به گزارش خبرنگار گروه علمی دانشگاهی خبرگزاری فارس، سیدمحمدرضا هاشمی گلپایگانی پدر علم مهندسی پزشکی ایران در مراسم نکوداشتی که بعدازظهر امروز در سالن اجتماعات دانشگاه صنعتی امیرکبیر برگزار شد، گفت: در صراط اندوختن علم و انجام دادن پژوهش عشق و انگیزه‌های شخصی درونی هر فرد شرط مؤثر و تعیین کننده است در واقع کسی که در راه علم و تحقیق گام برمی‌دارد بایستی مرتباً در راستای انگیزه‌های علمی خود سؤال‌های اساسی و ریشه‌ای را مطرح و در راه دستیابی به پاسخ سؤالات و رسیدن به افق بالاتر دانش خویش را به صورت جادی و خستگی ناپذیر ادامه دهد.
وی افزود: فرد پژوهشگر اگر دارای روحیه خستگی‌ناپذیر باشد در گرفتاری‌ها و ناملایمات زندگی و حتی در زمان‌هایی که ناگزیر است به خدمات و مسؤولیت‌هایی که با خواسته درونی و علمی‌اش چندان سازگار نیست مشغول شود از تفکر و دنبال کردن موضوعات علمی و دستیابی به پاسخ سؤالاتش غافل نمانده تا مسیر تکاپوی او در راه علم و تحقیق متوقف و حتی کمرنگ نخواهد شد.
هاشمی گلپایگانی اضافه کرد: بنده پس از اخذ فوق‌لیسانس در دانشگاه پلی‌تکنیک تهران در رشته مهندسی برق در سال 1347 ،فوق‌لیسانس دیگری را در سال 1351 در آمریکا در رشته مهندسی کنترل دریافت کرده و برای مقطع دکتری در رشته مهندسی پزشکی در دانشگاه ایالتی اوهایو واقع در شهر کلمبوس آماده شدم. در واقع در خلال گذراندن دوره دکتری در آمریکا بود که متوجه شدم ادعای علم جدید در حال حاضر در دنیا برمبنای پردازش موازی و روش‌های محاسبات هوشمند بر این است که با این ابزار علمی و تحقیقاتی جدید می‌توان رفتار مغز انسان را با کمک کامپیوتر مدل کرد.
پدر علم مهندسی پزشکی ایران افزود: وجود ماشین میان محقق و طبیعیت به جای اینکه بر دقت علمی بینجامد استنتاجات را مشکوک کرده و یافته‌های امروز ممکن است فردا رد شود. در واقع وقتی علوم به صورت کالا درآید روشن است که نوع ماشینی آن عمر نوع دست‌ساز آن را ندارد. چرا که چرخ‌های ماشین باید در گردش باشد و یافته‌های تازه‌ای عرضه شود و از این طریق کالای جدیدی به بازار بیاید که نهایتاً منجر به افزایش سود می‌شود.
وی تصریح کرد: رشته مهندسی پزشکی از جمله علوم بین رشته‌ای است که پدیده زیستی و از جمله انسان را از دیدگاه خودنگر و برمبنای تفکر سیستمی مهندسی می‌کند و مبانی علمی تحقیقاتی مهندسی پزشکی با آنچه مربوط به مهندسی برق، مکانیک و کامپیوتر است متفاوت می‌باشد چرا که در این رشته‌ها روشی جزء نگر مبتنی بر جمع آثار برای تکنولوژی و سیستم‌های انسان ساخته و ربات‌ها می‌توانند مفید و مؤثر باشند.
هاشمی گلپایگانی ادامه داد: اینجانب در بازگشت به ایران قبل از انقلاب اسلامی و در تابستان سال 56 و در طول سال‌های تدریس و تحقیق در تدریس دروسی همچون کنترل سیستم‌های عصبی و عضلانی مدل‌سازی سیستم‌های زیستی به این مطلب بیشتر واقع شدم که علوم جدید و روش‌های محاسبه و طراحی سیستم‌های ساخت بشر که مبتنی بر اصول کمّی و عموماً فاقد اطلاعات و روش‌های کیفی است برای تبیین و تشریح پدیده‌های طبیعی و رفتار موجودات زنده و خصوصاً خصوصیات عملکردی انسان از خطا و ضعف جدی برخوردار بوده و حتی تغییر جهت روش‌های علمی از اصول مبانی قطعیت به سمت روش‌های احتمالاتی و عدم تعیین مبتنی بر تصادف نتوانسته از معیار و مبنای مناسب بر مدل‌های محاسباتی پدیده‌های زیستی و فیزیکی باشد.
پدر علم مهندسی پزشکی ایران در پایان گفت: هنگامی که به پایان تلاش‌های ما نزدیک می‌شویم هر کدام ما باید حق آن را داشته باشیم با صدای بلند بگوییم من آنچه در توان داشته‌ام انجام داده‌ام.
انتهای پیام/