دیابت در عین قابل کنترل بودن می‌تواند سبب کاهش طول عمر بیمار شود. آشنایی با علائم اولیه این بیماری به تشخیص زودهنگام و کنترل آن کمک می‌کند.
دیابت در عین قابل کنترل بودن می‌تواند سبب کاهش طول عمر بیمار شود. افزون بر این، نابینایی، حمله قلبی و حتی قطع پا خطراتی است که مبتلایان به دیابت را تهدید می‌کند. آشنایی با علائم اولیه این بیماری به تشخیص زودهنگام و کنترل آن کمک می‌کند.
طبق آمار ۴۱۵ میلیون نفر از جمعیت جهان با بیماری دیابت دست‌وپنجه نرم می‌کنند در حالی که ۴۶ درصد این افراد از بیماری خود بی‌خبرند. تخمین زده می‌شود تعداد مبتلایان به دیابت تا سال ۲۰۴۰ میلادی به ۶۴۲ میلیون نفر افزایش یابد.
این بیماری در عین قابل کنترل بودن می‌تواند طول عمر بیمار را به میزان قابل توجهی کاهش دهد. ابتلا به دیابت همچنین خطر نابینایی، حمله قلبی و حتی قطع و از دست دادن پا را در فرد مبتلا افزایش می‌دهد. علائم دیابت نامحسوس و در عین حالی جدی و خطرناک هستند. در ادامه لیست کاملی از این علائم فهرست شده است که لازم است مطالعه کنید و در صورتی که در مورد شما صدق می‌کنند به پزشک مراجعه کنید.
خستگی
اگرچه خستگی عوامل متعددی دارد و در ساده‌ترین حالت می‌تواند به دلیل کم‌خوابی یا کمبود ویتامین باشد، این مشکل یکی از علائم همیشگی دیابت است. علت این امر آن است که بدن فرد مبتلا به سختی سعی می‌کند از سوخت دریافتی استفاده کند، اما موفق نمی‌شود. اگر بعد از غذا خوردن که طبعا باید انرژی بیشتری داشته باشید، خستگی زیادی احساس می‌کنید، به احتمال زیاد به دیابت مبتلا هستید.
تشنگی و گرسنگی بیش از حد
بدن بیمار مبتلا به دیابت توان پردازش گلوکز در خون را از دست می‌دهد. آب از داخل سلول‌ها برای شستن گلوکز اضافی خارج می‌شود، اما در جریان این فرایند تمام مواد مغذی مهم برای بدن از جمله گلوکز از بین می‌روند. برآیند تمام این‌ها ایجاد یک چرخه کم‌آبی و گرسنگی است که خوردن و آشامیدن بیشتر تنها باعث استمرار آن می‌شود.
تکرر ادرار
از آنجا که در بیماران دیابتی برای شستن گلوکز اضافی از همه سلول‌هایشان آب خارج می‌شود، کلیه‌ها موفق به تصفیه و جذب مجدد این حجم از آب نمی‌شوند. این امر باعث می‌شود بیمار بیش از حد معمول به دفع ادرار نیاز پیدا کند. این تکرر ادرار علاوه بر کم‌آبی با تاثیر بر خواب شب بیمار باعث خستگی وی نیز می‌شود.
عفونت‌های مخمری
اگرچه عفونت‌های مخمری اغلب در بافت واژن اتفاق می‌افتند، اما این بدان معنا نیست که آقایان به طور کامل در برابر آن‌ها مصون باشند. مخمر از قند اضافی تغذیه می‌کند که می‌تواند در عرق، ادرار و مخاط ترشح شود. بر همین اساس، امکان ایجاد عفونت‌های مخمری تقریباً در هر جای پوست و به ویژه در نقاط مرطوب بدن وجود دارد. ضعف سیستم ایمنی کنترل این نوع از عفونت‌ها را در بیماران دیابتی دشوار می‌کند.
اختلال نعوظ
اختلال نعوظ در مردانی که از دیابت کنترل‌نشده رنج می‌برند، احتمالا در آسیب به رشته‌های عصبی و رگ‌های خونی ریشه دارد. از آنجایی که این اختلال رابطه زناشویی را تحت تاثیر قرار می‌دهد، مردان دیابتی که با این مشکل روبه‌رو هستند لازم است به پزشک مراجعه کنند.
تاری دید
دیابت به این دلیل باعث تاری دید می‌شود که چشم‌ها برای آن‌که کار خود را به درستی انجام دهند به مایعات داخل و پیرامون خود وابسته‌اند. یک عدسی که مایع خود را از دست داده است، در تمرکز بر یک نقطه دچار مشکل می‌شود. تاری دید اغلب با مدیریت صحیح بیماری دیابت از بین می‌رود. با این حال اگر این بیماری به حال خود رها شود، می‌تواند به رشته‌های عصبی آسیب برساند. این‌که رگ‌های جدید در پشت چشم روی رگ‌های آسیب‌دیده تشکیل شوند، می‌تواند بیمار را به نابینایی دائمی دچار کند.
تاخیر در ترمیم زخم
وجود بریدگی یا زخمی که مدت‌هاست درمان نشده می‌تواند نشانی از ابتلا به دیابت باشد. نه تنها سیستم ایمنی بیمار دیابتی در نتیجه تلاش‌ها برای دفع گلوکز اضافی تضعیف شده، بلکه عفونت‌های فرصت‌طلب نیز فرصتی را برای تغذیه از قند از دست نمی‌دهند به همین دلیل ترمیم زخم‌ها و بریدگی‌ها در بیماران مبتلا به دیابت با تاخیر همراه است.
کاهش غیرقابل توضیح وزن
بدن بیماران دیابتی نمی‌تواند سوخت لازم را از غذای خورده‌شده دریافت کند و در عوض برای بقای خود چربی می‌سوزاند. این فرایند در درازمدت برای بدن قابل تحمل نیست و نشان می‌دهد که بیماری دیابت فارغ از آن‌که چقدر غذا می‌خورید به شما گرسنگی می‌دهد.
تهوع و استفراغ
وقتی دیابت کنترل‌نشده به از دست دادن سریع وزن منجر می‌شود یعنی بدن بیمار با سرعتی غیرقابل تحمل چربی می‌سوزاند. این فرایند کتون می‌سازد که ممکن است سطح خطرناکی از آن در خون فرد بیمار تجمع کند و به ایجاد وضعیت مرگباری موسوم به کتواسیدوز دیابتی منجر شود. این کتون‌ها در بیمارانی که معده حساسی دارند باعث تهوع و حتی استفراغ می‌شود.
درد و بی‌حسی پاها
بیماری دیابت باعث سخت شدن شریان‌ها و آسیب به رشته‌های عصبی می‌شود و این علائم در پاها به طور مشهود خود را نشان می‌دهند. ترکیبی از گردش خون ضعیف و آسیب به رشته‌های عصبی می‌تواند به بروز زخم‌ها یا عفونت‌های پوستی در پاها منجر شود که به این زودی‌ها ترمیم نخواهند شد. به علاوه از آنجایی که پاها احتمالا بی‌حس نیز شده‌اند، بیمار دیابتی متوجه شدت درد در پاهای خود نمی‌شود.
تورم لثه
دیابت توان بدن را برای مبارزه با جرم‌ها که تقریبا همه‌جا هستند، تضعیف می‌کند. دهان با توجه به محیط مرطوبی که دارد، دندان‌های تیزی که با بافت‌های نرم احاطه شده‌اند و همه چیزهایی که در طول روز به داخل آن وارد می‌شود، به طور خاص نسبت به عفونت حساس هستند. بنابراین بیماران دیابتی در معرض تورم یا حساسیت لثه قرار دارند.
بوی بد دهان
بوی بد دهان در بیماران دیابتی که نسبت به عفونت آسیب‌پذیرند رایج است. لثه‌های ملتهب و عفونی باعث بوی بد دهان می‌شود و حتی می‌تواند بر سوخت‌وساز بدن نیز تاثیر بگذارد و قند خون را بیش از پیش افزایش دهد. دیگر ریشه بوی بد دهان در بیماران مبتلا به دیابت از کتواسیدوز و سطح بالای کتون در خون ناشی می‌شود.
دیابت اگر در مراحل اولیه تشخیص داده شود، قابل کنترل است. بنابراین نسبت به علائمی که به آن‌ها اشاره شد هشیار باشید و اگر هریک از این نشانه‌ها را دارید بی‌درنگ به پزشک مراجعه کنید.