به گزارش خبرنگار گروه علمی و دانشگاهی خبرگزاری فارس به نقل از ناسا، برخی از دراماتیک‌ترین وقایع جهان وقتی ستاره‌های خاصی می‌میرند رخ می‌دهد. هنگامی که این مرگ‌های ستاره یا ابرنواخترها اتفاق می‌افتند، روشنایی آنها می‌تواند نور کل کهکشان را رقم بزند.

کهکشان NGC 5468 که در این تصویر هابل نشان داده شده است، طی ۲۰ سال گذشته میزبان تعدادی از این ابرنواخترها بود.

NGC 5468 یک کهکشان مارپیچی میانی است که در صورت فلکی دوشیزه واقع شده در فاصله ۱۴۰ میلیون سال نوری از زمین قرار دارد که با توجه به ابعاد ظاهری آن، بدین معنی است که NGC 5468 در حدود ۱۱۰ هزار سال نوری از آن فاصله دارد.

این کهکشان توسط ویلیام هرشل در ۵ مارس ۱۷۸۵ کشف شد.

انتهای پیام/