به گزارش خبرنگار اقتصادی خبرگزاری فارس، سید امیر سیاح در نشستی که با سعید لیلاز در دانشگاه شهیدبهشتی که با عنوان « سیاست‌های تعدیل اقتصادی و ثبات کشور» برگزار شد اظهار داشت: سیاست‌های تعدیل اقتصادی که در ایران اجرا شد چند اشکال اساسی داشت. یکی اینکه تئوری نداشت و هدف روشنی را ترسیم نمیکرد.
وی با بیان اینکه خصوصی‌سازی یکی از کارهای تعدیل اقتصادی است، گفت: متاسفانه نگاه به خصوصی‌سازی نگاه صرفا درآمدی بوده است. مثلا آقای احمدی‌نژاد می‌گفت دولت فلان مقدار بیشتر از خصوصی‌سازی درآمد کسب کرده پس ما موفقیت داشتیم.
این کارشناس اقتصادی ادامه داد: در حالیکه هدف اصلی خصوصی‌سازی این بود که شرکت‌ها از بخش دولتی به بخش خصوصی داده شود تا کارآمدتر شود. یعنی ما باید موفقیت خصوصی‌سازی را با افزایش یا کاهش تولید و اشتغال بررسی کنیم.
* در نگاه تعدیل‌گران اقتصادی کارگر اصلا محاسبه نمی‌شود
وی تصریح کرد: مشکل دیگر تعدیل اقتصادی نگاهی بود که به انسان داشتند. یعنی طبق این سیاست‌ها کارگر به عنوان یک عامل تولید محسوب می‌شود و فرقی بین یک کارگر با ساختمان نیست و کلا کارگر اصلا انسان نیست.
سیاح تاکید کرد: بی توجهی سیاست‌های تعدیل به انسانیت باعث شد که شاخص‌های عدالت اجتماعی در دوران هاشمی بدتر شود.
وی ادامه داد: در دوره اول تعدیل، حاشیه‌نشینی افزایش پیدا کرد و فاصله طبقاتی تعمیق شد. ضریب جینی بیشتر شد و شاهد اعتراضات مردمی بودیم.
این خبر تکمیل می شود...