وب‌سایت پدال: یک سال بعد از معرفی اوراکان اوو به‌عنوان نسخه‌ای بازطراحی و باز مهندسی‌شده، حالا لامبورگینی نسخهٔ دیفرانسیل عقب این سوپراسپرت را هم رسماً با نام اوراکان اوو RWD معرفی کرده است. به گفتهٔ لامبورگینی، این مدل راننده را در مرکز تجربهٔ رانندگی قرار می‌دهد یعنی دقیقاً مثل سلف خود، گالاردو LP۵۵۰-۲ که بعد از یک دهه بار دیگر انتقال قدرت محرک عقب را به خانوادهٔ لامبورگینی بازگرداند. بعد از آن‌هم اوراکان LP۵۸۰-۲ تنها عضو دیفرانسیل عقب این خانواده بود.

در سینهٔ این اوراکان دیفرانسیل عقب نسخهٔ تضعیف‌شده‌ای از همان پیشرانهٔ ۵.۲ لیتری V۱۰ تنفس طبیعی ساخت آئودی قرار گرفته که در اینجا ۶۱۰ اسب بخار قدرت و ۵۶۰ نیوتن متر گشتاور دارد درحالی‌که در اوو چهارچرخ محرک ۶۴۰ اسب بخار قدرت و ۶۰۰ نیوتن متر گشتاور تولید می‌کند. انتقال نیروی این موتور هم توسط یک گیربکس هفت سرعتهٔ اتوماتیک دوکلاچه با لانچ کنترل صورت می‌گیرد؛ اما با وجود قدرت کمتر، در این نسخه علاوه بر سامانهٔ چهارچرخ محرک، سیستم فرمان گیری چرخ‌های عقب و همین‌طور سیستم کنترل گشتاور بُرداری هم حذف شده و به همین دلیل وزن آن با ۳۳ کیلوگرم کاهش به ۱۳۸۹ کیلوگرم رسیده است.

بااین‌حال کاهش قدرت پیشرانه موجب کُند شدن اوراکان اوو RWD شده و برای اینکه از صفر به سرعت صد کیلومتر بر ساعت برسد به ۳.۳ ثانیه زمان نیاز دارد که ۰.۴ ثانیه از نسخهٔ AWD بیشتر است. این نسخه برای رسیدن به سرعت دویست کیلومتر بر ساعت هم به ۰.۳ ثانیه زمان بیشتری نسبت به برادر چهارچرخ محرک خود نیاز دارد، زیرا این کار را ظرف ۹.۳ ثانیه انجام می‌دهد. بااین‌حال حداکثر سرعت اوراکان اوو RWD تغییری نداشته و مثل اوو AWD می‌تواند به سرعت ۳۲۵ کیلومتر بر ساعت دست پیدا کند.

به گفتهٔ لامبورگینی، هرچند اوراکان اوو RWD کُندتر از نسخهٔ AWD است، اما برای ارائهٔ تجربهٔ رانندگی سرگرم‌کننده‌تری هم در شرایط خشک و هم بارانی مهندسی شده است. بخش عمده‌ای از این ویژگی از طریق سیستم کنترل کشش پرفورمنس جدید (P-TCS) حاصل شده است که به‌طور خاص برای اوو RWD کالیبره شده و تحویل گشتاور را حتی زمانی که خودرو در حال دریفت کشیدن یا لغزش جانبی است هم ادامه می‌دهد. این سیستم از سه حالت مختلف برخوردار است که از طریق دکمه‌های روی غربیلک فرمان قابل انتخاب هستند.

این حالات از حالت «استرادا» آغاز می‌شود که لغزش چرخ‌های عقب را به حداقل می‌رساند. حالت دوم بنام «اسپرت» اجازهٔ لغزش و زاویهٔ چرخش بیشتری را می‌دهد درحالی‌که حالت سوم بنام «کورسا» برای دستیابی به لغزش کامل چرخ‌های عقب تنظیم شده و کشش و چابکی خودرو هنگام خروج از پیچ‌ها را بهینه می‌کند. به گفتهٔ لامبورگینی، نسخهٔ بازطراحی شدهٔ سیستم P-TCS کشش هنگام خروج از پیچ‌ها را ۲۰ درصد و افزایش بیش‌فرمانی را ۳۰ درصد نسبت به اوو AWD بهبود می‌بخشد. اوو دیفرانسیل عقب که توزیع وزن جلو و عقبی برابر با ۴۰ به ۶۰ دارد، به‌صورت استاندارد به فنر‌های فولادی و کمک‌های هیدرولیکی مجهز است، اما کمک‌فنر‌های الکترومغناطیسی مگناراید هم به‌عنوان یک آپشن قبل سفارش خواهند بود.

طراحان لامبورگینی برای ایجاد تمایز ظاهری میان اوراکان اوو دیفرانسیل عقب با نسخهٔ چهارچرخ محرک، تغییراتی جزئی مثل اسپلیتر جدید جلو، باله‌های عمودی بزرگ‌تر، ورودی‌های هوای جلوی متفاوت و دیفیوزر جدید عقب را در آن ایجاد کرده‌اند. اوو RWD روی رینگ‌های ۱۹ اینچی قرار گرفته که با لاستیک‌های پیرلی P Zero پوشیده شده‌اند که به‌طور خاص برای این ماشین توسعه یافته‌اند. پشت این رینگ‌ها نیز ترمز‌های فولادی خنک شونده قرار گرفته‌اند درحالی‌که امکان سفارش رینگ‌های ۲۰ اینچی و همین‌طور ترمز‌های کربن سرامیکی هم وجود دارد.

مدیرعامل لامبورگینی، «استفان دومنیکالی» در مورد این سوپراسپرت دیفرانسیل عقب می‌گوید:

اوراکان اوو دیفرانسیل عقب خودرو را در دستان راننده قرار می‌دهد. این ماشین اصالت مهندسی خالص لامبورگینی را به راننده یادآوری می‌کند. با تجربهٔ رانندگی هیجان‌انگیزتر و جذاب‌تر، راننده در مرکز پرفورمنس اوو RWD قرار دارد.

قیمت اوراکان اوو دیفرانسیل عقب در ایالات‌متحده از ۲۰۸,۵۷۱ دلار آغاز می‌شود که به میزان قابل‌توجهی از قیمت ۲۶۱,۲۷۴ دلاری نسخهٔ چهارچرخ محرک کمتر است. قیمت این ماشین در بریتانیا هم از ۱۳۷ هزار پوند شروع می‌شود که کاهش ۲۸ هزار پوندی را نسبت به اوو AWD نشان می‌دهد. اولین نمونه‌های لامبورگینی اوراکان اوو RWD بهار آینده به خریداران تحویل داده خواهد شد.