دور روز دیگر نام نویسی از کاندیدا‌های انتخابات ۹۸ مجلس یازدهم در وزارت کشور و فرمانداری‌های سراسر کشور آغاز خواهد شد و نمایندگان هفت روز فرصت خواهند داشت برای رقابت با یکدیگر در این رخداد نام‌نویسی نمایند.
به گزارش «تابناک»؛ شروع نام نویسی برای انتخابات، نوید آغاز رقابت‌های سیاسی در کشور است و انتظار می‌رود رفته‌رفته با نزدیک شدن به انتخابات، تنور آن گرم‌تر و گرم‌تر شود؛ هرچند از مدت‌ها قبل فعالیت‌های انتخاباتی در میان جریان‌های سیاسی آغاز شده است و حتی برخی جریانات نوظهور نیز در حال سر برآوردن هستند، هنوز برخی از آنها، اما و اگر‌هایی برای فعالیت دارند.
با این حال اوضاع یکی از تأثیرگذارترین جریان‌های سیاسی نسبت به دیگر رقبا وخیم‌تر است و تاکنون به جمع‌بندی مشخصی برای حضور در انتخابات نرسیده‌اند و به نظر می‌رسد تا زمان تایید صلاحیت‌ها نیز نتوانند مواضع خود را رسما اعلام نمایند. حال آنکه شرایط اساساً در بین مردم به گونه‌ای دیگر است و رغبتی در میان آحاد برای مشارکت ـ دست‌کم تا امروز ـ دیده نمی‌شود. البته این وضعیت موضوعی نیست که از دید جریان‌های سیاسی نیز دور باشد، ولی این طیف‌ها بی‌انگیزگی‌ها را به اوضاع سیاسی کشور ربط می‌دهند و دلیل این عدم مشارکت را در مسائل سیاسی کشور جستجو می‌کنند.
به اعتقاد برخی از این افراد، فیلتر‌های موجود در نظام انتخاباتی کشور باعث شده است تا مردم نتوانند به کسانی که می‌خواهند رأی دهند و همین باعث شده است تا انگیزه برای مشارکت در انتخابات کاهش پیدا کند؛ محمود صادقی یکی از کسانی است که به این گفته اعتقاد دارد.
وی در مصاحبه‌ای در این باره گفته است: بخشی از انگیزه مردم برای حضور در انتخابات به نظام انتخاباتی برمی‌گردد که مردم احساس کنند، گزینه‌های دلخواهشان در میان کاندیدا‌ها وجود دارد. نظارت شورای نگهبان بر کاندیدا‌ها باید مبتنی بر قانون باشد، نه سلیقه و جناح‌بندی‌های سیاسی.
او ادامه داد: شورای نگهبان نباید نیرو‌های رده اول یک جناح را حذف کند که آن جناح مجبور شود با نیرو‌های رده‌چندمی به صحنه بیاید و به تبع، کاندیدا‌ها نتوانند به قدر کافی جوابگوی مطالبات مردم باشند. این مهم‌ترین عامل حضور گسترده مردم در انتخابات مجلس یازدهم است. در صورت تایید صلاحیت نیرو‌های رده اول جناح اصلاح‌طلب انتخابات رقابتی می‌شود و شاهد حضور پرشور و هیجانی مردم خواهیم بود.
در سوی دیگر ماجرا، اما برخی دیگر از نمایندگان دلیل این رفتار مردم را در وضعیت معیشتی و اوضاع بد اقتصادی جستجو می‌کنند و اعتقاد دارند به دلیل بحران‌های موجود در اقتصاد کشور، اوضاع اقتصادی مردم به شدت دچار تنش شده است و همین باعث نا امیدی مردم از حضور در انتخابات می‌شود.
رسول خضری، نماینده پیرانشهر و عضو کمیسیون اجتماعی مجلس، در گفت‌وگو با خبرنگار اعتمادآنلاین، با بیان اینکه حضور مردم در انتخابات پیش روی، بستگی به عملکرد مجلس و دولت دارد، گفت: هم اکنون سطح امید مردم بسیار پایین آمده و سطح فقر و فلاکت در مملکت بیش از ۵۰ درصد است. فکر می‌کنید با وجود ۱۲ میلیون جوانی که از سن ازدواج‌شان گذشته، چقدر در جامعه امید وجود دارد؟ امید نیست.
خضری به ارزیابی عملکرد مجلس دهم پرداخت و گفت: شاید مجلس دهم حدود ۵۰ درصد از مطالبات مردم را برآورده کرده باشد. اگر بحث‌های اقتصادی، معیشتی و اشتغال بیشتر مورد توجه قرار می‌گرفت، شرایط حتماً بهتر می‌شد، اما متأسفانه در این حوزه مشکلاتی در کشور وجود دارد؛ هرچند گویا این گفته‌های نمایندگان به واقعیت نزدیک است. چیزی که از دید آنها پنهان است و یا اینکه تعمداً میلی به گفتن آن ندارند، عملکرد خود نمایندگان در مجلس شورای اسلامی است؛ عملکردی که حتی با یک نگاه سطحی به کارنامه کاری آنها به وضوح قابل مشاهده است و همین عملکرد است که باعث ایجاد بخشی از این بی‌انگیزگی‌ها شده است.
اگر از تعطیلات پی‌درپی و طولانی‌مدت نمایندگان، که مدام به بهانه‌های مختلف و دور زدن قانون و به هم چسباندن تعطیلی اعیاد و مناسبت‌های مذهبی به تعطیلات ماهانه و سالانه و تابستانه ـ آن هم در شرایطی که مردم عادی برای گذران زندگی خود گاهی مجبور به کار در دو یا سه نوبت می‌شوند و در بین راه مسافری هم سوار می‌کنند ـ بگذریم، کارکرد‌های دیگر مجلس هم به نوبه خود قابل‌تأمل است.
چهار سال عمر مجلس دهم در حال پایان است، ولی هیچ نکته ملموس و قوی در کارنامه آنها دیده نمی‌شود و تقریباً هیچ کار تأثیرگذاری از سوی نمایندگان در این چهار سال رخ نداده است. نگاه به لیست طرح‌ها و لوایح و درنهایت به سرانجام رسیدن یا نرسیدن آنها تنها بارقه‌های امید را نیز در مردم از بین می‌برد.
طبق اعلام علی‌اصغر یوسف‌نژاد، عضو هیات رئیسه مجلس در گزارشی که عملکرد مجلس دهم ارائه کرد، «حدود ۲۰۰ طرح تحقیق و تفحص به هیات رئیسه مجلس واصل شده است» که «بسیاری از طرح‌های تفحص، به دلیل اینکه نمایندگان وقت نداشتند یا تحقیق و تفحص‌ها در مسیر بررسی متوقف می‌شدند، به همین دلایل در نهایت تنها تعداد اندکی به نتیجه رسیدند؛ به عبارتی تحقیق و تفحص کلید می‌خورد، ولی سرانجامش معلوم نبود.»
از این روی، نگاهی به تحقیق و تفحص‌ها در این مجلس و سرانجام آنها موضوعی است که در آخرین ماه‌های فعالیت این دوره از مجلس به عنوان کارنامه نمایندگان و میزان دغدغه‌مندی‌شان باید بررسی شود. از شانزده طرح تحقیق و تفحص، تنها شش مورد آنها به نتیجه رسیده که در زیر می بینید.
غیر از سیزده مورد بالا، سه طرح تحقیق و تفحص از وزارت علوم، شهرداری تهران و ریزگردها در کمیسیون تصویب شده اما هنوز در صحن علنی تصویب نشده است. به این ترتیب تنها سیزده تحقیق و تفحص از مجموع دویست طرحی که یوسف‌نژاد گفته است، توانسته آرای موافق نمایندگان برای بررسی کسب کند؛ به عبارتی، تنها 7 درصد از این طرح‌ها مصوب شده و به مرحله تحقیق رسیده‌اند که از آن تعداد نیز شش مورد تا کنون تعیین تکلیف شده‌اند.
اما این نیز همه ماجرا نیست. بررسی‌ها از عملکرد مجلس نشان می‌دهد در ۳۷۴ جلسه علنی که در مجلس برگزار شده است، ۶۶۴ طرح و لایحه مطرح شده که از این تعداد، ۴۴۷ طرح توسط خود نماینده‌ها ارائه شده اند. ۲۷۸ مورد آن که بیش از نصف طرح‌ها به حساب می‌آید، هنوز بررسی نشده و ۸۹ مورد آن نیز بایگانی شده اند و تنها ۶۱ مورد آن به قانون تبدیل شده است.
حال با وضعیت موجود، چگونه این انتظار وجود دارد که مردم بار دیگر به این افراد اعتماد کنند؟ نکته دیگر آنکه بهتر است نماینده‌ها به جای ربط دادن مسائل دیگر و حاشیه سازی‌های سیاسی، اندکی هم به کارنامه درخشان خود در مجلس نظر کنند تا شاید بتوانند با نقد خود راهی برای به میدان آوردن مردم پیدا کنند.