چند روز است که ایران را ترک کرده و فعلا هدایت آبی پوشان را بر عهده ندارد. تیم او در غیابش برابر
به تساوی ۲ بر ۲ رسید.
این مربی ایتالیایی درباره بازگشت خود به ایتالیا یک بار دیگر در مصاحبه‌ای از آمادگی برای بازگشت به این تیم خبر داد که در زیر می‌خوانیم:
می توانید توضیح دهید که چه اتفاقی افتاده است؟
متأسفانه پس از تلاش‌های ناموفق متعدد، این قرارداد به دلیل علنی که به باشگاه گفته شده است به طور یک جانبه فسخ شد.
چرا تصمیم به بازگشت به ایتالیا گرفتید؟
من فکر نمی‌کردم که با این تیم در صدر جدول رده بندی قرار بگیریم و تقریباً با حضور ۱۰۰ هزار تماشاگر جشن پیروزی بزرگی را در خانه تجربه کنیم اما تصمیم قانونی، اجتناب ناپذیر بود و ناامیدی عظیمی را برای من در پی داشت. دیگر معنی نداشت که در آنجا بمانیم بدون اینکه بتوانم کار کنیم.
آیا انتظار داشتید که رفتن شما به یک موضوع دولتی تبدیل شود؟
خیر! هرچند محبت مردم بسیار گرم بود، من تصور نمی‌کردم چنین تظاهراتی رخ دهد و باعث احساساتی شدن من شود.
بیشتر بخوانید:
آخرین خبر خبرنگار معروف درمورد استراماچونی
آیا می‌توانید توضیح دهید که سیاست ورزش ایران چگونه است؟
گفتن این مساله دشوار است اما فوتبال از اهمیت زیادی در ایران برخوردار است. تیم ما متعلق به دولت است و به طور موثق توسط رهبران سیاسی اداره می‌شود.
هواداران حتی برای دفاع از شما به خیابان‌ها رفتند ...
در ایران، رسانه‌های اجتماعی به طور گسترده استفاده می‌شوند، بسیار بالاتر از آنچه ما در ایتالیا عادت کرده‌ایم. هواداران قدم به قدم همه دشواری‌هایی را که تیم، به خصوص خودم به عنوان مربی تجربه کردم را دنبال کرده‌اند. بعد از چهار هفته تنها دو امتیاز داشتیم که در جدول رده بندی در رده‌های پایین قرار داشتیم و داربی تهران را برابر پرسپولیس از دست دادیم. به همین دلیل است که بازگشت ما با ابزار فنی و اقتصادی محدود، همه را مجذوب خود کرده است.
آیا این درست است که حتی زنان ایران نیز درگیر فوتبال هستند؟
این چیزی است که مرا به شدت تحت تأثیر قرار داد. با وجود محدودیت‌ها، زنان بسیار نزدیک به فوتبال هستند و در هر فرصتی برای دسترسی به تمرین همیشه با اشتیاق جمع می‌شوند.
قوی‌ترین احساسی که در این ماه‌ها تجربه کرده‌اید چه بود؟
شاید پیروزی در تبریز برابر تراکتور که از رقیبان سخت ما بود در زمانی که تنش زیاد برای حمله ترکیه به سوریه وجود داشت. آنها ۱۲ سال در آنجا برنده نشده بودند و هرگز استقلال چهار گل به ثمر نرسانده بود. یک محیط غیرقابل توصیف بود. در فرودگاه، در راه بازگشت، جمعیت دیوانه‌وار بودند. در آن لحظه تیم متوجه شد که می‌توانیم به صدر جدول صعود کنیم.
اگر قرار بود اوضاع رو به راه شود، آیا به استقلال برمی‌گردید؟
قبلا به بازیکنانم نیز گفته بودم، همین امشب هم می‌توانم برگردم.
فراتر از فوتبال، ایران چه احساسی به شما داده است؟
فقط با رفتن به آنجا می‌توانید زیبایی آن را ببینید. دریا، کوه‌های پوشیده از برف، غذای عالی و ... وجود دارد. زندگی روزمره ایرانی‌ها آن طور که از بیرون تصور می‌کنید نیست. با این حال مهم‌تر از همه برخورد خوب مردم با خارجی‌هاست. هر اتفاقی رخ دهد قسمتی از قلب من همیشه در ایران خواهد بود.