرد اما حالا تنها در 3 بازی از 13 بازی این دو نفر در کنار هم در قلب خط دفاعی بازی کردند و بعد از آن ترکیب‌های متفاوتی در پرسپولیس امتحان شد.
ترکیب پرسپولیس احتیاج به ترمیم دارد و آنها با فسخ قرارداد جونیور براندائو از الان تا نیم‌فصل فرصت مناسب دارند تا مهاجم جدیدشان را پیدا کنند. همچنین یکی دو بازیکن دیگر را برای باز گذاشتن دست کالدرون در چینش ترکیب فنی باید جذب کنند اما مهم‌تر از آن آنها باید دست از آزمون و خطا بردارند و هرچه زودتر ترکیب تیم همیشه برنده خود را بشناسند