نماینده نقده و اشنویه با تاکید بر اینکه کولبری دون شان ملت است و باید جمع شود، گفت: در شرایطی که کولبران به دلیل فقر و نداری این کار را انجام می‌دهند، سران قوا با ورود به این موضوع آن را پدیده دردناکی بدانند، برای حل آن پروژه‌ای اجرایی کنند و نشان دهند، ماهیت شکل گیری این شورا برای چنین مواردی هم است.
به گزارش «تابناک»؛ عبدالکریم حسین زاده در گفت‌وگو با تابناک در واکنش به مرگ فرهاد و آزاد خسروی، دو نوجوان کولبر در کوه‌های کردستان به دلیل یخ زدگی گفت: در وهله اول امیدوارم تراژدی رخ داده برای این دو برابر اسبابی برای موج سواری سیاسیون و جریان‌های مختلف نشود که این موضوع چند صباحی در جامعه مطرح شده و بعد عملا پیگیری‌ها و اقدامات به فراموشی سپرده شود، چون متاسفانه دامنه فراموشی همه ما اعم از مسئولان و مردم به طرز عجیبی کوتاه مدت شده، شاید ناشی از تعدد موضوعات مطروحه در جامعه باشد یا اینکه نسبت به هم خیلی بی رحم شده ایم.
وی با بیان اینکه موضوع کولبری برای امروز و دیروز نیست و به دهه‌ها قبل برمی گردد، افزود: متاسفانه در این مدت نتوانسته ایم برای آن‌ها کار زیرساختی درستی انجام دهیم و تمام اقدامات صورت گرفته در جهت پاک کردن صورت مساله و نه حل آن بوده است.
نماینده نقده و اشنویه توضیح داد: خیلی‌ها برای حل مساله کولبری مسائلی همچون بیمه و صدور کارت برای آن‌ها را مطرح می‌کنند؛ حال اینکه این موارد تنها به معنای دور زدن و انحراف از اصل موضوع است؛ اصل داستان این است که کولبری دون شان ملت ماست و باید کولبری حذف شده و نباشد. برای این کار می‌توان افق سه تا پنج ساله‌ای برای شناسایی کولبران تعریف کرد و با تعریف اقتصاد پایدار آن‌ها شغل رسمی داشته باشند.
حسین زاده با تاکید بر اینکه این کار‌ها در هر جای دنیا جزو کار‌های سیاه است، گفت: مگر سیاه‌تر از این هست که فردی جان خود یعنی همه هستی اش را برای ۱۵۰ هزار تومان پول در کف دستش می‌گذارد و به مرز برای کولبری می‌رود، راهی که در آن خطرات و اتفاقات متعدی همچون برف و بوران، بهمن و مین وجود دارد. در این مناطق تراژدی فقر حاکم است و کولبران به دلیل فقر و نداری این کار را می‌کنند.
وی با بیان اینکه کولبری در استان‌های سیستان و بلوچستان، هرمزگان، آذربایجان غربی، کرمانشاه و ایلام اتفاق می‌افتد، اظهار کرد: این‌ها همان استان‌های توسعه نیافته کشور هستند که می‌توان با سرمایه گذاری در این استان‌ها آن‌ها را به میانگین ملی و کشوری توسعه یافتگی نزدیک کرد و آن زمان مشکلات کولبری نیز حل می‌شود.
حسین زاده در توضیح اقدامات مجلس برای حل مشکل کولبران گفت: حدود دو سال قبل طرحی در مجلس برای حل مشکل کولبران ارائه کردیم که عملا آن را بایکوت کردند. در این طرح پیش بینی شده بود ۳۰ درصد ترانزیت مرزی که رسما و از طریق ماشین آلات وارد می‌شود،به کولبران بدهند؛ برای اینکه کار هم بعد از شناسایی کولبران شرکتی به نام آن‌ها ثبت شده و خودرو‌های ترانزیتی در اختیارشان قرار داده شود، بازپرداخت پول به صورت تسهیلات بوده و همه کولبران در این شرکت سهام داشته باشند. همچنین ۱۰ درصد منابع تسهیلاتی بانک صنعت و معدن و چند بانک دولتی دیگر در این استان‌ها مستقیم سرمایه گذاری شود و دولت نیز فراخوانی برای سرمایه گذاران واقعی داده و با تضمین امنیت سرمایه گذاری و معافیت مالیاتی با در نظر گرفتن اولویت به کارگیری کولبران، مشکل را حل کند.
وی با بیان اینکه با در نظر گرفتن این اقدامات مشکل کولبران حل شدنی بود، افزود: بخشی از مشکل به نگاه غلط نظام برنامه ریزی در کشورمان برمی‌گردد که به دنبال آن خیلی‌ها با مقاومت می‌گویند، چرا به استان آن‌ها پولی داده نمی‌شود، حال اینکه باید یاد بگیریم در نظام برنامه ریزی اولویت حرف اول را می‌زند؛ مثلا سالانه مبالغ اختصاص یافته برای محرومیت زدایی تقریبا مساوی بین استان‌ها تقسیم می‌شود که این شیوه بیشتر به فقر دامن می‌زند؛ باید اول استان‌های ندار را دارا کرد و آن‌ها را به سطحی رساند، بعد اعتبارات به صورت برابر توزیع شود. عدالت آن است که این استان‌ها به میانگین توسعه یافتگی ملی برسند.
رئیس فراکسیون حقوق شهروندی مجلس با تاکید بر اینکه حل مشکل کولبری به همیت ملی نیاز دارد، به طرح ممنوعیت شلیک مستقیم به کولبران اشاره و اظهار کرد: همیت ملی آن است که قوه قضائیه جدی برای اجرای این طرح ورود کند و قوه مجریه با اجرای طرح‌های سرمایه گذاری برای خود پدیده کولبری را یک درد بداند، چون در غیر این صورت با توییت کردن و مصاحبه مسئولان دردی دوا نمی‌شود.
وی در پایان گفت: ممکن است فردا مجددا چنین اتفاقی تکرار شود؛ فرهاد و آزادخسروی دیده شدند، اما این اتفاق برای خیلی ها می‌افتد و کسی خبردار نمی‌شود. مگر نه اینکه سران قوا این روز‌ها برای موضوعات مختلف تصمیم گیری می‌کنند؟ خوب موضوع کولبری را به عنوان یک پدیده دردناک در کشور مدنظر قرار داده و برای حل آن پروژه‌ای را اجرایی کنند.