به گزارش مشرق، روزنامه «کیهان» در ویژه‌های خود نوشت:
این اندیشکده در گزارشی تصریح کرد: استراتژی آمریکا در مقابل ایران، پیچیده و به نوعی ناخوشایند است. دولت ترامپ از طریق کمپین فشار حداکثری، چشم‌انداز مقابل خودش را براساس تغییر رژیم در ایران ترسیم کرده است. با این حال واشنگتن همزمان تلاش کرده تا در مقابل سیاست تغییر رژیم خود تلاش‌های متناقضی هم انجام دهد.
بیشتر بخوانید:
بروکینگز: تحولات خاورمیانه به نفع ایران پیش می‌رود
دولت در حالی استراتژی امنیتی و دفاعی خود را با محوریت رقابت با قدرت‌های بزرگ مثل چین و روسیه دنبال می‌کند، که همزمان تاکتیک‌هایش برای دستیابی به اهداف تعیین شده در قبال ایران، فاقد معنا و یکپارچکی است. آمریکا با خروج از توافق هسته‌ای نشان داده هیچ تلاشی برای ایجاد یک مسیر تازه یا ایجاد زمینه‌ای برای گفت‌وگو نمی‌کند. ترامپ در حالی از توافق جدید سخن به میان می‌آورد که نتوانسته به طور مؤثر ائتلاف بین‌المللی‌ای را برای فشار بر ایران بسیج و رهبری کند. دولت حتی نسبت به تنش‌ها هم واکنش‌های مبهم، متناقض و موقتی از خود نشان می‌دهد، مثلاً در حالی امروز به یکباره قاسم سلیمانی را ترور می‌کند که تابستان گذشته در مقابل ساقط کردن هواپیمای بدون سرنشین‌اش از سوی ایران هیچ واکنشی نشان نداد.
مطمئناً، قاسم سلیمانی با توجه به اینکه رهبری فعالیت‌های منطقه‌ای ایران را برعهده داشت طی چند دهه گذشته به منافع آمریکا ضربه زد به همین خاطر هم کسی نمی‌تواند و نباید ترور او را کم ارزش بداند. با این حال هنوز معلوم نیست که چرا سلیمانی در این مقطع و در عراق ترور شد.
علاوه بر این‌ها، فرآیند مبارزه با داعش طی چند هفته گذشته به شدت مختل شده چرا که ادامه همکاری عراقی‌ها با ائتلاف در هاله‌ای از ابهام قرار گرفته است. این رویکرد گیج کننده آمریکا در قبال تهران از سوی خود ایرانی‌ها بی‌اثر، توسط شرکای منطقه‌ای و متحدین اروپایی و آسیایی واشنگتن خطرناک و برای دیگر دشمنان آمریکا مانند کره شمالی یک فرصت ارزیابی می‌شود.
برای کسانی که سؤال می‌کنند آیا با حمله موشکی ایران به پایگاه‌های آمریکایی در عراق انتقام خون سلیمانی گرفته شده، می‌گوییم که بیایید رو راست باشیم: اگرچه زمان اقدامات آینده ایران نامشخص است، اما شکی نیست که انتقام ایران به همین حمله موشکی ختم نمی‌شود. به عنوان مثال پاسخ دیگر ایران ممکن است توسط حزب‌الله لبنان از طریق حمله به دیپلمات‌ها و غیرنظامیان آمریکایی در لبنان و سوریه باشد. این که می‌گویند ایران پاسخ خودش را داده، نادرست است، شبکه شبه‌نظامیانی که تهران طی این سال‌ها حمایت کرده مهمترین سلاح این کشور برای حمله به منافع آمریکا است.
خاورمیانه در امتداد مسیری حرکت می‌کند که به نظر می‌رسد احساسات در حمایت از تهران به شکل فزاینده‌ای رو به رشد است. در سوریه، ایران با پشتیبانی سنگین روسیه و حزب‌الله موفق شده رهبر این کشور، بشار اسد را در قدرت نگه دارد. در لبنان، دولت جدید به حزب‌الله و دمشق بیش از پیش قدرت می‌بخشد و بعید است بتواند اقدامات راستینی برای جلوگیری از افزایش نفوذ حزب‌الله به عمل آورد. در عراق، مراکز اصلی قدرت در حال بررسی جدی ادامه حضور نظامی آمریکا در کشورشان هستند. در یمن، سعودی‌ها و اماراتی‌ها سال‌ها است در نبرد با حوثی‌ها هستند، اما عملاً دستاوردی نداشته‌اند.
به طور کلی متحدان منطقه‌ای ایران در سراسر منطقه از نظر ظرفیت و توانایی در حال رشد هستند. در کل چشم‌انداز منطقه به طور فزاینده‌ای برای ایران مثبت است.