به گزارش مشرق، مسعود سلطانی فر بالاخره برای معاونت اول خود در وزارت ورزش اقدام به انتخاب سرپرست و سپردن مسئولیت آن به مهدی علی نژاد کرد. فردی که از همان ابتدا و بلافلاصله بعد از استعفای محمدرضا داورزنی، نامش به عنوان یکی از گزینه های مورد نظر مطرح بود اگرچه سخنگوی وزارت ورزش به صورت غیرمستقیم قرار داشتن نام او در فهرست گزینه های مورد نظر را رد کرد تا ذهن ها را به سمت دیگر گزینه ها منحرف کند.
بیشتر بخوانید:
آثار مشهود جوان‌گرایی در ساختمان سئول
اینکه «چرا انتخاب و اعلام رسمی گزینه ای که از هفته ها پیش برای معاونت توسعه ورزش قهرمانی و حرفه ای وزارت ورزش مطرح بود با تاخیر انجام شد؟»، پرسشی است که پاسخ آن دردی از زمان های از دست رفته و برنامه های به تاخیرافتاده این معاونت و امور مرتبط با آن دوا نمی کند.
نکته مهم در این مقطع اولویت ها و باید و نبایدهایی است که مهدی علی نژاد به عنوان تازه واردترین مدیر به ساختمان وزارت ورزش باید لحاظ کند حداقل برای اینکه معاونت تخت اختیارش راه اصلی خود را برود بدون اینکه حرف و حدیثی جدید به مشکلات قبلی آن اضافه شود.
اولین نگرانی برای معاون جدید
تعیین تکلیف مدیریت معاونت توسعه ورزش قهرمانی و حرفه ای وزارت ورزش که به دلیل تاخیر زیاد در انجام آن رفته رفته به یکی از مصائب بزرگ ورزش کشور تبدیل می‌شد، اگرچه پاسخی به یکی از پرسش های انتقادی پیرامون وزیر و عملکرد او در آستانه المپیک بود اما همین پاسخ می تواند خود منجر به مصائب بزرگ‌تر برای ورزش کشور شود به خصوص که معاون جدید وزیر تجربه ای از مدیریت در این سطح ندارد.
مهدی علی‌نژاد از مدیرکلی تربیت بدنی وزارت نفت وارد ورزش حرفه ای و قهرمانی شد و ریاست فدراسیون ووشو را بر عهده گرفت. بیش از یک دهه ریاست در این فدراسیون موفقیت هایی به همراه داشته که برای شخصِ او و اهالی ووشو بزرگ و قابل توجه است اما بعضا این موفقیت‌ها نسبت به خیلی از رشته های دیگر ویژه نبوده اند.
اینکه علی‌نژاد با تجربه ریاست در فدارسیون ووشو متصدی بزرگترین معاونت وزارت ورزش شده بدون اینکه تجربه‌ای از مدیریت در این مجموعه داشته باشد، نگرانی ها برای موفقیت وی در این مسئولیت را با ابهام مواجه می کند. چه بسا همین بی تجربگی کار درست او داده و باعث شود که - آگاهانه یا نا آگاهانه - در مقاطع حساسِ تصمیم‌گیری راه درست را انتخاب نکند و به بیراهه برود.
در این صورت است که چالش های قبلی پیرامون معاونت محوری وزارت ورزش تکرار و حتی چالش های جدیدی کنار آنها قرار می گیرد مگر اینکه علی نژاد از ویژگی های مدیریتی خود که باعث شده بود برای دبیرکلی کمیته ملی المپیک هم گزینه شود بهترین بهره را برده و آنچه را که باید در معاونتش اجرا کند. به خصوص که اولویت های معاونت تحت اختیار علی نژاد در ارتباط با فدراسیون ها و ورزش قهرمانی و حرفه ای آنهاست و وی هم با تجربه چند ساله از ریاست در این سطح از دردِ مجموعه ورزش قهرمانی و حرفه ای و انتظاری که از وزارت ورزش دارند، آگاهی دارد.
خارج کردن وزارت ورزش از حالت جزیره‌ای
معضلاتی که در رابطه با وزارت ورزش و ارتباط آن با فدراسیون ها وجود دارد، کم نیستند. پرداختن به این معضلات و اشاره به مصداق های آن در این گزارش نمی گنجد اما نکته مهم این است که این مشکلات و رکودها به مدیریت جزیره‌ای در وزارت ورزش بازمی گردد و اینکه یک فرد خاص حرف اول و آخر را در مورد فدراسیون ها و امور آنها نمی زند.
درست است که در مواردی مانند انتخاب فدراسیون ها و تعیین سرپرست برای فدراسیون ها وزیر تصمیم گیرنده است و بعضا اشراف نداشتن او به حساسیت موضوع و در مواردی هم مصلحت باعث توقف و کُندی کار می شود اما در بسیاری موارد هم اطلاع رسانی اشتباه یا شاید هم عدم انجام آن منجر به این می شود که برخی اولویت ها نادیده گرفته شوند.
رسیدگی به امور فدراسیون ها مانند مجامع انتخاباتی آنها از وظایف و اختیارات معاونت توسعه ورزش قهرمانی و حرفه ای است. طی سال های گذشته اما این مهم صرفا توسط معاون وزیر مدیریت نشده طوریکه در برخی موارد مدیران اداره های زیر مجموع این معاونت هم دستی بر آتش فدراسیون ها و انتخابات شان داشته اند یا اینکه خودِ معاون هم با اعمال نظرات کاملا شخصی برنامه های مربوط به آنها را پیگیری کرده است و... .
به نظر می رسد مهمترین اقدامی که سرپرست معاونت توسعه قهرمانی و حرفه ای باید انجام آن را جزو اولویت ای خود قرار دهد خارج کردن معاونتش از مدیریت جزیره ای است و اینکه شخصا با هماهنگی وزیر ورزش و نفوذ روی نظرات او، برنامه ها را پیش ببرد تا اینگونه ثابت شود حرف اول و آخر در وزارت ورزش و در رابطه با فدراسیون ها از طرف معاونت او زده می شود.
برای پایان «مهندسی» انتخابات تدبیر شود
یکی از ذهنیت هایی که طی سال های گذشته در رابطه با معاونت توسعه ورزش قهرمانی و حرفه ای وجود داشته، شائبه دخالت این معاونت در مهندسی کردن انتخابات فدراسیون های ورزشی است. البته که مدیران این وزارتخانه همواره این موضوع را تکذیب و بر انتخابات آزاد تاکید داشته اند اگر چه بسیاری اتفاقات پیرامون مجامع انتخاباتی فدراسیون ها و تصمیمات اتخاذ شده در مورد آن موید همین مسئله بوده و هست.
بر همین اساس در مورد فردِ مسئول در معاونت توسعه ورزش قهرمانی و حرفه ای همیشه ذهنیتی مبنی بر «لابی» وجود داشته و اینکه تمام برنامه ریزی های او برای انتخاب شدن گزینه‌های مورد نظرش است. این ذهنیت همچنان در مورد فدراسیون هایی که انتخابات شان هنوز به سرانجام نرسیده یا در پیش رو است، وجود دارد مگر اینکه مهدی علی نژاد در عمل - نه در حرف - همه آنها را مُنکر شود.
زوایه ای با کمیته ملی المپیک ایجاد می شود؟
مهدی علی نژاد خیلی وقت پیش از این گزینه دبیرکلی کمیته ملی المپیک بود که البته برخی اتفاقات پشت پرده او را از رسیدن به صندلی این پست بازداشت. چرخ روزگار اما به گونه‌ای چرخید که حالا او در مقام سرپرست معاونت توسعه ورزش قهرمانی و حرفه ای باید در ارتباط با کمیته ملی المپیک و برنامه های این کمیته باشد.
البته به لحاظ قانونی هیچ الزام و بایدی برای هماهنگ شدن کمیته ملی المپیک با وزارت ورزش وجود ندارد اما همیشه و در تمام ادوار وزارت ورزش دخل و تصرف خود را به ویژه در مباحث المپیکی کمیته ملی المپیک داشته است به خصوص در این مقطع زمانی که شخص صالحی امیری هم بر روابط حسنه میان دو نهاد تاکید دارد.
با این اوصاف به جای محمدرضا داورزنی که طی ماه های گذشته اولویتش از فدراسیون ها و مباحث المپیکی آنها به والیبال و انتخاباتش تغییر زوایه پیدا کرده بود، از این پس علی نژاد در ارتباط با کمیته و به خصوص کاروان المپیک اعمال نظر خواهد داشت. هماهنگی و تعامل علی نژاد به خصوص با سرپرست کاروان المپیک در پیشبردِ بدون حاشیه کارها و اهداف - هماهنگونه که تا به امروز بوده - تعیین کننده است اگرچه به نظر می رسد علی نژاد به مراتب صریح اللهجه تر از معاون قبلی باشد و چه بسا همین ویژگی ها او میان وزارت و کمیته ایجاد زاویه کند.
چالش بزرگ پیش روی علی نژاد
مهدی علی نژاد که از ریاست در فدراسیون آرام و بدون حاشیه ووشو به موفقیت های زیادی رسیده حالا باید روی صندلی‌ای امتحان مدیریتش را پس بدهد که همیشه پُر دردسر بوده است. همیشه معاونت توسعه ورزش قهرمانی و حرفه ای برای مدیرانش مشکل ساز بوده و اتهامات زیادی را به آنها وارد کرده است. بنابراین دوره جدید مدیریت علی نژاد در ورزش چالشی بزرگ و تعیین کننده برای او خواهد بود.
این معاون وزیر ورزش باید کاملا هوشیار و حواس جمع این دوره را آغاز کند تا به نوعی بتواند ادامه دهنده راه مدیریت موفقش در ووشوی کوچک و بی حاشیه باشد. شاید طی کردن اینگونه راه، تصور اینکه مهدی علی نژاد شایسته ترین گزینه برای معاونت اول وزیر ورزش است و در نهایت هم حکم قطعی برای آن را می گیرد به واقعیت نزدیک و نزدیک تر شود.