همزمان با شش فوریه (۱۷ بهمن)، روز جهانی رد هرگونه مدارا با مثله‌کردن جنسی زنان، سازمان جهانی بهداشت در گزارشی اعلام کرد که هزینه درمان تمام اثرات منفی ناشی از ختنه زنان سالانه ۱.۴ میلیارد دلار خواهد بود.
این آمار نشان می‌دهد که هر کشور به‌طور جداگانه باید ۱۰ درصد از هزینه‌های سالانه حوزه بهداشت خود را برای درمان اثرات مثله کردن جنسی زنان اختصاص دهند. طبق این گزارش برای برخی از کشورها این رقم حتی باید ۳۰ درصد هزینه‌های سالانه بهداشتی باشد.
دکتر یان آسوو، مدیر گروه بهداشت باروری و جنسی سازمان جهانی بهداشت در این باره گفت: «ختنه زنان نه تنها یک آزار فاجعه‌بار در حوزه حقوق بشر است که به سلامت جسمی و روحی میلیون‌ها دختر و زن صدمه می‌زند بلکه به منابع حیاتی اقتصادی یک کشور نیز لطمه وارد می‌کند.»
وی افزود: «برای متوقف کردن ختنه زنان و پایان دادن به رنج ناشی از آن سرمایه‌گذاری بیشتری لازم است.»
تخمین زده می‌شود، بیش از ۲۰۰ میلیون زن و دختر در دنیا تحت یکی از انواع ختنه قرار گرفته‌اند و از این تعداد ۴۴ میلیون نفر از آنان دختران زیر ۱۴ سال هستند.
این روش اغلب روی دختران از سن نوزادی تا ۱۵ سالگی انجام می‌شود و تاثیرات منفی آن روی سلامتی این افراد می‌تواند هم بلافاصله نمایان شود که شامل انواع عفونت‌ها، خونریزی، آسیب‌های روانی است و از سوی دیگر می‌تواند آثار منفی آن در کل زندگی زن خود را نشان دهد. بنابراین همه این شرایط نیازمند توجه پزشکی و مراقب‌های مناسب است.
طبق اطلاعات جمع‌آوری شده، در ۲۷ کشوری که شیوع ختنه در آن‌ها بالا گزارش شده است، اگر آسیب زدن به اندام‌های جنسی زنان پایان گیرد، مزایای اقتصادی برای آن‌ها به دنبال خواهد داشت به‌طوریکه بر اساس گزارش سازمان جهانی بهداشت، اگر امروز مورد جدیدی از ختنه در این کشورها گزارش نشود، هزینه‌های درمانی مربوط به اثرات منفی ختنه تا سال ۲۰۵۰ در این کشورها تا ۶۰ درصد کاهش پیدا می‌کند.
در مقابل اگر در این زمینه اقدامی صورت نگیرد، پیش بینی می‌شود با افزایش جمعیت و افزایش تعداد دخترانی که ختنه می‌شوند این هزینه‌ها تا ۵۰ درصد در این مدت افزایش یابد.
زنانی که ختنه شده‌اند به احتمال زیاد در هنگام زایمان عوارض خطرناکی را متحمل می‌شوند و در دوره قاعدگی، زمان ادرار یا رابطه جنسی دچار مشکل و درد می‌شوند.
براساس گزارش سازمان جهانی بهداشت ختنه کردن زنان به چهار شیوه صورت می‌گیرد:
نوع اول: برداشتن کلی یا جزئی کلیتوریس
نوع دوم: برداشتن کلی یا جزئی کلیتوریس و لب‌های کوچک فرج همراه یا بدون بریدن لب‌های بزرگ فرج
نوع سوم: هرگونه تنگ کردن مجرای مهبل با ایجاد یک مهر و موم پوششی با قطع کردن لب‌های کوچک فرج و یا بزرگ فرج همراه یا بدون بریدن کلیتوریس
نوع چهارم: هرگونه عمل آسیب‌زای دیگری مانند سوراخ کردن، سوزن زدن و شکافتن
صندوق کودکان سازمان ملل متحد (یونیسف) پیش‌تر گزارش داده بود که حدود یک چهارم افرادی که تحت ختنه قرار گرفته و زنده مانده‌اند یا به عبارت دیگر حدود ۵۲ میلیون دختر و زن از خدمات بهداشتی محروم هستند.
مرگ یک دختر ۱۲ ساله در مصر که ماه گذشته رخ داد، خطرات مربوط به ختنه را بار دیگر برجسته کرد. این اتفاق در حالی رخ داد که مصر در سال ۲۰۰۸ ختنه زنان را ممنوع اعلام کرده اما با این حال در این کشور و سودان این موضوع رایج است.
گسترش تلاش‌های بین‌المللی از سال ۱۹۹۷ باعث شد تا ۲۶ کشور در آفریقا و خاورمیانه قوانینی را علیه ختنه زنان تصویب کنند.