پژوهشگران با زیر نظر گرفتن وزن ۲۸۰ هزار مرد سوئدی از بدو تولد تا سن ۱۷ الی ۲۴ سالگی دریافتند بین تناسب اندام و آمادگی جسمانی در بزرگسالی و میزان وزن فرد در هنگام تولد ارتباط مستقیمی وجود دارد.
بسیاری از ما هنگام دویدن برای رسیدن به اتوبوس یا بالا رفتن از چند پله از نفس میافتیم و از اینکه ورزش نمیکنیم، احساس گناه میکنیم. اما نکته جالب اینجاست که طبق مطالعه جدید دانشمندان، میزان تناسب اندام در بزرگسالی در واقع میتواند به میزان وزن شما در بدو تولد مرتبط باشد.
محققان بیش از ۲۸۰ هزار مرد سوئدی در سنین ۱۷ تا ۲۴ سال را که برای خدمت سربازی میآمدند، بررسی کردند و آنها را تحت آزمایش دوچرخه ثابت قرار دادند تا میزان آمادگی جسمانی آنها را بسنجند.
یافتهها نشان میدهد که به ازای هر ۴۵۰ گرم وزن هنگام تولد، توانایی شرکت کنندگان روی دوچرخه ثابت به طور متوسط ۷.۹ وات افزایش مییابد.
محققان میگویند این نشان از افزایش ۳۴ درصدی در سطح تناسب اندام و اختلاف ۱۳ درصدی در خطر مرگ زودرس است.
دکتر "دانیل برگلیند" نویسنده این مطالعه گفت که این تفاوت که توسط او و گروهش مشاهده شده نگران کننده است.
وزن متوسط برای نوزادانی که در بریتانیا متولد میشوند ۳.۳ کیلوگرم است و "سازمان ملی سلامت"(NHS) در این کشور، نوزادان زیر ۲.۶ کیلوگرم را در دسته کموزن طبقهبندی میکند.
نوزادان کم وزن برای تغذیه، افزایش وزن و مبارزه با عفونتها دچار مشکل هستند و این مسئله میتواند موجب ایجاد مشکلات تنفسی در آنها شود.
این نوزادان همچنین با افزایش سن، بیشتر در معرض خطر ابتلا به بیماریهایی مانند دیابت و بیماریهای قلبی عروقی قرار دارند.
دکتر "برگلیند" و همکارانش میخواستند ببینند آیا وزن کم هنگام تولد پس از هفته ۳۷ تا ۴۱ بارداری نقشی در آمادگی قلبی و تنفسی(Cardiorespiratory) دارد.
آمادگی قلبی تنفسی توانایی بدن در تأمین اکسیژن برای عضلات طی فعالیت بدنی پایدار است.
افرادی که قبل از ۳۷ هفتگی به دنیا آمده بودند(زمانی که نوزاد، زودرس تلقی میشود) در این مطالعه قرار نگرفتند.
هنگامی که مردان حاضر در این مطالعه برای خدمت سربازی در ارتش فراخوانده شدند، حداکثر عملکرد هوازی آنها روی دوچرخه ثابت آزمایش شد. این دستگاه، آمادگی جسمانی شخص را با مدت زمانی که میتواند با تمام قدرت و سرعت پدال بزند، اندازهگیری میکند.
حداکثر شاخص "V۰۲" یک فرد که میزان اکسیژن مورد استفاده فرد در حین ورزش شدید است، ثبت شد.
محققان دریافتند کسانی که دارای وزن بالاتری در هنگام تولد بودهاند، در این آزمایش به طور قابل توجهی بهتر عمل کردند.
دکتر "برگلیند" گفت: افزایش ۷.۹ واتی در هر ۴۵۰ گرم وزن هنگام تولد حاکی از افزایش ۳۴ درصدی در شاخص سوخت و ساز(MET) همراه بود.
شاخص سوخت و ساز یا "MET" معیار میزان مصرف انرژی فرد در طول ورزش نسبت به وزن خود است. هرچه نمره MET بالاتر باشد، فرد از آمادگی جسمانی بالاتری برخوردار خواهد بود. نمرات این شاخص از ۱ تا ۱۲ است.
این نتایج حتی وقتی محققان شاخص توده بدنی(اندازه گیری چربی بدن بر اساس وزن و قد) را در نظر گرفتند، دست نخورده باقی ماند.
این یافتهها همچنین وقتی محققان شرکت کنندگان را با خواهران و برادرانشان مقایسه کردند، نشان داد که ژن مشترک به تنهایی سطح تناسب اندام را تعیین نمیکند، بنابراین نتایج این مطالعه همچنان استوار ماند.
محققان گفتند که این یافتهها میتواند بر سیاستهای بهداشت عمومی تأثیر بگذارد، زیرا حدود ۱۵ درصد از نوزادانی که در سطح جهان متولد میشوند دچار کمبود وزن هستند و وزن کمتری از ۲.۶ کیلوگرم دارند.
"ویکتور آلویست" یکی از محققان این مطالعه گفت: ارائه مراقبتهای کامل در دوران بارداری میتواند ابزار مؤثری در بهبود سلامت در بزرگسالی باشد.
براساس مطالعهای که در مجله بریتانیایی Sports Medicine منتشر شده است، آمادگی قلبی و تنفسی در جهان رو به کاهش است.
دانشمندان دانشگاه اسکس(Essex) دریافتند که از سال ۱۹۹۸ تا ۲۰۰۸، آمادگی جسمانی در دختران و پسران در کشورهای متوسط و پر درآمد حدود ۰.۸ درصد کاهش یافته است.
براساس آمار سازمان ملی سلامت بریتانیا، چاقی در کودکان نیز در حال افزایش است و تعداد کودکان چاق از سال ۲۰۰۸ تاکنون دو برابر شده است.