سرویس سیاست مشرق - روزانه می‌توان از لابه‌لای گزارش‌ها و عناوین خبری رسانه‌های مکتوب و حتی غیر مکتوب، نکات قابل‌توجهی استخراج کرد؛ موضوعاتی که می‌تواند برای مخاطبین قابل‌استفاده و محوری برای تحلیل باشد، در گزارش روزانه "ویژه‌های مشرق" نکات و تأملات قابل‌استخراج از رسانه‌ها برای مخاطبین عرضه خواهد شد؛ با «ویژه‌های مشرق» همراه شوید.
*******
** ابتکار: مجلسِ خوب مجلس حاشیه ساز و ساختارشکن است
«معصومه ابتکار» معاون رئیس جمهور در امور زنان و خانواده در یادداشتی در روزنامه اعتماد نوشت:« واقعیت آن است که در مجلس فعلی و انتخابات پیشین مجلس هم با وجود محدودیت‌هایی که در انتخاب شهروندان وجود داشت اما به هر حال چند نماینده نیز حضور داشتند که صدای بخشی از مردم بودند، انتقاد می‌کردند و به مردم اطمینان می‌دادند که صداهای متنوع و گوناگون و اظهارنظرهای انتقادی نیز از مجلس شنیده می‌شود. در حال حاظر نگرانی دولت، جریان اصلاحات و اعتدال نیز حذف این صداها و سلایق متنوع است».
ابتکار در ادامه نوشت: «نباید فراموش کرد که حاکمیت یکدست هیچ مزیتی ندارد. در هیچ‌کجای دنیا به‌دنبال یکدست کردن قدرت نیستند؛ چراکه می‌دانند یکدست شدن حاکمیت مساوی است با افول قدرت. اگر نهاد قدرت یکدست شود و سلایق و علایق مختلف و متنوع نتوانند نمایندگانی در قدرت داشته‌باشند، آن نظام در برخورد با مسائل و مشکلات از قوت لازم برخوردار نخواهد بود و قطعا پشتوانه مردمی آن نیز کاهش پیدا خواهد کرد».
در روزهای گذشته، «محمد صادق جوادی حصار» از فعالین فتنه ۸۸ و عضو شورای مرکزی حزب اعتماد ملی گفته بود:«بسیاری از این نمایندگان سرمایه‌های ما هستند. به عنوان نمونه محمود صادقی و پروانه سلحشوری سرمایه‌های ما هستند. نمی‌توان اقدامات بنیادی و زیربنایی که نمایندگان اصلاح‌طلب ساماندهی می‌کنند را نادیده گرفت».
همچنین «احمد شیرزاد» عضو فراکسیون افراطیون اصلاح طلب در مجلس ششم در روزهای گذشته گفته بود:«به‌نظر می‌رسد اتفاقی که در فرایند انتخابات شاهد آن بوده و هستیم کمی خلاف این مسیر را طی می‌کند و دست فرمانی که گرفته شده به نحوی است که مجلس احتمالا یکدست خواهد بود که طبیعی است که در آن همه صداها منعکس نمی‌شود. این جهت‌گیری به‌گونه‌ای نیست که بتواند به کشور آرامش کافی و مدنظر را بدهد. هر چند ممکن است در ظاهر فضای آرامی داشته باشیم و نطقی خلاف حساسیت‌برانگیزی در مجلس صورت نگیرد، اما اگر هرازچندی شاهد بروز برخی تقابلات در جامعه بودیم نباید خیلی تعجب کنیم. تندی وقتی در جامعه کم خواهد شد که مردم حس کنند حرفشان از تریبون‌های رسمی زده می‌شود».
«علی مطهری» نماینده عضو لیست امید در مجلس دهم نیز چندی پیش گفته بود:«حتی افراد سهل‌انگار نسبت به احکام دین و حتی افراد مخالف نظام باید در مجلس نماینده مورد علاقه خود را داشته باشند».
خانم ابتکار مدعی شده است که آن دسته از نمایندگان اصلاح طلب مجلس دهم که اظهارنظرهای انتقادی-بخوانید ساختارشکن و جنجالی- داشتند، «صدای مردم»! بودند.
فعالین اصلاح طلب در روزهای اخیر صراحتا اعلام کردند که امثال محمود صادقی و پروانه سلحشوری، سرمایه های این طیف بوده و در ضمن صدای مردم نیز هستند. به این دو اظهارنظر توجه کنید:
محمود صادقی:«در اهواز، کرمانشاه، ملایر، همدان، اصفهان و...منتظر بودم از ریزگردها، فقر، بیکاری و...شِکوه کنند اما رفع حصر خواسته اصلی بود»!
پروانه سلحشوری:«مگر سوختن یک دکه دار در تونس منجر به انقلاب نشد؟ پس چرا ما اینقدر نسبت به هم بی تفاوت هستیم؟ چرا وقتی این همه زنان را تحت فشار قرار می دهند، ساکت هستیم و کسی حرفی نمی زند؟»!
به نظر شما، این دو اظهارنظر، صدای مردم بود؟!
یک نماینده تراز انقلاب اسلامی باید همزمان ویژگی هایی همچون پایبندی به احکام اسلام، تقوا و تدین، پایبندی به نظام و قانون اساسی، صداقت، امانت، انقلابی بودن، اهتمام به امور مستضعفین، روحیه مبارزه با راحت طلبی، مبارزه با مفاسد اقتصادی، ساده زیستی و پرهیز از اشرافی گری، عدم وابستگی و تمایل به نظام سلطه، پایبندی به وحدت و انسجام ملی، شجاعت، بصیرت و بینش سیاسی، برنامه داشتن، اهتمام در قانونگذاری و نظارت، ساده لوح نبودن، دارای نگاه کلان ملی، بهره مندی از نظر کارشناسی، مردمی بودن و...را دارا باشد.
اقدامات مجلس باید نماد خودباوری، استکبارستیزی و مردم سالاری باشد. مجلس شورای اسلامی همچنین باید «ریل گذارِ حرکت دولت» باشد.
اما اصلاح طلبان بدون توجه به موارد مذکور، نماینده خوب را نماینده ای ساختارشکن و جنجالی می دانند، نماینده ای که مردم را از رسیدگی به مطالبات و رفع مشکلات کشور، مایوس کرده و رسانه های معاند را سرِ ذوق می آورد.
** وضع فعلی کشور تقصیر منتقدان دولت است
«شهربانو امانی» عضو اصلاح طلب شورای شهر تهران در مصاحبه با روزنامه آرمان گفت:«از بیرون اصلاح‌طلبان را می‌کوبند و از داخل نیز آنهایی که مسبب شرایط فعلی کشورند اصلاح‌طلبان را تخریب می‌کنند».
امانی در روزهای گذشته در اظهارنظری مشابه گفته بود:«از یک سو براندازان، اصلاح‌طلبان را می‌کوبند و از سوی دیگر آنهایی که مسبب وضعیت فعلی کشور هستند، فشار مضاعف برای حذف جریان اصلاح‌طلب از سپهر سیاسی کشور وارد کرده و می‌کنند».
این عضو اصلاح طلب شورای شهر تهران، اینگونه وانمود می کند که هم طیف برانداز و هم طیف منتقد دولت، در نقطه مقابل اصلاح طلبان قرار گرفته اند. این در حالی است که «مصطفی تاجزاده» از فعالین اصلاح طلب چندی پیش صراحتا گفته بود:« تفاوت ما با براندازان عمدتاً در راه‌حلی است که ارائه می‌کنیم آنان یا به انقلاب باور دارند یا به سرنگونی با کمک قدرت‌های خارجی به طور مشخص امریکا. ما با هر دو راه مخالف هستیم به دلیل اینکه هزینه چنین اقداماتی به مراتب بیشتر از مزایا و فواید آنها می‌بینیم و معتقدیم که اصلاحات اگر چه کند و زمانبر اما با اطمینان بیشتر و هزینه کمتر و با حفظ نظم و ثبات می‌تواند ما را به اهداف مشترک نزدیک کند».
تاجزاده همچنین در اظهارنظری دیگر گفته بود:«اکثر اصلاح‌طلبان اعتقادی به جمهوری اسلامی و ولایت فقیه ندارند، از گذشته پشیمانند و معتقد به برجام منطقه‌ای هستند».
«عیسی سحرخیز» مدیرکل مطبوعات داخلی وزارت ارشاد دولت اصلاحات نیز در اظهارنظری مشابه گفته بود:«بسیاری از اصلاح‌طلبان برخلاف اول انقلاب دیگر علاقه‌ای به [امام] خمینی ندارند».
طیف اصلاح طلب پیش از این و در جریان فتنه‌های ۷۸ و ۸۸، از هدف مشترک خود با براندازان رونمایی کرده بود. آنجا که با دروغ تقلب، قانون را زیر پا گذاشته و در ادامه شعار حذف جمهوری اسلامی سر دادند و تأکید کردند فراتر از بهانه انتخابات، اصل نظام نشانه و هدف آنهاست.
شهربانو امانی، وضع موجود اقتصادی در کشور را به گردن منتقدان دولت انداخته است. این در حالی است که اولا اکثریت مطلق دولت روحانی در اختیار طیف اصلاح طلب است و ثانیا، دولت روحانی اکنون در هفتمین سال فعالیت خود قرار دارد و هر طور محاسبه کنیم، اکنون زنگ حساب دولت فرا رسیده است.
«سعید حجاریان» از فعالین اصلاح طلب و از دستگیرشدگان فتنه ۸۸ - مرداد ۹۷ – در پاسخ به این سؤال که «به نظر شما اصلاح‌طلبان باید با دولت روحانی چگونه برخورد کنند؟» گفته بود:«من معتقدم می‌شود اصلاح‌طلبان بگویند دولت روحانی، دولت ما نیست؛ مشروط بر اینکه ذکر کنند دولت، متعلق به چه جریانی است».حجاریان در ادامه در پاسخ به این سؤال که «امروز دولت واقعاً در چه زمینی بازی می‌کند؟» گفت:«دولت کرخت و گیج است و در زمین اصلاحات بازی نمی‌کند».
پس از آن، «علی تاجرنیا» از دستگیرشدگان فتنه ۸۸- شهریور ۹۷- گفت:«حضور اصلاح‌طلبان در دولت آقای روحانی کمرنگ و بخش عمده آن از سر ناچاری و نداری بوده است».
فارغ از تقلای اصلاح طلبان برای فاصله گذاری و رفع مسئولیت از کارنامه دولت، بخش اعظمی از فعالین اصلاح طلب اذعان دارند که عملکرد دولت روحانی به پای اصلاح طلبان نوشته می‌شود.
اصلاح طلبان بارها ثابت کرده‌اند که هیچ برنامه‌ای برای اداره کشور ندارند. تنها هنر این طیف «ترساندن مردم» و «تشویق دولت به دلخوشی به نقطه‌های خیالی» -مثل برجام و FATF- تشکیل کمیته و کارگروه برای رفع حصر، جنجال سازی درخصوص حضور زنان در ورزشگاه، هیاهو برای کنسرت و بی توجهی به مشکلات معیشتی مردم از سوی این طیف موجب شده است تا علاوه بر ناکارآمدی اقتصادی در مدیریت اجرایی، بسیاری از وعده‌ها بر زمین مانده و مسائل حاشیه‌ای و دستِ چندم، مطالبات اصلی مردم را به حاشیه ببرد.
** دفاع روزنامه اصلاح طلب از آزادسازی قیمت خودرو
روزنامه ابتکار در گزارشی نوشت:« افزایش قیمت و به هم ریختن بازار خودرو، مسئله‌ای است که دوباره بر سر زبان‌ها افتاده است. در این میان وقتی علت را جویا می‌شویم، یکی نوسان در نرخ ارز را مطرح می‌کند و دیگری عرضه کم خودروسازان را علت گرانی‌های اخیر می‌داند».
این روزنامه اصلاح طلب در ادامه نوشت:«اگر دولت قبول کند که قیمت خودرو در کارخانه آزاد شود قطعا شرایط بازار بهتر خواهد شد. به عنوان مثال الان پراید ۶۲ میلیون تومان است اگر دولت این اجازه را دهد که خودروساز هم پراید را به همین قیمت به فروش برساند، شاهد نتیجه مثبتی خواهد بود».
ادعای افزایش کیفیت و رقابت در صورت آزادسازی قیمت‌ها ادعایی است که مدعیان شعار تعدیل اقتصادی در دولت‌های سازندگی و اصلاحات- و سپس اعتدال- بارها تکرار کرده و بر گران کردن خدمات همت گماشته‌اند اما چیزی که در عمل اتفاق افتاده، گرانی بدون ارتقای کیفیت بوده و همزمان به شکاف طبقاتی دامن زده است.
لازم به ذکر است که در سال ۹۴ قیمت پراید در بازار حدود ۲۰ میلیون تومان بود؛ اکنون قیمت این خودرو در بازار حدود ۶۵ میلیون تومان است. در سال ۹۴ سکه حدود یک میلیون تومان بود اما در حال حاضر قیمت سکه حدود ۵ میلیون تومان است. در سال ۹۲ و در آغاز به کار دولت روحانی، قیمت هر کیلوگرم مرغ حدود ۶ هزار تومان بود؛ اما هم‌اکنون به حدود ۱۴ هزار تومان رسیده است. قیمت دلار نیز در سال ۹۴ حدود ۳ هزارتومان بود و اکنون قیمت دلار حدود ۱۳ هزارتومان است.