از تهران.
از کشوری که جنگ را دیده، چشیده!
مادرهایی دارد که منتظر و داغ دار از رفتن‌ها و برنگشتن‌های فرزندانشان، اشک را شیشه کرده اند.
از جایی که واقعیتش از تصویری که شما برای جهان می‌سازید و ساخته‌اید، فرسنگها فاصله دارد.
ما مردمی هستیم که اگر از طرف همه نگویم اما اکثریت ما به صلح با جهان خوشحالند.آقای ترامپ من و ما از خیلی چیزها ناراضی هستیم و اختلاف خودمان بین خودمان حل شدنی‌ست.
کمی دیر یا زود! اما اصلا لازم نیست شما دلیل خشونت خودتان را حمایت از ما بدانید.
اعتراض من در مسیر خودش و برای بهبود داشتن‌های شخصی‌ام در این میدان پا برجاست، نیازی به دست شما نیست.
شما کارهای بزرگ‌تری دارید! اگر عقل به شما راه را نشان دهد.
چند روز پیش در پیغامی خبر از ۵۲ بمب دادید، که قرار است بر سر ما ببارد! و امروز تکرارش کردید.
کاش یک هزارم ثروت شما را داشتم تا جهان را آباد کنم.
کاش اگر به فکر انسانیت و قطع خشونت در جهان هستیم راهش را پیدا کنیم.نه با خشونت علیه خشونت!
آقای ترامپ ، گردنتان را بچرخانید و استرالیا را ببینید، گونه‌ای از حیوانات منطقه‌ای دارند به دقیقه از بین می‌روند.
آقای ترامپ ، کاش می‌شد برای امثال شما توضیح داد، که این جهان به صلح و یکپارچگی نیاز دارد! نه فخر از داشتنِ بمب های گران.
دو تریلیون دلار!
آقای ترامپ تو چقدر بی چیزی!
چقدر حقیر و افسرده‌ای! تو از نشنیدن جواب سلام غمگینی! کاش یک هزارم جای تو را داشتم، مهمانی می‌دادم برای صلح در جهان! در کودکی به تو چه گذشته که این همه خشم را با خود از امروز به فردا حمل می کنی؟!
آقای ترامپ به جای پیغام‌های پی در پی، از اموالت برای خاموش کردن آتشی در جهان استفاده کن تا روشن کردن آتشی دیگر... برایت آرزوی آرامش دارم، چون نبودنت دستِ من نیست.»
صابر ابر این پست را به پیوست با عکسی از بهمن جلالی منتشر کرده است.
