به گزارش مشرق، روزنامه «کیهان» در ویژه‌های خود نوشت:
عبدالواحد موسوی لاری در نشست شورای متبوع خود با رابطان استانی گفت: ما امروز با یک پیش‌فرض در انتخابات شرکت می‌کنیم، به اعتبار این که اصلاح‌طلبان اکثریت جامعه را نمایندگی می‌کنند و اکثریت جامعه خواستار تغییر و اصلاح است و اگر کسانی را بخواهند این فکر و نگاه را نمایندگی کنند همین شورای عالی اصلاح‌طلبان هستند. آن چه که ما به آن می‌بالیم این است که اکثریت جامعه را نمایندگی می‌کنیم.
بیشتر بخوانید:
عارف: ما را از داخل جبهه اصلاحات می‌زنند
وی با بیان اینکه مردم در شرایط جدید از ما بسیار جلوتر رفته‌اند وخواست‌ها و مطالباتی دارند، افزود: حال چه باید کرد؟ این جمعی که اکثریت را نمایندگی می‌کند باید از انتخابات کنار بکشد؟ نتیجه‌اش این می‌شود که بدون دردسر دیگران همه چیز را می‌گیرند، چیزی عاید ما و اکثریت نمی‌شود.
موسوی لاری تصریح کرد: ما در انتخابات شرکت می‌کنیم، لیست دادن منوط به آن است که کاندیدا داشته باشیم، این حرف کاملاً مشخص است. ما می‌خواهیم حضور داشته باشیم.
این عضو هیأت رئیسه شورای عالی سیاست‌گذاری اصلاح‌طلبان ادامه داد: نفس حضور دوستان برای این است که ما می‌خواهیم حضور داشته باشیم. این مشکلات هم جدید نیست از گذشته هم وجود داشته است.
وی تأکید کرد: شورای عالی نماد ائتلافی و جبهه‌ای جریان است که فقط به انتخابات محدود نمی‌شود پروسه انتخابات تمام شود باز هم کار ما ادامه دارد.
موسوی لاری خاطرنشان کرد: چند حزب وارد شورای عالی سیاست نشدند و حال خودشان باید تصمیم بگیرند که می‌خواهند باز به مسیر تک‌روی ادامه دهند یا اینکه جذب شوند.
اظهارات موسوی لاری در حالی است که بسیاری از اصلاح‌طلبان در اظهارنظرهای علنی تصریح کرده‌اند به خاطر کارنامه به این طیف طی ۶ سال گذشته (دولت، مجلس و شورای شهر تهران)، مردم به نامزدهای این طیف رأی نخواهند داد.
دقیقاً به همین دلیل هم هست که آقای عارف رئیس شورای سیاست‌گذاری اصلاح‌طلبان در انتخابات مجلس ثبت‌نام نکرد و حال آنکه اگر او رأی کافی داشت، حتماً باید در انتخابات ثبت‌نام می‌کرد. برخی خبرها حاکی از آن است که وی در اثر فشار داخلی شورا و بی‌مهری‌هایی که به وی شد، از نامزدی مجدد منصرف شده است.
از سوی دیگر باید به آقای موسوی لاری یادآور شد که طیف متبوع وی همواره نامزد کافی برای انتخابات داشته‌اند اما چون مسئولیت‌ناپذیری، جزو ردصلاحیت غالب آنها است، ادعای نداشتن نامزد کافی را به عنوان دستمایه مسئولیت‌گریزی‌های بعدی، همواره مطرح می‌کنند.