به گزارش مشرق، این گزاره که اقتصاد آمریکا به نفع صاحبان ثروت و گروه های صاحب منافع «دستکاری شده»، درانتخابات سال ۲۰۱۶ به شدت مطرح بود و این روزها در مبارزات انتخاباتی سال ۲۰۲۰ نیز دوباره مطرح شده است.

احتمالا بسیاری از آمریکاییان انعکاس دهنده این پیام هستند. در مقایسه با کمتر از یک سوم کسانی که معتقدند این سیستم به طور کلی برای اکثریت آمریکاییان عادلانه است، از هر ۱۰ بزرگسال آمریکایی ۷ نفر می گویند که سیستم اقتصادی در این کشور ناعادلانه و به نفع گروه های قدرتمند صاحب منافع است. همچنین اکثریت زیادی از آمریکاییان می گویند که سیاستمداران، شرکت های بزرگ و ثروتمندان، قدرت و نفوذ بسیار زیادی بر اقتصاد امروز کشور دارند.

این یافته ها بخشی از یک پیمایش بزرگ تر مرکز تحقیقاتی پیو در مورد نابرابری اقتصادی است. از جمله یافته های این پیمایش این است که به باور اکثریت آمریکاییان نابرابری در ایالات متحده بسیار شدید است و بیشتر کسانی که این اعتقاد را ابراز می کنند، می گویند که به منظور حل نابرابری های اقتصادی، باید تغییرات بزرگی در سیستم اقتصادی انجام شود.

در میان گروه های درآمدی آمریکاییان عمدتا قبول دارند که سیستم اقتصادی ناعادلانه و به نفع صاحبان قدرت است. دو سوم بزرگسالان دارای درآمد بالا چنین نظری دارند، در حالی که ۶۹ درصد از دارندگان درآمدهای متوسط و ۷۳ درصد از بزرگسالان دارای درآمد پایین بر این نکته اتفاق نظر دارند. بیشتر از یک سوم هر یک از گروه های درآمدی نیز می گویند که سیستم اقتصادی عموما برای اکثریت آمریکاییان منصفانه است.

اگر چه درپاسخ به این سئوال در پاسخ طرفداران احزاب تقسیم بندی هایی مشاهده می شود. در میان جمهوریخواهان و افراد مستقلی که به سمت حزب جمهوریخواه تمایل دارند، یک تقسیم بندی آشکار مشاهده می شود و نیمی از آنها می گویند که سیستم اقتصادی به  طور کلی منصفانه است و نیمی دیگر می گویند که به نفع قدرتمندان است. در میان دمکرات ها و افراد متمایل به دمکرات ها، اکثریت قاطعی  از آنها (۸۶ درصد) می گویند که سیستم به نفع قدرتمندان و غیرعادلانه است، در حالی که تنها ۱۲ درصد خلاف این را می گویند.

دیدگاه های جمهوریخواهان بر اساس طبقه بندی درآمدی به شدت تفاوت می کند. جمهوریخواهان دارای درآمد پایین به نسبت همتایان برخوردار از درآمد بالای خود، بسیار کمتر احتمال دارد که بگویند سیستم اقتصادی آمریکا به  طور کلی عادلانه است (۳۷ درصد در برابر ۶۳ درصد).

در میان دمکرات ها اکثریت قاطعی در هر سه گروه درآمدی می گویند که سیستم اقتصادی غیرعادلانه و به نفع قدرتمندان است: ۹۴ درصد از دمکرات های دارای درآمد بالا و ۹۰ درصد دمکرات های دارای درآمد متوسط و ۷۹ درصد دمکرات های درآمد پایین چنین اعتقادی را ابراز می کنند.

در میان دمکرات ها به  طور کلی توافق گسترده ای در این باره وجود دارد که گروه های صاحب منافع در اقتصاد امروز کشور نقش زیادی دارند. حدود ۸ نفر از هر ۱۰ نفر بزرگسال می گویند که سیاستمداران (۸۴ درصد) ، شرکت های بزرگ (۸۲ درصد) و ثروتمندان(۸۲ درصد) قدرت و نفوذ بسیار زیادی دارند. حدود سه چهارم (۷۴ درصد) آنها می گویند که شرکت های بیمه ثروتمند، قدرت بسیار زیادی دارند و اکثریت آنها همین نظر را درباره بانک ها و دیگر موسسات مالی (۶۴ درصد) و شرکت های فناوری (۶۱ درصد) ابراز می کنند.

بزرگسالان دارای درآمد بالا، متوسط و پایین عمدتا تا اندازه ای نفوذ این گروه ها را قبول دارند. برای مثال ۸۱ درصد بزرگسالان دارای درآمد بالا می گویند که سیاستمداران قدرت و نفوذ بسیار زیادی دارند، همچنین ۸۶ درصد دارندگان درآمدهای متوسط و ۸۲ درصد صاحبان درآمدهای پایین چنین اعتقادی دارند.

در مورد این سئوال اکثریت هواداران هر دو حزب چنین اعتقادی را بیان می کنند. برای مثال اکثریت جمهوریخواهان (۸۶ درصد) و دمکرات های (۸۲ درصد) می گویند که سیاستمداران دارای قدرت و نفوذ بسیار زیادی براقتصاد هستند.

وقتی این سئوال مطرح می شود که چه کسانی کمترین قدرت و نفوذ را بر اقتصاد امروز آمریکا دارند، آمریکاییان به سه گروه اشاره می کنند: افراد فقیر (۷۵ درصد)، کسب و کارهای کوچک (۷۳ درصد) و طبقه متوسط (۷۲ درصد). دمکرات ها به نسبت جمهوریخواهان بیشتر احتمال دارد که بگویند افراد فقیر نفوذ بسیار اندکی بر اقتصاد دارند (۸۹ درصد در برابر ۵۶ درصد). در مورد نفوذ بسیار پایین کسب و کارهای کوچک نیز اکثریت دمکرات ها و جمهوریخواهان اتفاق نظر دارند. میزان درآمد پاسخگویان هر دو حزب نیز بر این باور آنها تاثیر چندانی را نشان نمی دهد.

نویسنده: روث ایگل نیک (Ruth Igielnik)  پژوهشگر ارشد مرکز تحقیقاتی پیو